თავი V როგორცკი სახლში მივედი ჩემს ოთახში ავვარდი და ტირილი დავიწყე... ვგრძნობდი, რომ რაღაც მოხდებოდა და ძაან მეშინოდა... – ანი, რა მოგივიდა? _ მკითხა ჩემმა დამ მარიმ – არაფერი თავი დამანებე! – მითხარი რა მოხდა, ხო იცი შენ ჩემთვის ყველაფერი ხარ! – თავი დამანებე! არავის ხმის გაგონება არ მინდა ! ცუდად ვარ! _ ვუთხარი მე – კარგი გავალ! : (( მე მესმის შენი... მეც ასე ვიყავი როცა... თუმცა ამას რა მნიშვნელლობა აქვს! მარიმ წასვლა დააპირა, როცა შევაჩერე: – მოიცა! – გისმენ..._მითხრა მან – მაპატიე... უბრალოდ ძალიან ცუდად ვარ.. : (( გთხოვ გამიგე... საშინლად ვგრძნობ თავს... – ჰო მესმის შენი .. : (( _ მითხრა მან და მომეხვია... – მიყვარხარ! მიყვარხარ ძალიან! _ ვუთხარი მე ლიკამ ხელი გამიშვა და ოთახიდან გავიდა... – საბა... რატომ ღმერთო?! ყველა უბედურება მე რატომ მემართება?! რა დაგიშავე? რა გაწყენინე? არ ვარ სიყვარულის ღირსი? _ ვფიქრობდი, როცა ჩამეძინა
დილით...
– ანიიიიიიიი... ადე ადე სკოლაში გვაგვიანდებაა... _ მითხრა მარიმ და თან ხელებს მირტყამდა... – აუ მეძინებააა... _ ვთქვი და გადავბრუნდი... მან წყალი გადამასხა – ვაიმეეეეეე.... ეს რა მიქენი გოგო... (მეცინება) :დ სულ გამწუწეე :დ – აბა ადექიი!! :დ – უიმეეე... კაი კაი ვდგებიი.. ამჯერად ავდექი :დ ტანზე ჩავიცვი, მოვწესრიგდი, ჩანთა ავიღე და სკოლაში წავედით... უიმეე... ჯანდაბა დღეს საკონტროლო გვაქ მათემატიკაშიიი... ვაიმეეეეე... რაღავქნაა.. – გოგო იმეცადინე? _ მითხრა ელემ – აუ არა შენ? – ასევე... : (( – აუუ.. ნახე თიკო მოოდის... მაგას რამე ეშმაკობა ექნება ჩაფიქრებული _ ვთქვი მე... მივედით თიკოსთან: – გოგო იმეცადინე?_ ვკითხე მე – არა მაგრამ ნახეთ: – უიმეე... :დ _ წამოვიძახეე... – რაა ეს? _ ჰკითხა ელემ – ე.წ შპარგალკა მე და ელემაც დავიწერეთ ეგრე და სამივემ მაქსიმალური ქულა ავიღეთ :დ გაკვეთილები დამთავრდა და მე და ელემ შოპინგზე წასვლა გადავწყვიტეთ და მართლაც წავედით... 1 ძაან მაგარ მაღაზიას მივაგენით... ჩემთვის ესენი ავარჩიე: ელემ ესენი იყიდა: სახლში დაბრუნების დროს საბა ვნახე... : (( – ანი რაღაც უნდა გითხრა... – გისმენ.. _ ვუთხარი მე... – იცი? სასწავლებლად მივდივარ ლონდონში... : (( – რამდენი ხნით? – დიდი ხნით.. – მაინც... – ზუსტად ....
To Be Continued! : ))
|