დილით რომ გავიღვიძე ჯასტინს უკვე ეღვიძა. _ ჯასტინ ექმიმმა რა თქვა, ოპერაციას როდის მიკეთებენ? – ხვალ საყვარელო, ხვალ უნდა გაგიკეთონ. – ძალიან ვნერვიულობ, რომ ვეღარასოდეს დავინახო? – არა, ამაზე ფიქრიც კი არ გაბედო, თაკო, შენ ძლიერი გოგო ხარ და აუცილებლად გამოჯანმრთელდები. იმ დღეს მე და ჯასტინმა ბევრი ვისაუბრეთ, ბევრიც ვიცინეთ, მას ყოველთვის შეეძლო ხასიათი გამოეკეთებინა ჩემთვის. ჩემი მეგობრებიც ჩემთან იყვნენ, გოგოები და ჩემი ბიჭები. ისინი მამხნევებდნენ. ვგრძნობდი, რომ ძალიან ვუყვარდი ყველას და ეს იმედს მაძლევდა. ძალა მემატებოდა და კიდევ უფრო მიმძაფრდებოდა გამოჯანმრთელების სურვილი. აი უკვე ოპერაციის დროც დადგა. ჯასტინი ჩემთან მოვიდა და მითხრა. – ყველაფერი კარგად იქნება. – მიყვარხარ ჯასტინ, რაც არ უნდა მოხდეს, მე ყოველთვის მეყვარები. – მეც უზომოდ მიყვარხარ. ეს მითხრა და მაკოცა. – იმედია ყველაფერი კარგად იქნება, არა დედა? – რა თქმა უნდა ჯასტინ, არ ინერვიულო. ჰუუუუ ასე დიდხანს რატომ გრძელდება ოპერაცია? აი, აი ექიმი მოდის. – ექიმო როგორ ჩაიარა? – მშვენივრად, იმედი გვაქვს რომ ყველაფერი კარგად იქნება, ახლა პაციენტის გამოღვიძებას უნდა დაველოდოთ, რომ სახვევები მოხსნათ და ვნახოთ რა შედეგი გამოიღო ოპერაციამ. აი უკვე დროა რომ სახვევები მოვხსნათ. სახვევები რომ მომხსნეს გამეღიმა, ჯასტინის სახე დავინახე. – რატომ იცინი თაკო? – გხედავ ჯასტინნნ, გხედავ. – ჯასტინს სიხარულით აღსავსე სახე ჰქონდა. მეც ძალიან გახარებული ვიყავი. – აი ხომ ხედავ თაკო, ყველაფერი კარგადაა. – ჰო, მ ი ყ ვ ა რ ხ ა რ! – მეც, ჯასტინი ჩემთან ახლოს მოვიდა და მისი ბაგეები ვიგრძენი, ძალიან მაგრად ჩამეხუტა, ორივენი უზომოდ ბედნიერები ვიყავით. ყველა გახარებული იყო, პეტი, ჯერემი, ჩემი მშობლები და მეგობრები. დღეს უკვე უნდა გამწერონ კლინიკიდან, მე ჩავიცვი, მოვწესრიგდი და პალატიდან გავედი. ჯასტინმა სახლში მიმაცილა. ისეთი შეგრძნება მქონდა, თითქოს ხელახლა დავიბადე, ძალიან გახარებული ვიყავი. ცოტა ხნის შემდეგ, მე, ჯასტინი და ჩემი მეგობრები პლაჟზე წავედით. მარი და დილანი უკვე შეყვარებულები იყვნენ და ერთად ძალიან ბედნიერები ჩანდნენ, ნინის და ნიკ ჯონასსაც უყვარდათ ერთმანეთი. მე და ჯასტინიც ძალიან ბედნიერები ვიყავით, ჩემს საყვარელ ადამიანებთან ყოფნა ძალიან მიხაროდა, ასეთი ბედნიერი არასოდეს ვყოფილვარ. რაიანი და დრეიკი სულ უკან დამყვებოდნენ. (ჩემი ბიჭები, რა საყვარლები იყვნენ) იმ დღეს ძალიან ბევრი ვიმხიარულეთ. პართიც მოვაწყვეთ.(ჩემი გამოჯანმრთელება ვიზეიმეთ) იმდენი ვიხალისეთ სიცილისგან მუცელი მტკიოდა. ბევრი ვიცეკვეთ, ვიცანცარეთ.
სახლში ძალიან გვიან მივედი,ოთახში რომ ავედი ისეთი დაღლილი ვიყავი არაფრის თავი არ მქონდა, სწრაფად გამოვიცვალე საწოლში ჩავწექი და ძალიან ტკბილად ჩამეძინა
|