-შენ? შენ აქ რა გინდა?
-მე სალაპარაკოდ მოვედი..
-მესმის სელენა რომ შენ იცოდი სად ვიყავი,მაგრამ ამას აქ რა უნდაა?
-ვის?
-ვითომ ვერ ხვდები.. შენ უკან მდგარ ნიკს
-ორივეს გვინდა ლაპარაკი.. ნიკი სელენას გვერდიტ ამოადგა და ორივე ერთდორულად ჩამოჯდა..
-რა გინდათ? მე თქვენთან საუბარი არ მინდა.. უნდა წავიდე..
ავდექი..
-დაჯექი.. ორივემ ერთდროულად მითხრა..
დავჯექი
-რა გინდათ? სწარაფად მითხარით.. განსაკუთრებით შენ სელენა შენ ხომ ჯასტინთან და ელესთან დამაშორე?
-ვიცი.. ვიცი რომ ჩემზე ნაწყენი ხარ.. და ახლა ვხვდები რასაც განიცდით ერთმანეთის დაკარგვით შენ და ჯასტტინი .. მეც ასე ვარ ზუსტად, მაგრამ ცალმხრივად..
-სელენა ამ აბდაუბდის სათქმელად მოხვედი?
ჩემი ნათქვამს არც მოუსმინა ისევ თავისი გააგრძელა..
-რონი ვიცი რომ გაგიჭირდება,მაგრამ გთხოვ მაპატიე.. დღეს შენზე საჩივარი გამოვიტანე და გამოგიშვებენ.. არ შემიძლია ჯუსოს ტანჯვის ყურება უფრო ცუდად ვარ.. მეგონა როცა ციხეში ჩაგსვავდნენ ჩემსკენ გამოიქცეოდა,მაგრამ არა ის ახლოსაც არ მიკარებს..
გამიკვირდა მისი ნათქვამი.. პირდაპი სახტად დავრჩი
-გაპატიო?
-ვიცი ვიცი რომ ძნელია, მაგრამ .. მოკლედ მე არ მინდა შენთან მტრობა.. იმედია მოვრიგდებით და დავმეგობრდებით... ვიცი რომ ახლავე არ დამიმეგობრდები.. მაგრამ იცოდე რომ ამიერიდან ჩემი იმედი გქონდეს..
სელენა გულწრფელად ლაპარაკობდა.. ეს ეტყობოდა..
-კარგი.. მაგრამ ნიკ შენ აქ რა გინდაა?
-მე ? ნიკი თავიდან დაიბნა
-მე მოვედი რომ პატიება გთხოვო..
იმ ჩხუბის გამო და იმის შემდეგ
-შეწყვიტე.. არ მაინტერესებს მაგ დღოს გაგონებაც არ მინდა...
სიჩუმე ჩამოვარდა ცოტახანი..
მომბეზრდა მათი სახეების ყურება და პოლიციელს გავძახე
-მოვრჩით
მაშინათვე შემოვიდა
-ძალიან კარგი.. სხვა სტუმრებიც გყავს..
მივხვდი რომ ჯასტინი იქნებოდა ელესთან ერთად და საიდან? გული ისე ამიძგერდა.. ასე მხოლოდ მაშინ მიძგერს როცა, ელე და ჯუსო ჩემს სიახლოვეს არიან..
სწრაფად წავედი.. გზა კარგად ვიცოდი სადაც მათ ვხვდებოდი
-შეჩერდი..
-რა მოხდა?
-ჯერ გამოიცვალე
-რაა?
-თავისუფალი ხარრ ციხიდან..
ეს სიტყვები ანგელოზის გალობასავით იყო.. გასახდელში შევედი..ტანისამოსი გამოვიცვალე,რომელიც ჯასტინს მოეტანა..
-კეიტ შენ აქ რა გინდა?
-ერთი თვით ადრე მიშვებენ კარგი ქცევისთვის.. და შენ?
-სელენამ საჩივარი გამოიტანა..
-რაა? მეგობარო
კეიტი ძლიერად გადამეხვია..
გარეთ გავედი.. ჯასტინი და ელე გვედი-გვერდ იდგნენ..
ელე ძალიან საყვარლად გამოიყურებოდა..
დამინახა თუ არა ჩემსკენ გამოიქცა და ხმამაღლა დაიყვირა... დედაა..
-ჩემო სიცოცხლე.. იცი როგორ მომენატრე
-მეც დედიკო...
მიტხრა და ჩამეხუტა..
მერე ჯუსოს შევხედე.. მართალია შორს იდგა,მაგრამ მის სახეზე სიხარულის ცრემლები მაინც შევამჩიე..
ელე დავსვი...
და მისკენ გავექანე...
შევახტი.. და ვაკოცე..
-ჯასტინ მიყვარხარ.. მიყვარხარ...
-მეც ჩემო ანგელოზო.. ამ წუთებს უკვე დიდი ხანია ველი..
-ელე.. უცებ ელე გამახსენდა..
მაგრამ იქით რომ მივიხედე,სადაც დავტოვე იქ აღარ იყო.. სელენას და ნიკს ჰყავდათ.... ისინიც დაესწრენ ამ სცენას..
მე და ჯუსო იქით წავედით
-მოდი ელე..
ელემ ჩემს ხელებში მოექცა.. დავემშვიდობეთ და იქიდან წამოვედით..
სახლში მივედით.. ბავშვს ეძინა და ზევიტ ავიყვანე..
მერე დაბლა ჩამოვედი.. მაგიდა გაშლილიყო..
-მოგწონს ანგელოზო..
ჯასტინი მოვიდა და კიბეებიდან ჩამომიყვანა..
-ჯასტინ .. მიყვარხარ.. აღარასოდეს მოგშორდები გვერდიდანნ..
-მეც ანგელოზო
-ჯასტინ ჩემებზე გაიგე რამეე?
ჯასტინის დაპირება გამახსენდა..
-დანამდვილებიტ ვერაფერი, მაგრამ ზოგი ამბობს რომ საქართველოში წავიდნენ.. იქ გყავთ ვინმე ნათესავიი?
დავფიქრდი..
-მემგონი.. კი კი ... დედაჩემი ხომ იქიდანაა და შეიძლება იქ წავიდნენ დეიდასთან ან ბიძაჩემთან...
-ძალიან კარგი
-და ტეი? ტეიზე რა გაიგეე?
-არც ტეილორი და არც შენი მეგობარი ამ ქალაქში არ არიან.. ისიც მათ გაყვნენ..
-რატომ წავიდნენ?
-არ ვიცი
-ჯასტინ თხოვნა მაქვს.. ჩვენც წავიდეთ საქართველოში..
მზადება დავიწყეთ და ბილეთებიც ავიღეთ..
ბედნიერი ვიყავი.. ჯუსო და ელე დავიბრუნე .. ახლა დრო იყო ჩემი მეორე ოჯახი დამებრუნებინა..
_________________________________________
ვიცი რომ პატარაა,,
მაპატიეთ ამ ღამე მეტი ვერ დავდე..
კომპიდან ამაგდეს
კომებს ველოდები...
უი.. უი.. სულ დამავიწყდა ეს თავი
BABI-SMILER-ს ეძღვნება.. მან მითხრა რომ დამედო..
-იმედია კარგი თავი გამოვიდა..
