თავს ძალიან ცუდად ვგრძობდი.რაღაც მაწვებოდა მე კი ვერაფრეს ვაკეთებდი.არ შემეძლო მეკივლა რადგან აზრი არ ჰქონდა.არ შემეძლო მეტირა რადგან არავინ მოვიდოდა და ცრემლებლს არ შემიმშრალებდა.მოკლედ ვიჯექი გასუსული და ჩეემთვის ვფიქრობდი რაღაცეებზე.ვფიქრობდი ყველაფერზე და დედაზე.ისე როგორც არასდროს მომენატრა ის.!ეხლა ვხვდები რომ თურმე ძალიან მაკლია და ცრემლები ვეღარ შევიკავე.ვტიროდი...ვტიროდი და ბოლო ხმაზე ვყვიროდი:
             I Miss You... Mather

ამ დროს ოთახში ის კაცი შემოვარდა და რაღაც ჩამარტყა თუ არა ოთახისან გავიდა.ამ დღის ჩემთვის აზრი აღარაფერს ჰქონდა.ყველაფერი სულ ერთი იყო ჩემთვის. მე ფანჯრისკენ მივიწიე დავჯექი და ისევ ტირილი დავიწყე

მერე ჩამოვედი ძირს დავწექი და დაძინება დავაპირე.არ ვიცი როგორ მაგრამ ჩამეძინა.
საშინელი სიზმრები მესიზმრებოდა და ბოლომდე მაინც ვერ დავიძინე.უეცრად რაღაც ხმა გავიგონე.შიშმა შემიპყრო....ვხვდებოდი რომ ვიღაც მელაპრაკებოდა თუმცა არ ჩანდა:
-ეშლი.დაწყნარდი და ნერვებს არ აყვე.თუ ისე მოიქცევი როგორც მე გეტყვი აქაურობას თავს მალე დააღწევ
-ვინ ხარ? რა გინინდა?
-მე შენი წარმოსახვა ვარ. უნდა დამიჯერო და აქედან მალე წახვალ
ცოტა ავნერვიულდი მაგრამ ცოტა არ იყოს დავიჯერე.იმდენად მინდოდა წასვლა რომ უკვე ჩემი ქვეცნობიერიც ამაზე ფიქრობდა.იმ საღამოს ისევ დამეძინა და მართლა კარგად მეძინა.მთელი ღამე ვიღაც გოგო მესიზმრებოდა და რაღაცეებს მეუბნებოდა და მღეროდა... დილით გავიღვიძე და ისევ ჩემი ქვეცნობიერი გამომელაპარაკა...
 მე მას დავუჯერე და ფანჯარს მივუახლოვდი.ფანჯარა მაგრად იყო დაკეტელი და მივხვდი რაც უნდა მექნა.იქვე რაღაც ჯოხი ვიპოვე და გადაძრომას ვაპირებდი.ფანჯარა უკვე ღია იყო და უნდა გადავმხტარიიყავი და ოთახში შემოვიდა ის კაცი მე დაბნეული ვიყავი და პირველი რაც მოვიფიქრე ის იყო ის ჯოხი გავუქანე და გადავხტი არ ვიცოდი მოხვდა თუ არა ძალიან ვნერვიულობდი მაგრამ მე თავისუფალი ვიყავი,თუმცა ვერ ვხვდებოდი სად ვიყავი.რაღაც ძალიან უცნაური ადგილი იყო.მე დავდიოდი და როგორც იქნა რაღაც ცენტრალურ ტრასას მივაგენი.მაშინ კი მივხვდი სად ვიყავი თუმცა ფეხის ხმა გავიგე.უკან მივტრიალდი და თურმე მომსდევდნენ.მე თავქუდ მოგლეჯილი გავბროდი.
 ამ დროს ფეხი რაღაცს წამოვკარი და ძალიან ვიტკინე თუმცა მაინც მივრბოდი.იქვე ერთი მაღაზია დავინახე.მეც იქ შევვარდი თავი შევაფარე.მაღაზიაში ერთი ჩემი კლასელი დავინახე.მართალია მეგობარი არასოდეს ყოფილა თუმცა ახლა დახმარებაზე უარი არ მითხრა და იქიდან აი ესეთი გამოვედი

 თმაზე პარიკი მეკეთა დე ვერავინ მიცნო. იმ ბიჭმა სახლამდე მიმიყვანა და დამემშვიდობა.როგორც სახლში შევედი ზაკი მომვარდა და  მაგრად ჩამეხუტა....
-ეშლი..ჩემო ლამაზო.. ;)
-ზაკ.ძაან მომენატრე ზაკ....
-ეშლიი ეშლიი..! მიყვარხარ.
 ამ ნათქამზე თითქოს ცოტა შემრცხვა მაგრამ მივხვდი რომ მეც მიყვარდა....
-მეც ზაკ.... მიყვარხარ თავზე მეტად.
 -უკაცრავად ზაკ მე არ მომცემ ჩემ მეგობართან დალაპარკების უფლებას..?
-ვაიმეე მაილი ჩემო მეგობარო და მაილის გადავეხვიე.... 
 -ეშლი მითხარი რა დაგემართა. სად იყავი და ასე შემდეგ.
-ხო ხოო ყევლაფერს მოგიყვვები ოხონდ ჯერ ამ პარიკს მოვიხსნი,წყალ გადავივლებ და მერეე...
-ხოო ხოოო :* კაიი ჩემოო ჩემოო ეშლი....
-მაილი.. :* ჩემო გოგო
-გეყოთ.. მიდი ეშლი წყალი გადაივლე და მოდი... მაინტერსებს ყველაფერი. 
 -:* მე ზაკთან მივედი და ვაკოცე....
 სანამ აბაზანაში შევიდოდი ზაკზე ვფიქრობდი.მაინტერესებდ მართლა მიყვარდა თუ არა და აღმოვაჩინე რომ მიყვარდა... მასზე დიდი ხანი ვიფიქრე და სააბაზანოში შევედი,წყალი გადავივლე და ქემოთ ჩავედი....
    ძლივს ეშლი.. მომახტა მაილი
-აბა აბაა მალე მოყევ რა მოხდა..
 მაილის ყველაფერი დაწვრილებით მუვუყევი....
-ვაიმეე საყვარელო მგონი ახლა განტვირთვა გჭირდება.ადი გამოიცვალე და პლიაჟზე გავიდეთ...
    გართობის ხასიათზე სულაც არ ვიყავი მაგრამ ზაკს უარი ვერ ვუთხარი...ოთახში ავედი და გამოვიცვალე

აბა წავედით მე მზად ვარ.
-ხო ხოო წავედით ეშლი.. :*
მე და ზაკმა ბევრი ვიმხიარულეთ სანაპიროზე და ბოლოს ერთ-ერთ კაფეში შევედით...