თავი IV უცებ ხმა გაისმა: – მიყვარხარ!!! _ და ამ დროს დავიყვირე: – მეეეეეეეეეეეცცცცცც... – ანო ვინ არი იცი? _ გაიკვირვა ელემ – კი აბა :დ ასეთ სიგიჟეს საბას მეტი ვინ გააკეთებდა :დ – ხო ისე მართალი ხარ _ თქვა თიკომ – გოგოებო მე ახლავე ჩავალ ქვევით ბოდიშით! : )) მე ქვევით ჩავირბინე, გავიქეცი, საბას მოვეხვიე და დავიყვირე – მიიიყვააარხააარრრ!!! მინდოდა ყველას გაეგო, თუ როგორ მიყვარს, მაგრამ ვერ გაიგებს ვერავინ, რადგან ეს ენით აუღწერელი გრძნობაა... – გილოცავ დაბ დღეს ჩემი ბოთე გოგო :დ _ თქვა საბამ – ბოთე თვითონ ხარ! :დ – გინდა სადმე გავიდეთ? – მაცა მე დედიკოსთან და მამიკოსთან მივირბინე... – წადი! _ მითხრა მამამ! მე მას მოვეხვიე და საბასთან ერთად სასეირნოდ წავედი... ზღვის ნაპირას მივედით, თან წითელი ქოლგა წავიღეთ იქ ყველაფერი ერთფეროვანი, შავია, ჩვენ კი ვიფიქრეთ, რომ ეს ჩვენი სიყვარულის თილისმაათქო – იცი როგორ მიყვარხარ? არ იცი! _ ვუთხარი მე საბას... – არა მე უფრო მიყვარხარ! _ მითხრა სა რაღაცნაირად შემომხედა და მეც გავიქეცი... ის მეწეოდა, მეწეოდა და უცებ წაიქცა და მეც წავიქეცი, მის გულმკერდზე ვიწექი და ძალიან ბედნიერი ვიყავი! უცებ წამოცხტი და ქვიშაზე დავხატე: ამის შემდეგ საბასთან წავედით სახლში და გიჟური ფოტოები გადავუღე:
ეს ფოტო არ მომეწონა მაგრამ...
მეც გადამაღებინა რამოდენიმე ფოტო:
– კარგები გამოვიდა ხო? _ მითხრა მან – ჰო არაუშავს :დ – იცი? რაღაც უნდა გითრა... – მიდი აბაა... – არა ჯერ სადმე შევიდეთ – კაი მე და საბა ერთ ძალიან ლამაზ რესტორანში შევედით... – აბა მითხარი რისი თქმა გინდოდა – არა უბრალოდ... აუ არვიცი როგორ გითხრაა... : (( – პირდაპირ მითხარი – ხო კარგი! : (( მე... აუ არა... არ შემიძლია – ჰე აბა მითხარი თორე წავედი! :დ – კარგი, კარგი უბრალოდ ჩემს მშობლებს არ მოსწონს... – ჰოო.. გასაგებია! კარგი, მე წავალ – არა ანი მოიცა! – მერე გნახაავვ!! _ ვითხარი მე და გავიქეცი...
To Be Continued!!
| 
