-მე მე
ვამპირი ვარ!
-რა ?მორჩი
რა ღადავს მართლა
-ხო არ
ვღადაობ მართლა-აი ეხლა კი მართლა შემეშინდა ვამპირები
მხოლოდ ზღაპრებში არაიან სისხლის მწოველი არსებები :დ მაგრამ მაშინ ჩემზე რაღა უნდა
ვთქვა მეც ხომ შეუძლებელი არსება ვარ მე ხომ აზრებს ვკითხულობ,))უკან ვაპირებდი დახევას
მაგრამ მის თვალებში სევდა დავინახე არ მინდოდა რომ ეგრძნო რომ მე მისი მეშინოდა
-გეშინია?
-არა-ძლივს ვუთხარი აკანკალებული ხმით
-არც ეხლა-მითხრა
და მაღლა ავარდით იმ სიმაღლეზე ავედით სადღაც ხეზე და ყველაფერს ზევიდან ვუყურებდი
ეს ულამაზესი იყო
-აი ეხლა
კი მართლა შემეშინდა)))იმდენი რამე მაინტერესებს...მარტო შენ ხარ ესეთი?
-ვამპირი?
-ხო
-არა კიდე
არიან
-ბევრნი?
-საკმაოდ
-და თქვენ
სისხლით იკვებებით
-:დ-გაეცინა
-კარგი
რა გაცინებს
-ხო სიხლით
ვიკვებებით და ეხლა შენ სისხლს დავლევ
-:დდდდდდდ
My Diary
ეხლა მოკლეთ
მოგიყვებით რაც მან მითხრა :დ ის არის ვამპირი ბლა ბლა ბლა სისხლის მწოვეი არსება რომელიც
მაშიენბს რომ გამაბრაზებ შეგჭამო :დ არა მე სულ გადავირიე ის ვამპირია და სულ არ მეშინია
ხოდა მზეზე იწვება კიდეც მაგრამ არიან ზოგი გამორჩეული ვამპირები რომლებიც არ იწვებიან
ისინი უძველესები არიან და დამცავი მედალიონები
და ეგეთი რაღაცეებიც არ სჭირდებათ,სტეფანი ჩემი თვალის ფერ ბეჭედს ატარებს და ის იცავს
მას ყველაფრისაგან მათ შორის მზისაგანაც!როგორც მან თქვა დედამიწაზე არა მარტო ვამპირები
არამენ ბევრი სახეობა ბინადრობს და მთავარი ის არის რომ სტეფანი 150 წლის არის.კაი ეხლა
გავიქეცი სკოლაში უნდა წავიდე.
დიდი ხანია
ამ შენობას სკოლა ჰქვია ნეტავი ვის აინტერესებს?მე
რომ არა ეს ვიცი იცით თითქოს მომეშვა რადგან
ვიცი რომ მარტო მე არ ვარ ზებუნებრივი მაგრამ
ეს სტეფანმა არ იცის ალბათ მას ეცოდინება არსებობენ თუ არა ჩემნაირები.
-ჰეი ელ
როგორ ხარ?-მეკიტხება სტეპანი
-რავიცი
კარგად შენ-არადა საშინლად დაბნეული და მოწყენილი
ვარ
-რა გჭირს
-იცი რაღაცის
თქმა მინდა მაგრამა არ ვიცი ეს როგორ გავაკეთო
-პირდაპირ
მითხარი რა მოხდა ნუ მაშინებ მე თუ გითხარი ჩემი საიდუმლო შენც მითხარი რა მოხდა
-კარგი
ხო!მე აზრების კითხვა შემიძლია
ცოხახანი
სიჩუმე ჩამოვარდა მას არაფერი არ უთქვია უბრალოდ გაკვირვებული მიყურებდა
-ეს კიდევ
ვინმემ იცის?-არა გადავირიე ისიც არ აინტერესებს რატო ვკითხულობ აზრებას
-ბიმ და
რაიყო?
-ეს შეუძლებელია
შენ ის ადამიანი ხარ რომელსაც მთელი ვამპირების დინასტია საუკუნეები დაეძებს
-მოიცა
მოიცა რა?
-ხო შენ
შენ ხარ ის გოგო
-რას ბოდიალობ
რა გოგო ამიხსენი
-წამოდი
-მოიცა
სად მიგყავარ?
სტეფანმა
ხელი ჩამკიდა და სადრაც წამიყვანა ისე ავღელვდი რომ არ ვიცი რა რაღაც არასასიამოვნო
გრძნობა დამეუფლა.ჩვენ ერთ სახლში მივედით კარი უცნაურმა კაცმა გაგვიღო
-შემოდით
-სტაფან
აქ რა მინდა სად ვართ?
-დაჯექი
თუ შეიძლება-თქვა უცხო კაცმა
-არა არ
შეიძლება გამატარეთ
-ელის-თქვა
სტეფანმა
-რა?
-მოიცა
შენც ელისი გქვია?-იკითხა უცნობმა
-კი და
ვის ქვია ელისი კიდე?
ამ დროს მეორე ოთახიდან
ქალი გამოვიდა ვაიმე რომ დავინახე რამის გული წამივიდა ისე მგავდა მაგრამ ეტყობოდა
რომ ჩემზე დიდია ისეთი ლამაზი მას თვალზე ცრემლი მოსდიოდა ჩემთან მოვიდა ჩემს წინ დადგა
და ყურება დამიწყო
-ელისსს?
-ხო მე
ელისი მქვია და თქვენ ვინ ხართ-გაოცებულმა შევხედე საშინლად ვგავდი არ ვიცი რატომ
-მე მე
დედაშენი ვარ
-ჰა?რა?
-........
-აი ეხლა
მართლა დავიბენი რა დედაცემი სულ გარეკეთ,სტეფან წავიდეთ აქედან
-მოიცადე
გთხოვ ძლივს გიპოვე მე შენ აღარასოდეს არ გაგიშვებ ვფიცავ რაც არ უნდა მოხდეს შენ ჩემი
შვილი ხარ
-ეს როგორ
ან ტუ შენი შვილი ვარ რატყომ მიმატოვე?
-ბოდიში
გთხოვ მაპატიე მაშინ მე ზუსტად შენ ხელი ვიყავი რომ გაგაჩინე ისე ცუდად ვიყავი ვკვდებოდი
და გადამაქციეს
-რა?შენც
ვამპირი ხარ?
-უკვე
17 წელია
-და მამაჩემი
ვინ არის?
-მე-ტქვა
უცხო კაცმა,და უცნაურად გამომხედა,მე თავი ამტკივდა და ხელი ოვიკიდე
-რას აკეთებ?
-შეუძლებელია
შენ აზრებს კითხულობ?
-ხო მაგრამ
შენ საიდან იცი?
იცით როგორ
გამოდგა ეხლა საშინლად ვარ დედაჩემს შეეშინდა რომ მე ჩვეულებრივი ბავშვი დავიბადებოდი
და დავიყტანჯებოდი ამიტომ მიმატოვა ვიღაცას
მისცა ჩემი თავი ადამიანებს რომლებიც მთელ ცხოვრებას მიმწარებდნენ გული საშინლად
მტკივა და თურმე მამაჩემიც აზრებს კითხულობს!მე ვეღარ გავძელი და აღარ შემეძლო ჩხუბი და კივილი გამოვიქეცი
მათ კი ჩემი გაჩერება ვერ შეძლეს,მთელი ამ დროის განმავლობაში ოჯახი შეიძლება მყოლოდა
მაგრამ მათ მე ეს წამართვეს,ამ ფიქრებში ვიღაცას შევეჯახე
-უი ბოდიში
არ მინდოდა-და ავხედე
