ასე ნამტირალები შევეჩეხე ჯასტინ ბიბერს. ძალიან შემეშინდა, ვიცოდი, რომ ახსნა-განმარტებას მომთხოვდა ჩემი ატირებული თვალების გამო, მაგრამ მე ისეთი გაბრაზებული ვიყავი, რომ არაფრის თქმას არ ვაპირებდი, რაც უნდოდა ის ექნა. მართლაც როგორც ვამბობდი, როცა კიბეებზე ასვლას ვაპირებდი ჯასტინმა ხელი მომკიდა და ყურში ჩამჩურჩულა:
-რატომ ტირი?
მე გაბრაზებულ გულზე შევუტრიალდი, სილა გავაწანი და მივაძახე
-ახლა მეკითხები არა? - და იქიდან წამოსვლა დავაპირე, მაგრამ ვინ გაცადა?
-ნამდვილად ვერ ვხვდები ეს რისთვის
-რისთვის ეგეც აღარ იცი ხო უკვე? - ვცდილობდი მისთვის თავი ამერიდებინა. აბა როგორი სათქმელია რომ მისი ქორწილის გამო ვტირი?
-ლიზ ნამდვილად არ ვიცი რისთვის მიბრაზდები, მაგრამ მაინც მინდა ბოდიში მოგიხადო ნამდვილად არ მინდა რომ ჩემზე გაბრაზებული იყო, შენ ჩემთვის იმაზე მეტს ნიშნავ ვიდრე შენ გგონია. შენ დამაყენე იმათ ვინც ვარ, შენი სიყვარულის, კოცნის გახსენება ჩემი ცხოვრების საუკეთესო ეტაპზე მაბრულებს. შენი ღიმილი ჩემთვის ძალიან ბევრს ნიშნავს. მენატრება ის დრო, როდესაც ერთად ვიყავით და ჩვენი სიყვარულით ვტკბებოდით. შენთან სიშორე ჩემთვის ძალიან დიდი ტკივილია, იმიტომ რომ შენ ერთადერთი ადამინი ხარ ვინც... - და წასვლა დააპირა, მაგრამ მე გავაჩერე
-ჯასტინ მაგით რისი თქმა გინდა?
-ვერ ხვდები?
-ვერა - ნეტა იცოდეთ როგორ მინდოდა იმ ერთი სიტყვის გაგონება, რომელიც სიხარულს, ცხოვრების ხალისს დამობრუნებდა
-ეს ყველაფერი იმას ნიშნავს, რომ მე შენ... - ლაპარაკი არ დაამთავრებინეს, ხელი მოკიდეს და წაიყვანეს(სცენაზე გასვლის დრო იყო). მე ერთ ადგილზე ვიდექი და ვუყურებდი, როგორ მიდიოდა ჯასტინი, რომელმას ესეს იყო სიყვარული ამიხსნა, მაგრამ ჩვენ ერთად ვერანაირად ვერ ვიქნებოდით, იმიტომ რომ ჯუსო მალე ცოლად ანასტასია მოიყვანდა, მე კი ჯოს ვხვდებოდი. აუ... მეც დავაწყვე რა გეგმები, ისე რომ არც კი ვიცოდი ვიყვარდი თუ არა ჯასტინს ისევ. კარგი, დროა ოცნებას მოვრჩე და სცენაზე გასასველად მოვემზადო. ცრემლები მოვიწმინდე და ქვემოთ ჩავედი, რომ მაკიაჯი გამეახლებინა. იქ გაგიჯებული ნუკი დამხვდა
-ლიზი ჩაჩუა სად იყავი? - ლიზი ჩაჩუა დამიზახა? ეტყობა მაგარი გაბრაზებული
-ნუკი გთხოვ რა ახლა სცენები არ მომიწყო
როცა მაკიაჟი აღვიდგინე. სცენასთან მივედი იმიტომ რომ მალე ჩემი გასვლის ჯერი იქნებოდა, მაგრამ ჯერ ჯასტინს უნდა დაემთავრებინა სიმღერა. მე ვიდექი და ვუსმენდი:
"ეს სიმღერა, რომელისაც ახლა მე ვიმღერებ მინდა ერთ ადამიანს მივუძღვანა, რომელიც მე ჯერ კიდევ ძალიან მიყვარს და რომელიცას სულ ცოტა ხნის წინ ძალიან ვაწყენინე. ვიცი ახლა ჩემი რეპერტუარიდან ელით რაიმეს შესრულებას ელით, მაგრამ მე მინდა ვიმღერო ჩემი მეგობარი მაილი საირუსის სიმღერა I Miss U. იმედია მოგეწონებათ"
როცა სიმღერა დაიწყო კიდევ მინდოდა ტირილი, მაგრამ არ შემეძლო, მალე უნდა გავსულიყავი პოდიუნზე. თავს ძლივს ვიკავებდი, მაგრამ რა მექნა ტირილის უფლება არ მქონდა. როცა ჩემი სახელი და გვარი გამოაცხადეს თავი მაღლა ავწიე და წინ გავედი, მაგრამ როცა ჯასტინი დავინახე ცრემლები მაინც ვერ შეციკავე და შუა პოდიუმზე ტირილი გავიწყე, მაგრამ არ გავჩერებულვარ და ჩემი გასვლა დავასრულე. პაპარაცები გამწარებულები მიღებდენ, ჩემი ცრემლების დაფიქსირება უნდადოთ და მოახერხეს კიდეც. ნეტა ჯასტინის სახე გენახათ როგორ მიყურებდა...
როცა კულისებში შევედი გოგონები გაგიჟებულები მომვარდნენ. ყველას აინტერესებდა რა მჭირდა, მაგრამ მე მათტან ლაპარაკი ნამდვილად არ მინდოდა, უბრალოდ მთელი გულით ვტიროდი. ეტყობოდა ნუკი მიხვრა რაც მჭირდა და მოშორებით იდგა. რადგან მე ცუდად ვიყავი ჩემი მეორე გასვლა გააუქმმეს და ჩემ მაგივრად ვიღაც სხვა(არ ვიცი ვინ) გავიდა. როცა ჩვენება დამთავრდა მე გასახდელიდან გამოვედი და გარეთ გასვლა დავაპირე, მაგრამ დამიძახეს და გავჩერდი, როცა მივიხედე ჩემსკენ მომავალი ჯუსო დავინახე.
ის ჩემთან მოვიდა და ჩამეხეტა:
-რა გატირებდა? - ვიცოდი რომ ამას მკითხავდა
-არაფერი
-უმიზეზოდ არ ტირიან
-... შენ ის მითხარი რას ნიშნავრა ეს ყველაფერი?
- რა ყველაფერი?
- რა და ჯერ თითქმის სიყვარული ამიხსენი, მერე სიმღერა მომიძღვენი - როგორც იქნა გავბედე და ვკითხე
- აა ეგ?
- ხო ეგ - მე მინდოდა ცოტა გაბრაზებულად გამომსვლოდა, რომ არ გონებოდა რომ ამ კითხვაზე პასუხს მთელი გულითა და სულით ველოდებოდი
- ვერ ხვდები არა? - ჯასტინმაც ცოტა მკაცრი ხმით მითხრა
- რომ ვხვდებოდე შენ არ გკითხავდი
- მაშინ გეტყვი
- მიდი მითხარი ეგ მინდა მეც
- რას ნიშნავდა და იმას რომ ისევ ძალიან მიყვარხარ - და მაკოცა
გაგრძელებისთვის დაწერთ კომენტარები
