რაც ჩემი ქეითი გარდაიცვალა იმის მერე ხუთი წელი გავიდა. უიმისობა არ შემჳძლია ჩემი პირველი სიყვარული წავიდა : || ყოველდღე დავდივარ მის საფლავზე. <3 და ვუვლი ალბათ გგონიათ რომ გავგიჟდი მაგრამ მას ველაპარაკები ყველაფერს ვუყვები სალიზე და მის პატარაზე ახლა სალის მეტი არავინ მყავს : | მხოლოდ ის იზიარებს ჩემს ტკივილს ჩემი საუკეთესო მეგობარია <3 მასაც ჩემთან ერთად ტკივა და ტირის. დღეს იმ სახლში ვიყავი სადაც მე და ქეითმა ძალიან კარგი დრო გავატრაეთ ახლა მისი სურათი მიჭირავს და იქ ვწევარ სადაც ქეითი იწვა ხოლმე : | და უცებ მზე განათდა.. ოთახში ისეთი მზის სხივები შემოვიდა : | თან ფარდა იყო ჩამოწეული სხივები სახეზე მომელამუნა თვალები როცა დავხუჭე ასე მეგონა წინ ქეითი მედგა : | როგორ მინდოდა აქ მდგარიყო : | ეს მზის სხივები კი არა ქეითი იყო : | იმ სახლიდან მალე გამოვედი, სახლის გაყიდვას სულ არ ვაპირებდი : || მხოლოდ ესღა დამრჩენოდა ქითისგან:მოგონება : | მის მეტი ვერავის შევიყვარებ : | სედრიკ პატინსონი
| 
