ამ წერილზეე ელისმა უპასუხა: -ძვირფასოო მაილიი...! ვიციი რომ ეს ჩემთვის ძნელი გადასატანი იქნება მაგრამ დავინახე როგორ შემოგციცინებდაა ნიკი თვალებში..! თუ მე მას არ ვუყვარვარ როგორ დავაკავოო? რა აზრიი ექნება მის ჩემთან ყოფნას? როგორღაც შევძლებ და დავივიწყებ მასსს -ელისს ესს მართლა შენ ხარ? -ნიკი -ხო ხოო მე ვარრ ნიკ... არ ვიციი როგორც ლოვეები რას ვიზავთ მაგრამ მგონი მეგობრობას შევძლებთ ხოო? -რათქმაუნდა ელის.:) ჩემოო მეგობარო... ძალიან ძალიან კარგ ხასიათზე ვიყავიი და სააპიროზეე გასეირნება გადავწყვიტე... ეშლის ვუთხარი რომ გავისეირნებდიი მეე უცებ გამოვიცვალე ტეკეფოიი ავიღეე დაა ნიკთან დავრეკეე: -ნიკ როგორრ ხარ? -კარგად მაილიი შენ როგორ ხარ?ფეხიი არ გტკივა? -არა ნიკ აღარ მტკივა...ნიკ შენთან სამქმე მაქ და შეგიძლია იმ კაფეში მოხვიდეე სადაც ეშლიმ იმღერაა? -კი კი მაგრამ რა იყო? ხომ მშვიდობაა? -კი უბრალოდ უნდა დაგელაპარაკო. როცა ტელეფონიი გავთიშე ელისს შევეჯახე.მე ის მეგობრულად გადავკოცნე: -ჰაიი მაილზ როგორ ხარ? -უკეთ.ფეხი ისეე ძაან აღარ მტკივა..:) -ძალიან ძალიან მიხარიაა რომ კარგად ხარ.მაილი მინდა ბოდიში მოგიხადო...ვიცი რომ ცუდად მოგექეცი. ეს მითხრა და თავი დახარა -ელის რათქმაუნდა მიპატიებია...:)იმედია ერთმანეთს გავუგებთ.:) ამ დროს მე ელისს გადავეხვიე და დავემშვიდობე. მე კაფეში მივედიი და ნიკი უკვე იქ დამხვდა...;) -ნიკ :* -უიი მილეზ როგორ ხარ? -კარგად... -რა საქმე გაქ ჩემთან არ მეტყვი? -კიი კიი გეტყვიი ესეიგი რა ხდება ნიკ.ყველაფერი ძალიან მარტივადაა.არაფერი დაბრკლობა არ გვქონია და მეშინიაა ნიკ.მეშინია რომ იმედები ისევ გამიცრუვდება და ისევ დავკარგავ ჩემს საყვარელ ადამიანს.... -მაილი დაწყნარდი.არ დავუშვებ რომ რამე დაემართოს.მე პირობას გაძლევ რომ არაფერი მოხდება და ჩვენ ვერავინ დაგვაშორებს :* -ძალიან დიდი იმედიი მაქ ნიკ....:) -მაილიიი მიყვარხარ...:) მიყვარხარ ქვეყნად საკუთარ თავზე მეტად ... -მეც მეც მეც....:) მე და ნიკიი კაფიდან გავედით მე მან სახლამდეე მიმიყვანაა და წავიდა...:) ეშლიი სამზარეულოში ფუსფუსებდა და მე თვითერი გავხსენიი: თვითერზე უამრავიი ხალხი მიპოსტავდა მათ შორის: