დილით ტელეს ზარმა გაგვაღვიძა,მაილის ტელეფონი რეკავდა -მაილი პეტი ვარ ...შეიძლება დღეს შევხვდეთ? -დედი... პეტი კარგი მეც მაქვს შენთან სალაპარაკო -მაშინ იგივე ადგილას შევხვდეთ 3 საათზე -კარგი ტელეფონი გათიშა და მე მომიბრუნდა. ვაიმე ეშლი ცუდად ვარ..რა უნდა ვუთხრა? -დაწყნარდი ყველაფერი კარგდ იქნება..უბრალოდ რასაც გრძნობ ის უთხარი..აუცილებლად უნდა შერიგდეთ(ჩავიხუტე) -კარგი ,მეც ეგ მინდა ,მაინც ძალიან მიყვარს ის ხომ დედაჩემია -ხო ,არ უნდა დაკარგო -ეშლი რაღაც რომ გთხოვო შეიძლება? -კი გისმენ -გთხოვ ჩემთან ახლოს იყავი ,გვერძე მაგიდაზე დაჯექი და თუ რამე სისულელეს ვიტყვი ჩაახველე კარგი? (გამეცინა)-კარგი როგორც გინდა ...მაგრამ დარწმუნებული ვარ ჩემი დახმარება არ დაგჭირდება
უკვე მზად ვიყავით ..მაილი გამოიპრანჭა და ძალიან ღელავდა .მე კეპი დავიფარე და მაილის უკან გავყევი. -აუ იქნებ უკან დავბრუნდეთ?(საცოდავი სახით შემომხედა მაილიმ) -არა დღეს უნდა შერიგდეთ ,მიდი დედაშენი უკვე გელოდება ,მე გვერდით მაგიდაზე დავჯდები.
-გამარჯობა (მაილიმ თავი დახარა) -როგორ ხარ საკალელო?(გულში ჩაიკრა შვილი,ეს ისეთი ამაღელვებელი იყო) -მაილი გთხოვ მაპატიე -დედიკო კიდევ ერთხელ ჩამეხუტე გთხოვ ,როგორ მენატრებოდი შენ ხომ არ იცი? -ყველაზე მოსიყვარულე დედა ვიქნები მსოფლიოში -დედიკო იცი რამდენი ხანია ამ სიტყვებს ველი? ცრემლები და ჩემი გაყინულმა გულმა დნობა დაიწყო.პატარა ბავშვივით გულში ჩამიკარი გთხოვ...მინდა დავივიწყო უშენოდ გატარებული ყოველი წამი ... შენ მასწავლე მონატრება.დე მე უკვე გავიზარდე დიდი გოგო ვარ და აღარ ვხატავ ფერადი ფანქრებით ,ჩემს წარმოსახვით სამყაროში სადაც სულ მე და შენ ვართ ,ფუნჯებით შავ_თეთრ სიზმრებს ვაფერადებ...იცი ყოველ ღამე შენ ჩემს გვერდით ხარ ,მეშინია ეს ყველაფერი სიზმარი იყოს ,შენით გამთბარი გული ისევ გამეყინოს,სწორედ ამ დროს ქრები ჩემს სიზმრებში და უმწეო ბავშვივით სადღაც უსასრულობაში დაგეძებ ,თითქოს გრძნობ,მაგრამ ძალიან შორს ხარ,მენატრები მაგრამ ტკივილს ცრემლები ვერ მიამებენ და ისევ.... -მაპატიე გთხოვ , (გულშიი ჩაიკრა და მწარედ აქვითინდა )არ მინდოდა ამდენი ტკივილი მომეყენებინა შენთვის ...სიცოცხლეზე მეტად მიყვარხარ შვილო და არასოდეს მიგატოვებ -მეც მიყვარხარ დედიკო
ეს სცენა იმდენად ამაღელვებელი იყო ცრემლები ვერ შევიკავე ,ეჰ რას არ მივცემდი დედიკო ჩემს გვერდით რომ იყოს ...ამ ფიქრებში ვიყავი გართული ..ვერც კი მივხვდი როგორ დავტოვე კაფე გზაზე გადავედი და ვიღაც უცნობს შევეჯახე -წინ არ იყურები? აუუ ფეხი ,ვერ დაგინახეთ -ხო აბა რას დამინახავდი კეფი გახურავს და წინ არ იყურები -მემგონი ფეხი ვიღრძე დამეხმარე ადგომაში -ესღა მაკლდა ...მოიცა დაგეხმარები კეპი მოვიხადე და თმები გავიშალე -ვუვ რა ლამაზი ყოფილხარ? სახეზე შევხედე გაქვავებული იდგა და მე მიყურებდა daakomentaret ............................................................................[/c]
