მაილიმ წყალი გადაივლო,გამოიცვალა და წასასვლელად მოემზადა.ძაან კარგ ხასიათზე იყო თუმცა ეტყობოდა რომ ღელავდა.: -ეშლი.! ძალიან განვიცდი.არ ვიცი რა ვუთხრა. -მაილი.რაც არ უნდა იყოს ის დედაშენია.შეუძლებელია მას შენთვის ცუდი უნდოდეს.დაელაპარაკე და ყველაფერი გაარკვიე. -ხო ხო მართალი ხარ ეშ...(თქვა და წავიდა) არ ვიცი რატომ მაგრამ ძალიან ვღელავდი.არ ვიცოდი რას ეტყოდა მაილი დედამისს ამიტომ გადავწყვოტე გული გადამეყოლებინა,გამოვიცვალე და სელენას კაფეში წავედი იქ კი რას ვხედავ? მაილი და დედამისი საუბრობენ.მათ გვერძე მაგიდაზე დავჯექი.ვიტრინიდან რაღაც ჟურნალი ავიღე და ვითომ ვკითხულობდი.... -გამარჯობა... დედაააა -მაილი.ჩემო საყვარელო.რამხელა გაზრდილხარ.ვერ წარმოიდგენ როგორ ვნანობ ყველაფერს. -პეტი.(ასე ქვია მაილის დედას) აქ იმიტომ მოვედი რომ ყველაფერი გავარკვიოთ მაგრამ ნურაფრის იმედი ნუ გექნება.შენ მე ცხოვრება დამინგრიე და სამუდამოდ დაღი დაასვი. -ასე ნუ მელაპარაკები.შვილო მაშინ პატარა იყავი და ყველაფრის მოყოლა არ შეიძლებოდა. -ვერ მივხვდი.რა ხდება?მითხარი დედა? -იცი ქალი რომელიც შენ დეიდად მიგაჩნია თურმე დეიდა არაა... -რა? -ხო სწორედ გაიგე. -მე ვერაფერი ვერ გავიგე საერთოდ.გარკვევით ილაპარაკე ძალიან გთხოვ.არ ვიცი რატომ მაგრამ მაილიმ თმაზე ხელი იტაცა და გაიშალა. -კარგი გასაგებად გეტყვი.მე ნაშვილები ვარ. ეს ზუსტად მაშინ გავიგე როცა შენ 6წლის იყავი.საშინელ დეპრესიაში ჩავვარდი და ნერვები მომეშალა.ყველაფერზე ვბრაზდებოდი.გთხოვ მაილი.ადამიანურად გთხოვ 1შანსიც მომეცი. -დედა.ყოველთვის ვოცნებობდი რომ მენახე და დაგლაპარაკებოდი.მინდოდა გამეგო რატომ მექცეოდი ასე.გული ძალიან მეტკინა ნაშვილები რომ ხარ მაგრამ ეს იმის საბაბს გაძლევდა რომ გეცემე? -მაპატიე.ვიცი რომ ცუდად გექცეოდ.მხოლოდ 1შანსი. -1შანსი?დედა მე უკვე დიდი ვარ.ძალიანაც რომ ეცადო ხელს არ დაგაკარებინებ,მიუხედავდ იმისა რომ მე ჩემი საყვარელი დეიდა მზრდიდა და ცდილობდა კარგ ადამიანად აღვეზარდე... გამაწყვეტინა: -გამოუვიდა კიდეც -ნუ მაწყვეტინებ.აღვეზარდე ის მუშაობდა და მეც მთელი დღე ქუჩაში ვიყავი და ბევრი რამ ვისწავლე.როცა მჭირდებოდა შენ ჩემ გვერდით არ იყავი დედა.! მაპატიე მაგრამ არ შემიძლია.არ შემიძლია გაპატიო ის რომ ცხოვრება დამინგრიე.! მე წავედი კარგად ეს თქვა და კაფიდან გიჟივით გავარდა.ცდილობდა შეეჩერებინა მაგრამ უშედეგოდ.პეტიმ ტირილი დაიწყო.მე მასთან მივედი: -პეტი ხო? -დიახ მე პეტი ვარ თქვენ ვინ ხართ და რა გინდათ?? -მე ეშლი ვარ.მაილის მეგობარი.გთხოვთ გაუგეთ.ძალიან ღელავს.დრო მიეცით და მერწმუნეთ რომ ადრე თუ გვიან გაგიგებთ :* -არა ეშლი.მე ის დავკარგე.სამუდამოდ დავკარგე.ჩემი ერთადერთი შვილი... -პატრისია დაწყნარდით.გპირდებით დაველაპარაკები -დიდი მადლობა,მაგრამ რატო მეხმარევი ასე? -იმიტომ რომ მე დედას გარეშე გავიზარდე და არ მინდა ჩემმა მეგობარმაც ეს გაიზიაროს.მას ჯერ კიდევ აქვს დედის გვერდით ყოფნის უფლება მე კი.. -არც თქვენ გყავთ? თქვენც ცუდად გექცეოდნენ? -არა დედას და მამას მე სიცოცხლეზე მეტად ვუყვარდი მაგრამ სამწუხაროდ... -ძალიან ვწუხვარ.იმედია მეც შევძლებ რომ ასეთი დედა ვიყო... -ხო მართლა მამას რა დაემართა? -მამამისი...მამამისმა მუშაობა დაიწყო და საზღვარ გარეთ არის წასული.სულ მარტო ვარ -ძალიან ვწუხვარ.მარტოობა რთულია. -ხო ძალიან რთულია.შენ და ან ძმა გყავს? -მთლად და არაა მაგრამ მის ხელში გავიზარდე.სელენა ჰქვია. -ძალიან კარგია. და გამიღიმა.მეც გავუღიმე: -კარგი ეშლი.სასიამოვნო იყო შენი გაცნობა აბა კარგად უნდა წავიდე :* -კარგად ბრძანდებოდეთ პატრისია.. :* პატრისია გავიდა და სელენა შემოვიდა.სელენასთვის არაფრის ახსნის დრო არ მქონდა და კაფიდან გიჟივით გავვარდი.მეგონა მაილი უკვე სახლში იყო მაგრამ არა.ჩვენ სახლთან პატარა ტყე იყო.მაილი კი იჯდა და ტიროდა.მე მაილისთან მივედი... -ეშლი.როგორ შემაშინე.აქ რას აკეთებ.? -უნდა დაგელაპრაკო. -არა ოხონდ ახლა არა გთხოვ.ძალიან ცუდად ვარ. -მაილი.ცუდად იქნები ძალიან ცუდად მოიქეცი და აბა არ იქნები? -რას გულისხმობ? -იმას რომ შენ გქონდა შანსი დედასთან ერთად გეცხოვრა თუმცა ესშანსი ხელიდან გაუშვი და საშინლად მოიქეცი.დედაშენი გენდო და ყვალეფერი მოგიყვა შენ კი ვერ გაუგე. -შენ ეს ყველაფერი საიდან გაიგე? -სელენასთან ლაპარაკი მინდოდა იქ კი შენ და დედაშენი დაგინახეთ და გადავწყვიტე გამეგო რაზე ლაპრაკობდით... ამაზე მაილი ცოტა გაბრაზდა მაგრამ ბოლოს ჩემთან ახლოს მოიჩოჩა და ჩამუხუტა...
