მალევე მანქანა გააჩერა, რაღაც ამაფარა თვალებზე და სადღაც წამიყვანა. -ლიზ ნეტა მანდ კიბეა -უფრო უკეთესი იქნება ამას თუ მომაცილებ -ცოტა მოითმინე მერე სადღაც შევედით მივედით, მიწა ისეთი რბილი იყო მივხვდი რომ ქვიშაზე -აი გხსნი სახვევს და თვალები არ აახილო თავიდან უარის თქმას ვაპირებდი, მაგრამ რა მომივიდა არ ვიცი -კარგი ჯუსომ სახვევი მომხსნა და ყურში ჩამჩურჩულა: -ლიზ იმედია მაპატიებ სიტყვა რომ გავტეხო -რა სიტყვა? - მე თვალების გახელას ვაპირებდი, მაგრამ უცებ ჯუსომ ხელი ამაფარა, მისკენ შემატრიალა, ხელები დამიჭირა და თქვა: -უკვე აღარ შემიძლია - უცებ მაკოცა მე ხელით მის მოშორებას გაპირებდი, მაგრამ ისე მაგრამ მიჭერდა ხელს რომ ვერ შევძელი, მერე კი კოცნაზე, კოცნითვე ვუპასეხე :* ვერ წარმოიდგენთ ეს რა მომენტი იყო, არ მინდოდა რომ ეს ყოველივე ოდესმე დასრულებულიყო. მაგრამ დამთავრადა. უცებ თავზე წვეთები დამეცა, მაგრამ ვერ გავიგე საიდან, მერე კი ჯუსომ მითხრა: -თვალები გაახილე და ზემოთ აიხედე - მეც ისე მოვიქეცი როგორც მან მითხრა და ულამაზესი რამ დავიმახე ეს იყო ვარსკვლავებით მოჭედილი ცა, რომლისკენაც ანთებული ბურთები იყო გაშვებული. მე კი ქვემოთ დავიხედი. მე ქვიშაზე ვიდექო, რომელიც ვარდის ფურცკებით იყო მოჭდელი და ეწერე I ♥ U. მერე კი უცებ ჯუსო მომეხვია და მითხრა: -მართალია ეს არაფერი არ არის მაგრამ ვეცადე რომ რაღაცით მაინც მეთქვა შენთვის რომ ძალიან მიყვარხარ. ამ დროს კი ყელზე რაღაც გამიკეთა, დავიხედე და ისეთი ლამაზი რაღაც დავინახე რომ ვერ წარმოიდგენთ -შე სულელო ეს არაფერია? ასეთი ლამაზი დაბადებისდღე ჩემს ცხოვრებაში არ მქონია - თავი ვეღარ შევიკავე და ვაკოცე. და მხოლოდ ამ ყოველივეს შემდეგ მივხვდი რომ თავზე მაწვიმდა. მერე ჯუსოს გავხედე, მან კი ხელი მომკიდა და ისევ მაკოცა ეს იყო ყველაზე ლამაზი მომენტი რაც კი ოდესმე მქონია. მერე ჯუსომ ხელში ამიყვანა და სადღაც შემიყვანა, მერე კი მითხრა: -მიდი შენს ოთახში ადი და გამოიცვალე თორემ გაცივდები -კი მაგრამ ჩემი ოთახი სადაა? -ასე ადი და მიხდები -და შენ? -მე შენი ოთახის გვერდზე მაქ -აა... ხო კარგი მეც ავედი და კარზე გაკრული რაღაც დავინახე. იქ ეწერა: მაშინვე მივხვდი რომ ეს ჩემთვის იყო. შეგნით შევედი და ვარდებით გაკეთებული: I ♥ U So Much JB დავინახე, რომელიც კედელზე იყო გაკრული. მართალი გითხრათ ვერ მივხვდი ეს როგორ გააკეთა :). ცოტა ხანი ამ ნაშრომს ვუყურე მერე კი გარდერობთან მივედი და გამოვიცვალე. სწორედ ამ გამოცვლის დროს გამიჩნდა კითხვა, რომელიც აქამდე აზრადაც არ მომსვლია:"სად ვარ?". ამას არ ქონდა მნიშვნელობა, მთავარი იყო რომ ჯუსოსთან ერთად ვიყავი ასეთ ლამაზ ადგილას, და მხოლოდ ეს იყო ჩემთვის მთავარი :). ამ დროს კარის გაღების ხმა გავიგე -ლიზი მზად ხარ? -კი კი მოვდივარ - ამ დროს მობილურმა დარეკა -ლიზ ავიღო? -მიდი რა - ამ დროს ოთახიდან გავედი და ჯუსო დავინახე მოწყენილი სახით, მერე კი მითხრა -აჰა გამომართვი - და მობილური გამომიწოდა, მე გამოვართვი თუ არა ჯასტინი ოთახიდან გავიდა. მე კი ტელეფონი ავიღე: -დიახ -ლიზი? ვინ იყო ეგ? -დენიელ?....
გაგრძელებისთვის კომენტარებია საჭირო
| 
