დილით ხმაურმა გამაღვიძა გავიხედე გამოვიხედე და ჯასტინი უკვე ამდგარი იყო... - ვაა! ჯასტინ ადექი? - ვაიმე დედა ავდექი კი არა ფეხი დამიცურდაა! - ვაიმე როგორ მგავხარ! მეც იგივე მომდის ხოლმე... - ვაიმე მე ამჯერად კუდუსუნი დავარტყი... აუუ მეტკინა! - უიმე კაი ხო რა იყო არ მოკვდები... - უჰ როგორ დამამშვიდე! ვაიმე აი მართლა ძაან მტკივააა! - ხო კაი კაი! მოდი აქ ერთი ვნახო რა გჭირს! - რა? კუდუსუნთან? ხომ არ გაგიჟდი? - კარგი რაა! იცი რამდენჯერ მინახია შენი ტრუსიკი, კუდუსუნი? სურათებში სულ ჩახდილი გაქვს ხოლმე თითქმის ეგ შენი შარვალი, ვითომდა მაგარი ვარო რაა... - სალი?! შენ რაღაცა აკუნტრუშებული მეჩვენები იცოდე! ვაიმე ეხლა კუდუსუნი რომ არ მტკიოდეს რას გიზამდი ნეტავ იცოდე რაა! - უიმე დროზე მოდითქო იქნებ რა გჭირს? - კარგი კარგი ხო! მაიკა აიწია და რომ დავინახე კინაღამ გადავირიე! - ვაიმე ჯასტინ! - რა იყო რა მოხდა? - ვაიმე! - რა იყო გოგო ხმა ამოიღე! - ვაიმე ჯასტინ აი ძალიან გალურჯებული გაქვს! - მართლა? - აუუ მართლა მართლა! - ვაი... ხელი მივადე და ვუთხარი: - აი აქ გტკივა? - ვაიმე სალი რა თბილი ხელები გაქვს... - მე მაგას გეუბნები? მე გითხარი გტკივათქო? - კი... - ჯასტინ, მოდი დაბლა ჩავიდეთ და დედა რამე მაზს ან რამეს მომცემს და წაგისმევ... კარგი? - აუ ცოტა არ იყოს დედაშენის და მამაშენის მრცხვენია... - დროზე ჩამოდი დაბლა გელოდები! - უიმე არ დამაცადო თქმა! ვაიმე დედა! მტკივაა! - ხოდა ჩამოდითქო! - ვერ ჩამოვდივარ... - აბა რა გინდა ჯასტინ, ხელში აგიყვანო? ხომ არ გადაირიე? - არა კაცო რა ხელში აყვანა ხომ არ გარეკე? უბრალოდ ხელი მომკიდე... - კაი კაი მოდი დამეყრდენი... ვაიმე დედა რა მძიმე ხარ ცოტა ფრთხილად რაა! - დეე ჯასტინს წელი სტკივაა! მომეცი რა რამე მაზი! - აი დე აიღე! და თვალები სიცილში გადამიბრიალა... მეც წავუსვი და მითხრა: - კიი ცოტა მომეშვაა! ამ დროს ჯასტინს ვიღაცამ ტელეფონზე დაურეკა: - ხო? ალო? - ისა ჯასტინ მე შენთან საქმე მაქვს! - აუუ არ მცალია! - სერიოზული საქმეა! - კაი ხოო მითხარი სად მოვიდე! - მძღოლს გამოვუშვებ... - კარგი... - აუუ ისა სალი?! რაღაც სერიოზულ საქმეზე ვარ წასასვლელიიი... - კი კი! წადი ჯასტინ! წადი! მე მაინც ნინისთან ერთად შოპინგზე უნდა წავიდეთ, და შენც თუ წამოხვიდოდი... - აუ აი მართლა რაღაც სერიოზულია თორემ არ შემაწუხებდნენ... - კარგი კარგი წადი! - კაი სალ პაკა! - ჯასტინ, რაღაცა დაგავიწყდა! - უი ხოო! მოდი გაკოცო! მაკოცა კარი გაიხურა და წავიდა... მეც ნინისთან მივედი კარი ისევ ბელამ გამიღო მივესალმე და ნინის ოთახში შევედი ნინი ოთახში იჯდა მარტოდ.... მოწყენილი... - გამარჯობა ნიინ, რა გჭირს? არ წავიდეთ შოპინგზე? - არა... არა... რავიცი რაღაც ცუდათ ვარ... გვერძე მივუჯექი ნინის და ვუთხარი: - ნინი?! ამ ბოლო დროს საერთოდ აღარ მეკონტაქტები! რა ხდება? მითხარი დროზე არ დაიწყო ბოდიალობა! - კარგი ხოო, უბრალოდ ვიღაცა შემიყვარდა და ის ხმასაც არ მცემს... : ( - ვაიმე რატომ არ მითხარი ნიინ! მოდი ჩაგეხუტო ჩემო საყვარელოოო! და ტირილი დაიწყო... - იცი რა? შენ შეიძლება ჩემზე თქვა გიჟი ვარ, მაგრამ მე მაგრად მიყვარს თან ძალიან დიდი ხანია... - კარგი რაა ნინ! რატომ არ მითხარი? - რავიცი მეშინოდა... - რისი? - ყველასი... - კარგი ნინ გთხოვ არ ინერვიულო! ეს ცხოვრება მსვენიერია! იმხიარულე! გთხოვ დავიჯერო მაგ ბიჭის მეტი სხვა არავინ არ არსებობს? - კარგი რა სალი! შენ ეს არ გესმის! აი იმიტომაც არ გეუბნებოდი! - რატომ მეჩხუბები? მე რამე დაგიშავე?
- არა უბრალოდ ძალიან განერვიულებული ვარ! ვიტანჯებიიი! - მოდი ჩამეხუტე!
6 ნაწილი !
დილით რომ გავიღვძე მე და ნინის თავები ერთმანეთზე გვქონდა დადებული, უცბად გავიხედე და ჩემმა მობილურმა დარეკა და ზმორებ-ზმორებით ყურმილი ავიღე - ალო? - ალო სალი ჯასტინი ვარ - ჰააი! როგორ ხარ? - არამიშავს... იცი რა? შენთან საქმე მაქვს! - ვერსად ვერ წამოვალ ჯასტინ ნინისთან უნდა ვიყო ახლა ძალიან ცუდად გრძნობს თავს და ზუსტად ის მომენტები არის რომ მე ახლა მას გვერდში უნდა ამოვუდგე და მერე არა? - არა არა! კარგი ხო ეხლავე გეტყვი! - რა არის რამე ცუდი მოხდა? - ნუ მოკლედ 1 თვით მომიწევს კანადაში გამგზავრება... - ვაიმე! ოღონდ ეგ არა რა! აუუუუუუუ! - რა ვქნა აბა სალი შენ რას მირჩევ? - აუუ! - კარგი კარგი ხო ეხლა არ მცალია უნდა წავიდე ბარგი ჩავალაგო... - აუ ჯასტინ რაღაცა უხეშად მელაპარაკები რა იყო რა გჭირს? - არაფერი, კარგი ნახვამდის! და გამითიშა. მობილურს გაკვირვებული დავხედე ნეტავ რა მოუვიდათქო... მაგრამ ყურადღება აღარ მიმიქცევია, საათს დავხედე და ჯერ 7 საათი იყო, დავდექი ფანჯარასთან და მზის ამოსვლას ვუყურებდი ის ისეთი ლამაზი იყო... და ფიქრებში წავედი... ამ დროს ნინიკომაც გაიღვიძა - დილამშვიდობისა სალ როგორ ხარ? - ვაიმე ცუდად... - რა გჭირს? - ჯასტინმა მითხრა 1 თვით კანადაში მივდივარო... - აუუ! რა ცუდია1 თან ერთი თვით! : ( ამ დროს ნინიკოს დაურეკეს ტელეფონზე - ალო?! - გამარჯობა ნინი, მე ლეო ვარ გახსოვარ? - ვაიმეეეე! - რა იყო? - არაფერი... - ვაიმე სააალ ის არის! -ვაუ რა მაგარიააა! - რაა? ნინი რამე მითხარი? - არა არაფერი... - ხო იცი რაა ნინ? მინდა რესტორანში დაგპატიჟო... - ვაიმე მართლა? - ხო აბა რა... - კი აუცილებლად წამოვალ! - კარგი მაშინ 3 საათზე მოგაკითხავ და წავიდეთ ოკ? - კარგიი ტელეფონი გათიშა და ყვირილი დაიწყო: - ვაიმე სალი რა მაგარიააა! - კიი ძალიან მაგარიააა! - რესტორანში დამპატიჟაააა! - აუუ ძაან მაგარია გილოცავ ნიიინ! ერთმანეთს ჩავეხუტეთ ორივენი ძალიან ბედნიერები ვიყავით მაგრამ, მე არა... რაღაც გულში მომხვდა ჯასტინის სიტყვები თითქოს დამივიწყა... - კაიი! წამო მაშინ რააა სალ გამომპრანჭე! - კაი წამო! ერთი, 5 საათი იკაზმებოდა... საათს რომ დახედა უკვე 2 საათი იყო და კივილი დაიწყოო - ვაიმეეე მალე მალეე! - ხო მალე გოგო მალე! ნინისაც მოაკითხეს და წავიდა, მეც ჩემს სახლში წავედი ისე ავედი ოთახში რომ ვერც შემამჩნიეს... ვფიქრობდი რითი გამერთო თავი და გადავწყვიტე კომპისთან დავმჯდარიყავი ასეც მოვიქეცი... კომპისთან დავჯექი და თიინ3.ტკ-ში შევედი იქ გოგოები დამხვდნენ ცოტა წავეჭორავე და მერე სიახლეები ვნახე, რომ დავინახე თვალები ამიჭრელდა! ვაიმე! ეს მე არ ვარ? ვაიმეეეე! ოხ ეს პაპარაცები! აუუუ! ეს რა იყო კიდე ის მომენტებიც იყო როდესაც ვკოცნიდით კიდევაც ერთმანეთს... კომენტარები კი უარესზე უარესი... თან ისინი რომლებიც ჩემი მეგობრები იყვნენ იმიტომ რომ მათ ჩემი სახე არ იცოდნენ... გადავირიე! ავიღე ტელეფონი ჯასტინს განრისხებული დავურეკე - ალო? - ალო? - ვინ ხარ? - მე სელენა! - უიიი სელენა როგორ ხარ საყყვარელო? ჯასტინი მანდ არის? - არა ჯასტინს შენთვის არ ცალია! - რა? - რაც გაიგე! და ტელეფონი გამითიშა...
გაუგნებული ვიყავი, პირღია დავრჩი! კი მაგრამ რატომ? რისთვის? მე ხომ არაფერი არ დამიშავებია? ყველამ რატომ იბრუნა პირი ჩემსკენ? გამწარებულმა აღარ ვიცოდი რა გამეკეთებინა, მე მხოლოდ მასზე ვფიქრობდი... კედელს მივეყრდენი და თავი ჩავღუნე... მაგრამ მერე მივხვდი რომ თავი არ უნდა დავიჩაგრო! რატომ ვტირივარ? სამართალი გაიმარჯვებს! სწრაფად ჩავიცვი და კომპიუტერთან დავჯექი, და ჩემი მეგობრების ჭკუის სწავლება მომიხდა... მაგრამ მე ეს არ მინდოდა... გამოვრთე კომპიუტერი და დაბლა ჩავედი - დილა მშვიდობისა დე როგორ ხარ? - სალი?! იცი რა? ამ ბოლო დროს... შევაწყვეტინე და ვუთხარი: - დედა როდემდე უნდა მასწავლო ჭკუა? მე პატარა აღარ ვარ! შევატყვე რომ რაღაცნაირად ეწყინა მივედი და ჩავეხუტე... - სალი? პურზე გამეგზავნები? - კი დე აბა რას ვიზამ? ამ დროს ტელეფონზე ესემესი მომივიდა, ვნახე და პირი ღია დამრჩა... ეს ჯასტინის ფანების მუქარა იყო... - აჰაა! საყვარელო კარგათ ერთობი არა ჯასტინთან? გპირდები რომ ეს ბედნიერება არ შეგრჩება! შე ბოზო ჩვენ ჯასტინს იყენებ არა? 1- დან 20-მდე დაითვალე საწყალო და ბოლო სიტყვა თქვი სანამ შენი აღსასრული დადგება! სიყვარულით ჯუსოს ფანები... ძალიან შემეშინდა! ძალიან ცუდად ვგრძნობდი თავს... მაგრამ მერე მივხვდი რომ ფანები ვერაფერს ვერ დამაკლებდნენ... ამიტომ ქუჩაში წყნარად გავედი მაგრამ მაინც მეშინოდა... უცბად ხუთი გოგო გადამიდგა წინ - ჰაა! სად მიდიხარ ლამაზო? - აუ გამანებეთ რა თავი! - ეე მოიცა! - დაიჭირეთ არ გაუშვათ ეგ ძუკნა! - შენი აღსასრულის დროც მოვიდა! ამ დროს სახეში ისეთი მუშტი ჩამარტყა რომ ძალიან ბინდოვნად ვხედავდი, მუცელში ფეხები მირტყა, პირიდან სისხლი მომდიოდა... მინდოდა მეკივლა მაგრამ ხმას ვეღარ ვიღებდი... სისხლში ვბანაობდი... უცბად ვიღაც მოხუცის ხმა შემომესმა და ძალიან ბინდოვნად დავინახე ამ გოგოების სირბილი... ის მოხუცი კიოდა, წიოდა... მაგრამ მე მეგონა თითქოს ვიღაცამ ყურები დაგიგუბაო, ვეღარც ვხედავდი მარტო სინათლეს ვხედავდი, ის ისეთი ლამაზი იყო, წინ ჩემი ცხოვრება გადამეშალა წიგნივით ვნახულობდი თუ როგორ ვერთობოდით ერთად მე და ჯასტინი, როგორ ვხარხარებდით, ნინისთან როგორ კარგად ვიყავი... მაგრამ უცბად ჩაბნელდა... მიშველეთ! რა ხდება? სად ხართ? არის აქ ვინმე? უცბად ხმაური გავიგონე... თურმე ექიმი ყოფილა! ვაიმე მიშველეთ! რა ხდება? რა მჭირს რატომ ვერ ვხედავ? მიპასუხეთ! - საქმე იმაშია, რომ თქვენ შეიძლება დაბრმავდეთ... - რა? ჩემს კივილზე ყველა შემოვარდა - რა გჭირს შვილო! საწყალი თვალებით მეუბნებოდა დედა... - არა! არა! არა! ეს ჯასტინის ბრალია! მაგ არამზადის! რა დაგიშავე ჯასტინ? მითხარი! რატომ? რისთვის? ჩემს გარდა იცი რამდენი გოგოა? ჯასტინ ეს ყველაფერი შენი ბრალია! მეზიზღები ვერ გიტან გაიგე ვერ გიტან! მოშორდი აქედან საზიზღარო! არ დამენახო! რა დაგიშავე გთხოვ მითხარი! თან ვკიოდი... ჯასტინმა ხელზე მომკიდა ხელი მე ხელი სასწრაფოდ მოვაშორებინე! - გაეთრიე! არ დამენახო! მეზიზღები! შეიგნე რომ მეზიზღები! იდიოტო! კრეტინო! მ ე ზ ი ზ ღ ე ბ ი ! ! ! ჯასტინმა ვეღარ მოითმინა და პალატიდან გავიდა, იქ რამოდენიმე ხანი იყო და მერე სანაპროზე გაისეირნა... იქვე ის ფანები იყვნენ რომლებმაც სალი შავ დღეში ჩააგდეს და პირდაპირ ჯასტინისაკენ გაექანნენ - ვაუ! ჯასტინ? გამარჯობა! მე შენი ფანი ვარ! ვაიმეე! - გამანებეთ თავი! - რა? აუ კარგი რა ჯასტინ ჩემო სიცოცხლე წამო გავისეირნოთ! - გამანებეთ თავითქო! ვერ გიტანთ! - რა? - რა და რაც გაიგეთ! - მოიცა ჩვენ რა დაგიშავეთ? - აჰაა! ესეიგი თქვენ რა დამიშავეთ? რადომ ჩააგდეთ სალი ასეთ დღეში? მან რა დაგიშავათ? თუ გიყვარვართ რატომ არ მაძლევთ იმის უფლებას რომ ნორმალურად ვიცოცხლო? - ჯასტინ, ჩვენ გვინდა რომ მარტო ჩვენთან ერთად იყო! - აჰაა! ესეიგი თქვენთან ერთად არა? თქვენ რა გესმით რა არის სიყვარული?! გთხოვთ გამანებეთ თავი! და ჯასტინმა ტირილი დაიწყო და წამოვიდა... ფანებსაც შეეტყოთ რომ იროდნენ მაგრამ ჯასტინს აღარ გაკიდებულან, იგრძნეს მისი დანაშაული... და ისინიც წავიდნენ... გთხოვთ კომენტარები დაწერეთ რა!
