დემი ლოვატოს_skyscarper_თან ერთად წაიკითხეთ ეს თავი.]
მანქანა ვიღაცას გიჟივით მოყავდა,ჩემი გადასვლის ჯერი იყო,მაგრამ როგორც ჩანს ის იდიოტი,შუქნიშანს არ უყურებდა..მე ფეხებში ძალა წამერთვა,გაქცევა ვერ მოვიფიქრე ,თავი დდავხარე ,თვალები დვხუჭე,ისე თითქოს ბედს შევეგუე...ვიგრძენი რომ ,მანქანა როდესაც მიახლოვდებოდა,მწარედ დაატორმუზა(ჰმმ..როგორც იქნა შემამჩნია)გული ისე მქონდა,მეგონა რომ მისი ძგერის ხმა ყველას ესმოდა...თავს ვეღარ ვაკონტროლებდი,და მანქანის წინმუხლებზე ჩავიკეცე.ჩემთან კოდი მოვარდა ,ხელში ამიტატა და იქვე ახლოს ჩამომსვა ... კოდი:ნუ,გეშინია,ლამაზო ,ყველაფერი კარგად იქნება.და გულში ჩამიკრა...თანდათან გონზე მოვედი.დავინახე ჩემს წინ ,ჯასტინმა ის ბიჭი მანქანიდან გადმოათრია. -წინ არ იყურები იდიოტო???? -მადლობა მითხარი რომ არ დავეჯახე. -ჰაჰ..იმის მაგივრად,რომ ბოდიში მოგეხადა კიდე მე მახდევინებ არა მადლობას?(გაცოფდა ჯასტინი)და ერთი მაგრად უთავაზა სახეში.იმანაც არ დააყოვნა და სახეში გაარტყა ჯასტინს.მე გავბრაზდი და წამოვდექი.კოდი წამოდი. ჯასტინისკენ გავიქეცი,ძირს იყო დაცემული,იმ ბიჭს უნდ დაერტყა რომ ჯასტინს გადავეფარე. მაილი:გაჩერდი მორჩეს..:@ უამრავი ხალხი შემოგვხვევოდა გარშემო,პაპარაცები და ჩვეულებრივი გამვლელები.ჯასტინი წამოდგა და დასარტყმელად წაიწია. -ჯასტინ გაჩერდი(ვიყვირე),ყურადღებაც არ მომაქცია,ხელი მკრა და გვერძე დამაცემა. ამ საქციელს არ ველოდი,მისგან... -ჯასტინ???რა გაკეთე?ფეხებზე მკიდია,რაც გინდა ის ქენი.მოუკლიხარ ცემაში.(ბრბოს შუაში გავიარე და გარეთ გავედი)ჯასტინი უკან გამომეკიდა.. -მაპატიე,პრინცესა.თავს ვეღარ ვაკონტროლებდი. -სახლში წამიყვანე.(მაღალი ტონით ვუთხარი) -ეხლავე : * კოდ,შენ აქ დარჩი..რომ რამე მოხდეს,შემატყობინე(პოლიცია იგულისხმა,რომ მოსულიყო,კოდი დახვდებოდა) მანქანაში ხმას არცერთი ვიღებდით.გულს მიკლავდა რომ ვუყურებდი ჯასტინი როგორი შეწუხებული იყო ჩემს გამო და ტუჩიდან სისხლი როგორ მოდიოდა. ბოლოს სიჩუმე მან დაარღვია. ჯასტინი:ნაწყენი ხარ? მაილი:რისთვის ჯასტინ?რისთვის უნდა ვიყო ნაწყენი???ამდენ რამეს,რომ აკეთებ ჩემთვის უანგაროდ მაგაზე უნდა ვიყო ნაწყენი თუ ჩემს დასაცავად ,რომ გაწირე 2 წუთის წინ თავი...ჯასტინ ნაწყენი უნდა ვიყო რამეზე? ჯასტინი:მაილი : ( მაილი:ჰო ჯასტინ,ყველაფერს მართალს ვამბობ.მე მაოგნებს შენი საქციელები.შენ ვერ წარმოიდგენ როგორი მადლიერი ვარ შენი. ჯასტინს არაფერი უთქვამს.ყველაფერი ვუთხარი რასაც ვფიქრობდი.მართლაც რამდენ რამეს აკეთებს ჩემთვის.მანქანა ჩემს ჭიშკართან გააჩერა, -გადმოდი ჯასტინ,ეგრე ვერსად ვერ გაგიშვებ. -მაილი,არა იცი???..... შევაწყვეტინე. -ჰო იცი არაფრის თქმას აზრი არ აქვს,წამოდი ..რბილად ვუთხარი.ისე რომ დავითანხმე. ბასეინთან დავჯექით.ტეის ვთხოვე საჭირო რაღაცეები მოეტანა. მარტო ვიყავით,ჯასტინი ჩემთან ძალიან ახლოს იყო.მე სისხლს ვწმენდდი,იხ მიყურებდა,მეც ავდეხე და თვალი-თვალში გავუსწორე.თანდათან ის მიახლოვდებოდა.. მომიახლოვდა,ცხვირით ცხვირზე გამეთამაშა და რასაც ყველაზე ნაკლებად მოველოდი ის გააკეთა. თავი უცებ გაწია.... მაილი:ჯასტინ? ჯასტინი:ვიცი ჰო მაილი,ვიცი... მეგობრები ამას არ აკეთებენ. მაილი:მე ცუდი არაფერი გამიკეთებია,ეს შენ გააკეთე. ჯასტინი:ვიცი ვიცი (უხეშად და ხმამაღლა მითხრა)წამოდგა და გაიქცა.პატარა სკამი იდგა და გაბრაზებულმა ფეხი გაკრა.ვერ გამეგო რა უნდოდა,რას ცდილობდა.ავდექი და უკან დავედევნე.-ჯასტინ მობრუნდი....ვითომ არ გაუგონია მანქანაში ჩაჯდა და წავიდა. -ჯასტინ,ჯასტინ. უხხხ წავიდეს სადაც უნდა იქ წავიდეს.... მოვბრუნდი,ეზოში უნდა შევსულიყავი რომ,აშკარად რაღაც მომხვდა უადგილოდ თვალში.დავიხედე და რაღაც ფურცელი იყო,ავიღე და ეწერა.. მხოლოდ მეგობრები ხო?იცოდე მოგკლავთ. მივხვდი რომ ,ჯასტინზე იყო....გამეცინდა,თავი ავწიე და ჩემს ირგვლივ 5 გოგო იდგა. -უიჰ... : ) ეხლა სტუმრების დრო არ მაქვს და ეზოში შესვლა დავაპირე.ერთ-ერთი წინ გადამეღობა. ერთ-ერთი :ნწნწწნწნ,სად მიდიხარ? მაილი:შენ როგორ ფიქრობ/?სახლში და ხელი ვკარი.
-დაამანებეთ თავი. -კივილი არც გაბედო. მე კიდე მხოლოდ ეგღა დამრჩენოდა თავის გადასარჩენდა და ბოლო ხმაზე ვიყვირე. -ჩვენ რა გითხარით..გაჩუმდი ტუტუცო. -გავჩუმდე და თავი მოგაკვლევინოთ???(მაინც რომ დიდ გულზე ვიყავ,?არადა ერთი,იმხელა იყო ერთი რომ დაერტყა აგარ ვიქნებოდი ამ ქვეყნად.) -რათქმაუნდა ლამაზო,მოვიდა და ხელები დამიკავა(. -გამიშვი ...- -მერე მეორე მოვიდა,და მუცელში ჩამარტყა ხელი.თავი დაბლა დავწიე ,და მერე სახეში ამომარტყა. გამანებეთ თავი.... გავბრაზდი ამათ,ხომ არ დავასრულებინებდი ჩემს სიცხოცხლეს და ფეხი ავიქნიე რაც ძალი და ღონე მქონდა ,ერთ-ერთს მოხვდა და წაიქცა.ამაზე ,ხომ მთლად გადაირიენ,და ეხლა სამივე ერთად წამოვიდა ჩემსკენ.და ამ წამებში,გამოჩნდა პოლიცია.მისი დანახვა ჯერ ესე,არასდროს გამხარებია. -დამეხმარეთ.და ვტიროდი. ესენი გაიქცენ.ერთ-ერთი პოლიციელი ჩემთან მოვიდა.კარგად ხარ? -რა მეტყობა კარგად ყოფნის,ცხვირიდან სისხლი მომდიოდა.- ვაზღვევინებთ ამისთვის. ეს ამბავი არ დარჩენიათ,შეუმჩნევლად პაპარაცებს,ფოტოების გადაღებას აპირებდნენ მაგრმა პოლიციელებმა ყვლა გაყარეს.მე ტეილორის ხელებში მქონდა ,თავი და მაქანაში ვიჯექი. -ყველაფერი კრგად იქნება. -ეს ,დღე გადავიტანო და....... -ნუ გეშინია. მაილი რა გჩირს? ნაცნობი და ამვდროულად აღელვებული ხმა მომესმა მანქანის ახლოს..........
5 კომენტარი თუ იქნება გავაგრძელებ,ისე უკვე შანსი აღარაა.ვერ გავაგრძელებ
|