8 თავი

ცოტახანი გაშეშებული ვიწექი საწოლში და ვერ ვხვდებოდი

როგორ უნდა მეცხოვრა ,, საერთოდ რა აზრი ქონდა ჩემს

ცხოვრებას ამ ქვეყანაზეე,, მერჩივნა მკვდარი ვყოფილიყავი და

ინვალიდის ეტლში მიჯაჭვული არავის დავენახეე............

2 კვირა საავადმყოფოში ვიწექი ,, უკვე ვეღარ ვიტანდი

იქაურობას , მინოდა სწრაფად წავსულიყავიი  ,,, დიდი

ტანჯვის შემდეგ როგორც იქნა შემოვიდა დედა მითხრა :

დედა: ანა როგორც იქნა გწერენ

ანა: ვაიმე რა კარგია

დედა: ხო ეხლავე შემოვალ და წავიდეთ

ანა: კარგი დე

სანამ დედა შემოვიდოდა მინდოდა ავმდგარიყავი და

ცოტა მოვწესრიგებულიყავი მაგრამ საერთოდ დაბლა

ნაწილს ვერ ვგრძნობდი ,, მაგრამ იმედი არ დავკარგე და

მაინც გადმოვათროკიალე ფეხები ,, მინოდა ერტი

ნაბიჯი მაინც გადამედგა ,, ძალიან ვცდილობი საწოლს

რომ გავუხშვი ხელი დაბლა დავეცი ,, რომ დავარდი ჩემს

ყვირილზე დედა შემოვარდა და დაბლა დაგდებული

რომ დამინახაა გიჟივით მომვარდა და აყენება დამიწყო

დედა: შვილო რატომ ადექი

ანა: მე მინოდა რომ ცოტათი მაინც გამევლო

დედა: ნუ გეშინია შენ აუცილებლათ გაივლი ,, მთავარია

შენ მოინდომო

ანა: მე ყველანაირად ვეცდეებიი რომ ფეხზე წამოვდგე ,,

დედამ ხელში ამიყვანა და ეტლზე დამაჯინა , ძალიან

მიჭირდა ეტლზე ჯდომა მაგრამ რას ვიზამდი...

შემდენ კი  გამიყვანა საავადმყოფოდან და თავის

მანქანაში ჩამსვა ,, სახლში რომ ავედით ჩემს ოთახში

შევედიიი და ფანჯარასთან დავდექი,, გამახსენდა ჩემი

მოგობრები ლიზი და მარი ,, თვალებზე ცრემლები

მომადგა და გამახსენდა ის წუთი როცა ისინი 1 ვნახე და

გავიცანი ,, აღარაფრის თავი აღარ მქონდა საერთოდ

სიცილის უნდარიც კი დავკარგა არაფერზე არ

მეცინებოდა ,, თვეები ჩემს ოთახში ვიყავი ჩაკეტილი ,,

მარტო როცა ექიმი მოდიოდა ჩემს გასასინჯათ და

სავარჯიშოდ მარტო მაშინ გამოვდიოდი ოთახიდან..

ერთ დღესაც დედა შემოვიდა ოთახში და მითხრა

დედა : შვილო შენთან მნახველი

ანა: ვინ არის ?

დედა: რომ შემოვა ნახავ ..

ანა: კაი შემოვიდეს

დედა: ეხლავე დავუძახებ

გამარჯობა ანა ... ვიღაცის ხმა მომესმა ,, თავი კარებისკენ

შევეტრიალე და დავინახე რომ ჩემს სანახავად ნიკა იყო მოსული

ანა: აქ რას აკეთებ ?

ნიკა: შენს სანახავად მოვედი ,, გავიგე რაც შეგემთხვა

ანა: ააააა ,,

ნიკა: ძაალიან მომენატრე

ანა: მეც ,,,

ნიკა: შეიძლება ჩაგეხუტო

ანა: კი როგორ არა

ნიკა ჩემსკენ გამოიწია და ჩამეხუტა ცოტა ხანი ეგრე ვიდექით

ჩახუტებულები ,, ხელებს ისე მაგრამ მიჭერდა მეგონა

გამჭყლიტავდა.. 

ანა: ნიკა ძალიან მცხვენია ესეთ მდგომარეობაში რომ მხედავ

ნიკა: ეს არ არის სირცხვილი ,,,

ანა: როგორ არა

ნიკა: ეს აზრი თავიდან ამოიგდე ,, შეიზლება შენაირ მდომარეობაში ძალიან ბევრი ჩავარდეს

ანა: ამას ნამდვილად ვერ გადავიტან

ნიკა: როგორ არა გადაიტან მე ამაში დაგეხმარები არ მინდა კიდევ ერთხელ დაგკარგო,, ისედაც ძალიან ვინანე რომ ტყუიილაად გეჩხუბე

ანა: მარტლა ესეიგი დღეიდან ესევ ერთად ვართ

ნიკა : კიი ისევ ერთად ვართ

ანაა : მიიყვაარხაარ ,, მიიყვარხარრ ,, მიყვარხარ , მთელიი

გულით

ნიკა: მეც ძალიან მიყვარხარ , ჩემო ლამაზო ..

შემდეგ კი გამოიწია და  მაკოცა

ეს კოცნა დაუვიწყარი იყო ცხოვრების იმედი მომეცაა ,,,

თუ გინდათ რომ გავაგრძელო დაწერეთ კომენტარები ...