Hi! მე ერთი ჩვეულებრივი, მეოცნებე გოგონა ვარ_მაილი საირუსი. 16წლის ვარ, მაგრამ მალე 17-ის გავხდები. მე თბილისში ვცხოვრობ, როგორც ქართველები უწოდებენ ,,უპატრონო ბავშვთა სახლში''. აქ ვიზრდები, იმიტომ რომ ჩემმა მშობლებმა დაბადებისთანავე მიმატოვეს. მათზე არაფერი ვიცი, იმსი გარდა, რომ მამაჩემი ამერიკელია და დედაჩემი ქართველი. სიმართლე გითხრათ, არც მინდა ვიცოდე. ჰო მართლა, ეს მე ვარ: ეს კი ემილია_ჩემი საუკეთესო მეგობარი. ესეც ჩემსავით ბავშვთა სახლში ცხოვრობს. მე ვიცი, რომ მას შემიძლია ყველაფერში ვენდო. დღეს ჩვეულებრივი დღეა. ღამე კი ისევ არაჩვეულებრივი იყო. უკვე რამდენი დღეა, ერთი ქალი მესიზმრება. ნეტა რას უნდა ნიშნავდეს?ეჰ, რას გავიგებ _მაილი ადექი_მესმის ემილის ხმა. _ვდგები ხო, ვდგები_ვპასუხობ და ბალიშს თავზე ვიფარებ. _იცოდე წყალს გადაგასხამ დაგავიწყდა დღეს რა დღეა? ჩვენი კონცერტის დისკებს მოგვცემენ. youtube-ზე რა ხანია დევს ნაწილები, მაგრამ ერთად სულ სხვაა. ნელ-ნელა წამოვდექი და ჩავიცვი. მერე მე და ემილი ქვევით ჩავედით, ვისადილეთ და ის იყო ოთახში უნდა დავბრუნებულიყავი, რომ დირექტორმა დამიძახა. _საირუს, ორ წუთში ჩემს კაბინეტში გელოდები. _ახლავე, ნეტავ რა უნდა?_ვუთხარი ემილის. _რავი. იქნებ შენი ვიდეო ნახა ვინმემ და მოეწონე. _ნუ სულელობ. კარგი წავალ. დირექტორის კაბინეტთან მივედი. ფრთხილად დავაკაკუნე და შევედი. დავინახე, რომ ჩემგან ზურგით ახალგაზრდა ქალი და კაცი ისხდნენ. როგორც კი შევედი, ჩემსკენ გამოიხედეს და... გინდათ გაგრძელება?
| 
