ანას ვკარგავ და ეს დებილი ექიმები თითს არ ანძრევენ.
რა მოხდება მე რომ ვიყო მის ადგილას!
ოჰ ღმერთო ნეტავ გდარჩეს...
ნინი პალატიდან გამოვიდა. იქიდან რაღც ხმები ისმოდა ნინი კი ტიროდა:
-რა ხდება ნინ?
-ის კვდება.
ამ დროს მუხლებზე დავეცი და თვალებიდან ცრემლები გადმომიცვივა.
მერე ძალა მოვიკრიბე ავდექი და მთელი შუშები ჩავლეწეე:
-ანა კვდება!!!
იქ დიდი სარკე ეკიდა მისი გატეხვისას თითები გადამეჭრა.. სისხლი წამომივიდა მაგრამ ახლა ეს მთაავარი არ იყო .. ანა მტოვებდ. ის მტოვებდა და ჩეემგან სამუდამოდ მიდიოდა.
მერ პალატაში შევედი ანა გონზე იყო:
-ან!
-ჯ-ჯჯ-ჯასტინ..
ხმა როგორი დასუსტებული ჰქონდა. თეთრი იყო როგორი და ლურჯი ტუჩები.
-ანა როგორ გრძნობ თავს?
-ცც-ც-ცუდაად.
-გცივა?
-ხ-ხხ-ხო. ის-სს აადდიალლ-აა მომე-ცც-ცი.
-კარგი.
ანა ადიალაში შეევახვიე
გული ჩამწყდა. მისი საათები დათვლილი იყო.
-ჯას მცხელა! მომაშორე ეს ადიაალა.
-კაი.
ადიალა მოვაშორე.
-შენნი ჩახუტება მინდა ჯუს.
- : )))
ანას ჩავეხუტე და ასე ვიყავით. შემდეგ დაიძინა. რომ დავხედე მკვდარივით იყო და გული გამისკდა : ||
მოჩვენება მეგონა...
ნახევარ საათში გაიღვიძა:
-ჯუს.
-ხო,
-მიყვარხარ!
-მეც ძალიან.
- <3 ჯასტინ გული..
-ექიმს დავუძახებ
-არ გინდა. ისინი მე ვერ მიშველიან..
-ანა შენ ცუდად ხარ ექიმს უნდა დავუძახო
-არა! (ანამ დამიყვირა)
-კარგი .. მაპატიე..
ანა კალთაში ჩამიჯდა თავი მკერძე დამადო:
-Remember Me.
ერთი ამოახველა და ვსო.
ანა ხელებში ჩამაკვდა.
ასე ვიჯექი დიდხანს.. ვტიროდი.. ანას კი უფრო იხუტებდი.. უფრო და უფროო..
არა მისი გაშვება არ მინდოდაა..
მას თვალები ღია დარჩენოდა..
ისინი მზის სხივებს უყურებდმემ.
და უცებ მზე გაბრწყინნდა თითქოს მისივე ნაწილი ანა მასვე შეუერთდაო.
-ანა გეხვეწები ხმა ამოიღე ანა გთხოვ! ანა რატომ დამტოვე!
გავყვიროდი მთელ ხმაზე და პასუხი არსაიდან იყო. გარედან ნნინი ისტერიკაში იყო.
მე პალატიდან გამოვედი.. უხმოდ დავტოვე სავანდმყოფო და ანას სახლში მივედი..
