season 1
season 3
season 5
-წამოდი ჩემი პრინცესა
მე და ჯუსო სანაპიროზე გავედით
ბევრი ვისეირნეთ, ვიცინეთ, ნაყინები ვჭამეთ და გვიან ღამით სანაპიროზე ვიხეტიალეთ..
-ჯასტინ ძალიან ლამაზია აქურობა
-შენ უფრო ლამაზი ხარ
-მიყვარხარ
-მარი რა დაგემართა?
-არაფერი უცებ თავბრუ დამეხვა
-იცი რა მინდა დავარქვა თუ გოგო იქნება დემი
-მართლა? ბიჭს მემგონი ჩარლი მოუხდება
-ნამვილად კარგი სახელია ლამაზო
და ჯუსომ მაკოცა
-ჯასტინ დავიღალე წავიდეთ სახლში
ჯუსოს არაფერი უთქვია ისე დაყვა ჩემ ნებას და სახლში წავედით..
მაშინათვე ლოგინში ჩავწექი და დავიძინე, იმიტომ რომ დავიღალე.. არ მეგონა რომ ძალიან დაღლილი ვიყავი,მაგრამ ბალიშზე დავდე თუ არა თავო დავიძინე..
ჯუსოსც გვერდით მომიწვა, ჩამეხუტა და დაიძინა მანაც..
-გაიღვიძე!. საუზმე არ გინდაა?
-ჯასტინ თავი დამანებე
საბანი კარგად დავიფარე და ისევ დაძინება დავაპირე
მაგრამ ვინ დამაცადა
-ჯასტინ არ მშია ვერ გაიგეე?
-ბავშვს შია
-ვინ ბავშვს?
-მარი!
-კი მაგრამ
-გამოფხიზლდი საუზმეს ახლავე მოგიტან
გაძალიანებას აზრი არ ქონდა.. წამოვიწიე და საბანი გავასწორე
-აი ეგრე ლამაზო
-შენ მოამზადეე?
-რა თქმა უნდა მე მოვამზადე
-გემრიელია რო იცოდე.. შენ არ გინდაა?
-არა
-ჯასტინ შეგიძლია წვენი კიდევ მომიტანო
-ახლავე
ჯუსომ წვენი მომიტანა და ქორწილზე ჩამოაგდო საუბარი რაც მე ძალიან არ მინდოდა
-ქორწილი როდის ...
-ჯას, მოდი ამაზე ნუ ვილაპარებთ
-მარი!.. ვიცი რომ არ გსიამოვნებს, მაგრამ როდის უნდა გვქონდეს?
-როცა შენ გინდა და ახლა მომეშვი
-კარგი ერთ კვირაში
-რაა? კი მაგრამ
-არავითარი მაგრამ ამას უკვე მე ვწყვეტ შენ უარი თქვი
-ზოგჯერ ნერვებს საშინლად მიშლი
-ვიცი.. კიდე გინდაა?
-არა
ლოგინიდან აცდექი და სააბაზანოში შევედი.. თავი მოვიწესრიგე ჩავიცვი და როცა დასალაგებლად მოვტიალდი: დავინახე რომ ყველაფერი დალაგებული იყო
-ჯასტინ ეს..
-ეს მე დავალაგე, არ მინდოდა რომ დაღლილიყავი
-კარგი რაა, ისე მივლი როგორც დედა უვლის ახალდაბადებულ შვილს
-ხარ კიდეც.. რა ეგრე ნუ მიყურებ... შენ ჩემ შვილს ატარებ მუცლით
-მერე რა
-მარი!..
-შეგიძლია რამე წიგნი მომიტანოო? ამ ფონზე მშვენიერი იქნება წაკიტხვა
-მართალია, თან მეც მინდოდა წასვლა
-რაა? სად? რატო?
-დაწყნარდი, ხო არ დაგავიწყდა ერთ კვირაში ქორწილი გვაქვს
-კარგი
ჯუსო წავიდა, მე თან ზღვას გადავყურებდი და ბინდს ვკითხულობდი..
ძალიან მიყვარდა ეს წიგნი და აუმრავჯერ მქონდა უკვე წაკითხული..
მყუდრო სიჩუმე იყო და ზარმა დაარღვია ეს სიჩუმე
მივედი. გავაღე და ჩემს წინ ნიკი დავინახე
-ნიკ
-ხო მეგობარო
-აქ საიდა?
-თქვენზე ყველა ლაპარაკობს.. არ შემომიპატიჟებ
ნიკის ნახვა ძალიან გამიკვირდა.. შემოვიდა და პირდაპი სამზრეულოსკენ წავიდა..
-არ გინდა?
-რაა? ნიკ ახლავე წადი გთხოვ!.. მე ამ წამლების მიღება ... არა, არ შეიძლება
-კარგი რაა
-მე ორსულად ვარ და ეს ბავშვს ავნებს
-სულაც არა
დიდი ხანია არ გამესინჯა და მისკენ მივიწიე და დავლიე... დავლიე ისე რომ ვერ მივხვდი რას ვაკეთებდი..
ნიკი ცუდად გახდა და ძირს დავარდა, ცოტა ხანში დამებინდა მხედველობა და თავბრუ დამეხვა და დავეცი
