–ანნი დეე . . საჭმელი ხო არ გინდა
–არა დე აღარ მინდა არაფერი . . ძალიან დაღლილი ვარ . . საჩუქრებს ხვალ გადავარჩევ . . ეხალ კიდე გადავივლებ და დავიძინებ თორე ფეხზე ძლივს ვდგავარ. .
–კარგიი . . კარგი . .დაისვენე
ტანზე გადავივლე და დასაძინებლად დავწექი თუმცა რა დამაძინებდა . . ავიღე ჩემი ლეპტოპი . . სანა მრომელიმე საიტზე შევიდოდი . . მინდოდა რომ ჯასტინის ნაჩუწარი ფლეშკა გამეხსნა . . თუმცა ვერ შევძელი . . ძალა არ მეყო . . თვითერზე შევედი და დრეიკი შემოსული დამხვდა . .
–აან როგორ ჩახვედი ? როგორ იმგზავრე. . რას შვები
–კარგად ვიმგზავრე დრეიიკ . . თქვენ რას შვებით . .
–რავი ყველანი ჯასტინის სახლში ვართ და უზომოდ გვენატრები ყველას . . ეხლა უნდა ვივახშმოთ . . შენი წერილი წავიკითხეთ პატარავ . . ყველაზე და ყველაფერზე მეტად გვიყვარხარ . .
–(ტირილი დავიწყე) საშინლად მენატრებით . .
–ჩვენც ჩვენც მშვენიერო . .
–დრეეიკ
–ხოო
–მითხარი რომ კიდევ გნახავთ . . მითხარით რომ კიდევ განმეორდება ის დაუვიწყარი დღეები
–გპირდები მშვენიერო . .
–კარგიი . . მიყვარხარ და წავედიი
–მოიცა მოიცა აიი ბიჭები ამოვიდნენ ოთახში . . მსნ–ში შემო და თვალით ვილაპარაკოთ
–კარგიი დამელოდე
სასწრაფოდ გავხსენი მსნ. . იმ იმედით რომ ჯასტინს ვნახავდი . .
–მშენიეროოო როგოორ ხარ ? (ყველამ ერთდროულად მკითხა)
–(სასწრაფოდ თვალებით ჯასტინი მოვძებნე თუმცაიქ არ იყო) მენატრებით საშინლად . . თქვენ როგორ ხართ რას შვებით . .
–უშენოდ მოწყენილები ვართ . .
–(ტირილ იდავიწყე)
–კარგიი მშვნიერო ნუ ტირიი . . მალე ისევ ერთად ვიქნებით . .
ყველას ველაპარაკე აბსოლიტურად .. ჯასტინის გარდა . . დავემშვიდობე და დავიძინე . .
