ვხვდები რომ უინტერესო ხდება ტქვენთვის და ჯობს დავამთავრო..ეს კომენტარებზეც აისახება.. ეს ბოლოს წინა თავია..
___________________________________
ბევრნი ვიყავით.. ამიტომ მე ჯუსო და ელე სასტუმროში დავბინავდით..გათენდებოდა თუ არა ისევ მივდიოდით სახლში..
დედა ხან ძალიან სუსტად იყო.. ხან კარგად იყო და ძალაც მოდიოდა. ელეს ძალიან შეუყვარდა და მუდამ ეთამაშებოდა.. მსიამოვნებდა,როცა მათ ვუყურებდი..
ჯასტინმა ძალიან მოიწყინა...
-სასტუმროში წავალ მე..
-დაიცა მეც წამოვალლ..
-ელე?
-ელე ტეის და დემის დავუტოვოთ.. არა მგონია ბავშვის შენახვა გაუჭირდეთ..
გზაში ხმა არ ამოგვიღია..
-რონი ახალი წელი მოდის.. მე კოცნეტრები მაქვს.. და ნიუორკიდან მოწვევა უკვე მომივიდა..
-რაა? ესეიგი მიდიხარ...
დრო ისე გავიდა, რომ ახლაღა მივხვდი ახალი წელი როგორ მოახლოვებულიყო..
-ცოტახნით უნდა წავიდე, მაგრამ თუ შენ მეტყვი დავრჩები..
ჯასტინის წასვლაარ მინდოდა,მაგარამ არ ის მინდოდა მისთვის კარიერა დამენგრია..
-წადი.. ოღონდ დამპირდი რომ მალე ჩამოხვალ
-შევვეცდები რომ მალე ჩამოვიდე..
-როდის მიდიხარ?
-ძალიან არ მინდა მაგრამ ხვალ დილიტ უნდა წავიდე..
-რაა?
-თუ გინდა არ წავალ
-არა..არა.. არ მაქვს უფლება კარიერა დაგინგრიო..
ჯუსომ შუბლზე მაკოცა.. მერე კი გულში ჩამიკრა..
ჯასტინი წავიდა.. საშინელება იყო მის გარეშე ყოფნა... მის გარეშე უკვე სიცოცხლე აღარ შემეძლო.. ელე რომ არ ყოფილიყო ჩემ გვერდით ალბათ მოვკვდებოდი.. თითქოს ისინი ჩემი პილტვები იყვნენ და მე მათით ვსუნთქავდი.. ნახევარი ფილტვი გამეთიშა, როცა ჯუსო წავიდა..
დედას მდგომარეობაც გართულდა.. დღითი-დღე ცუდად ხდებოდა.. ლოგინიდანაც ვეღარ დგებოდა.. ვცდილობდი ელეს ასეთი არ ენახა.. მინდოდა კარგად დამახსოვრებოდა... ელეს ძალიან შეუყვარდა ბებია და სულ ტიროდა იმის გამო რომ არ ვუშვებდი.. თავს მაცოდებდა და მეც ვუშვებდი, რადგან ელეს ბებიის ნახვა უნდოდა.. დედას კი ელესი..
ჯუსო ერთი კვირაა რაც წავიდა.. დედას მდგომარეობა ისე დამძიმდა,რომ საავადმყოფოში გადავიყვანეთ..
-დემი როგორ ხარ?
-რავი..
-მთელი ორი დღეა არ გიძინია.. წადი სახლში და ცოტა დაისვენე..
-შენ წადი.. დედასთან მე ვიქნები.. ელე ცოდოა..
-ახლა შენ უფრო გჭირდება დასვენება.. წადი ..ელესაც გაეხარდება .. ხო იცი როგორ უყვარხარ..
დემიმ დამიჯერა და სახლში წავიდა.. ტეიც მას გაყვა... მთელი ეს დრო ჩვენთან იყო ტეი.. ტეი თავის ოჯახზე აღარ საუბრობდა.. არც დედა და მამა ურეკავდნენ.. მეც მეშინოდა და კითხვას ვერ ვუბედავდი.. აი ტეილორს კი ყოველდღე ელაპარაკებოდა..
-რონი შენ კიდევ აქ ხარ? მე მეგონა დემის და ტეილორს გაყევი.. წადი შვილო დაისვენე
-არა ჯობს აქ ვიყო..
ექიმი დედას პალატიდან გამოვიდა და ჩვენთან მოვიდა..
-თქვენი მეუღლე ძალიან ცუდადაა.. და უნდა ყველა ოჯახის წევრს გელაპარაკოთ.. მემგონი ეს ბოლოს ლაპარაკია..
-მე წამოვალ მე დაველაპრაკები.. რონი მანამ დემის დაურეკე და უთხარი მოვიდნენ.. და ელელც წამოიყვანონ
-კარგი..
მამა პალატაში შევიდა ...
მე დემის დაურეკე.. ყველაფერი დაწვრილებით ვუტხარი.. ჩვენი საუბრიდან 10 წუთში ყველა საავადმყოფოში იყო..
-დეე..
-გენაცვალე..
-თეთრი ხალათები რატო აცვიათ.? ცუდები არიან?
-არა გენაცვალე..
ელე მივიხუტე გულზე...
რიგ-რიგობიტ შედიოდნენ.. დიდხანს ლაპარაკობდნენ..ყველაზე ბოლოს მე და ელე შევედით..
-ელე...
მივიყვანე და დედას ვაკოცნინე.. თეთრი ფერი იყო.. ძალიან თეთრი ფერი დასდებოდა სახეზე... სუსტად ამოძრავბდა ხელებს..
-მაპატიე
-რა დედა? საპატიებელი რაა არის?
-მე .. შენ და ჯასტინს ხელს გიშლიდით..
-არა დედა შენ ამიტ დამეხმარე.. მიმახვედრე რომ ჯასტინი ჩემი ცხოვრების ერთადერთი სიყვარულია.. აი ამ სიყვარულის ნაყოფიც..
და ელეს გავხედე,რომელიც ბებიამისს ხელზე ეფერებოდა..
ორივემ მას შევხედეთ.. მან კი თავისებურად გაგვიღიმა..
დედას დიდხანს ვესაუბრე..
-რონი მიყვარხარ და ყველას გადაეცი რომ ძალიან მიყვარს.. მე სამწუხაროდ მათ ამას ვეღარ ვეტყვი.. ტეის ჩემ შვილობის უთხარი რომ ძალიან მიყვარს.. ის შენი საუკეთესო მეგობარი და და იყო და მუდამ იქნება..
მის სიტყვებზე ცრემლები წამომივიდა...
-დე გთხოვ ამას ნუ ამბობ..შენ კარგად იქნები..
ყველანაირად ვცდილობდი იმედი მიმეცა ჩემი თავისთვის რომ დედა გადარჩებოდა..
-მიყვარხარტ ყველა და მუდამ მეყვარებით...
დედას ბოლო სიყვები ეს იყო...
-დედა დედა..
ჩემს ტირილზე ყველა შემოვიდა პალატაში..
საშინლად გამოვიყურებოდი.. ცუდად ვიყავი..არ მჯეროდა რაც ჩემს თავს ხდებოდა
-მამა.. ის დაიღუპა..
-დამშვიდდი რონი..
მამა გულში ჩამიკრა..
-რონი ..
ჯასტინის ხმა მომესმა..
ჯასტინის ხმამ და მისმა დანახვამ გამამხნევა..
-ჯასტინ ..
მისკენ წავედი და მოვეხვიე..
-ანგელოზო დამშვიდდი..
-ჯასტინ დედა აღარაა..
-დამშივდი..
-როდის ჩამოხვედი?
-ახლახან.. მაშინვე აქეთ წამოვედი...წერილი ვნახე რომელიც დატოვებული გქონდათ კარებთან...
ჯასტინს მივეხუტე.. ელე სულ გადაგვავიწყდა მეც და ჯუსოსაც..
ერთი კვირის შემდეგ..
დედა დავასაფლავეთ... მე სამუდამოდ გადავწყვიტე საქართველოში დარჩენა,მაგრამ ეს ჯუსომ არ იცოდა.. მე ვერ ვეუბნევოდი.. რადგან არ ვიცოდი როგორ მეთქვა.. თუ ვეტყოდი რომ დარჩენას ვაპირებდი.. მე მას არჩევანის წინაშე დავაყენებდი..
ელე არ გვყავდა მონათლული,ამიტომ მონათვლა გადავწყიტეთ... მართალია უდროო დროს მაგრამ მეტი შანსი აღარ მოგვეცემოდა აჟიოტაჟის გარეშე მოგვეთლა.. ელეს ნათლია ტეი გახდა..
_________________________________________________
წინა თავზე ძალიან ცუდად გამომივიდა..
ამიტომ ახლა გთხოვთ მაპატიოთ..
მადლობა ყველას იმას ვინც კითხულობთ..
მე მაშინ მარტო დრეამგირლ იმიტო
დავაწერე, რომ მინდოდა ყველასთვის სათითაოდ
მომეხადა მადლობა იმისთვის რომ ჩემს
მოთხრობას კითხულობთ..
ასე რომ მაპატიეთ.,.. დიდი ბოდიში..
და მადლობაა.
