სიზმარში მოხდარი ამბავი რეალობაში(გადმოცემული): მე მქვია ლელა და წარმოშობით საქართველოდან ვარ...ჩემს შეყარებულს კი საბა... მე მასზე უზომოდ ვარ შეყვარებული და ალბათ ისიც ჩემსავით შეყვარებულია.
მე მასზე ვფიქრობ ყოველი ღამე, ყოველი ღამე მასზე ფიქრებში გადის დრო ვითარც წუთები. ერთხელ როდესაც ვფიქრობდი მასზე,გართული ვიყავი თან ვთამაშობდი, უცებ გაისმა ხმა ტელეფონის. მე ყურმილს ვიღებ და ვეუბნები: ლელა: გისმენთ საბა: მე ვარ სიხარულო ლელა: ხო რა ხდება? საბა: შენთან მინდა შეხვედრა და ხომ შემხვდები? ლელა: კი და სად? საბა: სადაც შენ ისურვებ. ლელა: ჩემს საყვარელ ადგილას. საბა: შეხვედრამდე. ყურმილი დავკიდე და გავემზადე.მე მასთან შეხვედრას ვნატრობ,მით უმეტეს რომ იგი 2საათის წინათა ვნახე.
მე დათქმულს ადგილს მივედი მალე,ველოდი მასსაც,სათქმელი რა აქ?,გართული ვიყავი ფიქრითა მასზე.ნეტავი ჩემთვის სათქმელი რა არს?ჩვენ შევხვდით დიდსა ხიდისა აქეთ დიდსა ველსა და მინდორს. ჩვენ შევხვდით და მოვეალერსეთ,ტკბილის ხმათათა შევჰკივივართ ლამაზსა სიტყვას: " მე შენ მიყვარხარ " ამ სიტყვის ყოველ გაგონებაზე ის ჩემთვის იყრის თვალისას ცრემლსა. იმ წუთას მეც ვიყავ,ცუდათ,რადგანაც იგი ჩემისას ტირის. მე მას თვალებში ლამაზად შევყურებ და მის ცისფერ თვალებს სულ ვეალერსები,როგორც ის ჩემს თაფლისფერ თვალებს. (საბა:) ჩემი ტუჩები მის თვალებს ეხება იგი კრთის, როგორც ჩიტი პატარა იმ ღამეს მე მას ვაჩუქე კოცნა, რომელიც კუბოს კარამდე ატარა და ისე მოკვდა რომ ვერ გაიგო მე ის მომწონდა და არა მიყვარდა, მაგრამ მე მაინც სულ მის საფლავზე ლამაზ ყვავილთა კონა მიმქონდა და ერთხელ, როცა ყვავილი დავდე დაღლილ-დაქანცულს,უკვე დაკარგულს ბრწყინვალე თვალზე შევნიშნე ცრემლი თურმე სტიროდა წასულ სიყვარულს და მე იმ დღიდან სხვა ქალი მძულდა. დროს მე მივყავდი და დრო მე მიმყავს ხალხო გაიგეთ! მე ის გოგონა ცოცხალი მომწონდა მკვდარი კი მიყვარს! და ასეთ სიზმარში გამოეღვიძა და თავი ძალიან ტკიოდა;სახეზე ხელი მოისვა და მან შენიშნა მის თვალზე ცრემლი სიზმარის.
|