საკანში ძალიან მაგარი ადამიანიი ნატაშა გავიცანი...! მასთან ურთიერთობა დიდ შვებასს მძენდა მაგრაამ მასს 6 თვეში ციხეში ჯდოომმისს ვადა გაუვიდოდაა და მეც მარტო დავრჩებოდიი,მაგრამ ერთ დღეს ჩვენს საკანში ერთი საშინელი ადამიანი,ემილი შემოვიდა...! რომელიც ციხიდან გაქცევისსს გეგმას იმუშავებდა.! ჩვენ გაქცევიის უარზე ვიყავით მაგრაამ ეს ქალი იმდენად საშინელიი ადამიანიი იყოო რომ მუქარითა თუუუ სხვაა ხერხით მიაღწია ჩვენს დათანხმებას დაა ციხიდან ნატაშას განთავისუფლებმდე 2დღით ადრე გავიქეცით.! იმ დღეს ძალიან ვნერვიულობდიი მაგრაამ უკვე გვიანიი იყო.
დაღამდაა უკვე ღამის 2საათიაა და ზუსტად 1 საათშიი უნდაა გავიდეთ... მე და ნატაშაა ვკანკალებდიით... ძალიან არრ მმინდოდა ციხიდან გაქცევაა მაგრაამ ემილი მოკვლით დაგვემუქარაა.ყოველ წამს როცა გავიელვებდი რომ წასვლაზე უარი მეთქვაა ყურშიი ემილის სიტყვები ჩამესმოდა : -ან წამოხვალ ან სიცოცხლე წავა შენგანოო.. ამ სიტყვების გაგონების დროსს ერთიანი შიში მიტანდაა.... ვცახცახებდიიიიი. მე და ნატაშა გაჩუმებულებიი ვიყავით და არ გვინდოდა რამეე გვეთქვაა მაგრაამმ უეცრად ემილიიმ დაიწყო ლაპარაკიი: -რას დადუმებულხართ..! ამოოიღეთ ხმაოოო მაგრაამმ მეე მეშინოდა და თავი შევიკავე ნატაშამ კიი ვეღარ მოითმინაა : -ემილიიი რასს გვერჩიი.... თავი დაგვანებეე დაა წადიი მარტო.! ჩვენ არრ ჩაგიშვებთ.! -მოკეტეე ნატაშაა დაა ემილიიმ გამწარებული შეხედაა ნატაშას: ასეე კინკლაობაში გავიდაა ერთიი საათიი დაა წასასვლელადდ მოვემზადეთ...ემილის ხელში რაღაც საგანიი ეჭირა და როგორც კი დაცვამ გგამოიარა თავში ჩააარტყა და ბოქლომის გასაღებიი ამოაძრო... ჩვენ ბოქლომიი გგვატეხეთ დაა გავრბოდით. წამით გავიფიქრეე რომ მე რატომ მივდივარ და რატომ ვინგრევ ცხოვრებასთქო მაგრამ უცებ ამოვიგდე ესს ფიქრიიი თავიდან დაა ემილის გავყევიი... მთელი ძალით და ღონით გავრბოდიი დაა როგოც იქნაა მისმიერ დაგებულ გეგმასს მივყვებოდით.! ემილის მიერ დაგებულიი მახეე საკმაოდ გრძელიი იყოო ამიტომ დიდიხანი მოგვიწიაა სიარულიი.... და ბოლოს როგორც იქნაა გავღწიეთ. უკკუნითი სიბნელეე იყო და ცოტა შემეშინდა არადაა ღამეებს ვათენდიი ხოლმეე გგარეთ...! როცაა გერთ გამოვაღწიეთ ემილიმ ერთ სახლშიი შეგვიყვანაა და გვითხრა რომ ციხის ტანსაცმელიი გამოგვეცვალაა და პარიკებიც გაგვეკეთებინა რომ არავვის ვეცნნეთ რადგან ეეს არავის აწყობდა.! რროცა ,,გადავიცვით’’ ემილიმ გვითხრა რომ არ გაგვებედაა პოლიციაში მისვლა თორემ მოგვკლავდაა მაგრამ ამას არც ვაპირებდი რადგან უკვე გარეთ ვიყავი გამოსულიიი დაა ციხეშიი აღარ დავბრუნდებოდი... მაგრამ იყო რაღაც რაზე ფიქრიც არ მასვენებდა..! სად უნდა წავსულიყავით მე და ნატაშა? ჩვენ ხომ მთელიი სამყარო გვეძებდაა,მაგრამ უეცრად ნატაშას რაღაც გააახსენდაა............ gavagrDzeloo??