მე ნიკმა გამაღვიძა: -რა იყო? -ადე და წავიდეთ? -საად? -მაგარი ადგილი ვიცი მარტო მე და შენ ვიქნებით! -კარრგი! მე მოვწესრიგდი ჩავიცვი და ნიკს გავყევი. -სადაც მივედით უამრავი ყვავილები იყო ლამაზი ბუნება და ჩვენ. -ნიკ! მაგარია! -ჰოო! -მიყვარხარ! მიყვარხარ ისე ძლიერად რომ ვერ წარმოიდგენ <3 ნიკმა ხელში ამიტაცა და ჩამიხუტა, მერე ძალიან ბევრი ვირბინეთ: -ვაიმე დავჳღალე. მე ბალახზე დავჯექი ნიკიც გვერდით მომიჯდა და თავი კალთაში ჩამიდო. -ნიკ გული ცუდს მიგრძნობს! -რატომ? -არ ვიიც მოდი დავბრუნდეთ რა ძალიან ცუდს მიგრძნობს გული! -წამო! ნიკმა ხელში ამიყვანა და ასე წავედით: -დამსვი რა მძიმე ვარ! -არა! ეს ე მომწონს! -წელი გეტკინება! -არაააა! -რა ჯიუტი ხარ! მალე მივედით და საშინელი მაბავი დამხვდა ოლივერი ძირს ეგდო და მასთან ძალიან გრძელი გველი იყო: -ოლივეერ! ოლივერ! გეხვეწები გმოფხიზლდი ოლივეეერ! ბოლო ხმაზე გავკიოდი იდიოტი ძმა. გვემა უკბინა ,, ყველაფრის მიხუხედავად ჩემი ძმა იყო ჩემი ტყუპი და არ მინდოდა რამე დამართვნოდა: -ნიკ რამე იღონე გთხოვ! არ მოკვდეს ამასაობაში დემი გამოვარდა კარავიდან და რაღაცა სპრეი დაასხა ოლივერს და მერე ყველგან მიმოაასხა ისეე რომ ერთი ბოთლი დაცალა: -რას აკეთებ დემი? -რას და ამაზე ყველანაირი ქვეწარმავალ კვდება და ასევე მწერიც აჰა ეს გველი ჩათვალე მკვდარია ახლა კი როგორმე ოლივერი მანქანამდე მივიყვანოთ და მერე სასწრაფოდ დავბრუნდეთ ბანაკში, -კარგი ყველაფერი გავაკეთეთ ოლივერს საშჳნელი სუნი ასდიოდა იმ რაღაცა სპრეის გაამო მეკიდე გამწარებული ვტიროდი. -ნიკი მაწყნარებდა: -დაამშვიდდი გადარჩება ყველაფერი კარგდ იქნება დაწყნარდი! -როგორ დავწყნარდი ნახე სახეზ ეფერი არ ადევს და ცივია ,, -იმედი არ დაკარგო გადარჩება! დამიჯერე გადარჩება მალე მივედით ბანაკის გოსპიტალში და ოლივერი გადაარჩინეს . რომ დამინახა ატირებული დაიწყო იდიოტური ლაპარაკი: -რა გჭირს სწერვა? მე ოლივერთან მივვარდი და ისე ჩავეხუტე რომ გაიჭყლოტა და ვერ სუნთქავდა :დ
| 
