ვიცი რომ პატარაა მაგრამ მაპატიეთ რადგან ბიძაშვილთან ვარ და მეტი ვერ მოვასწარი _____________________________________________ კარი გავაღე .. ისევ მუქარის წერილი... ნეტავ ვინ იყო ასეთი? რომ ასე მემუქრებოდაა.. -რონი ვინ არის? -არავინ -კარებზე ზარი მომეჩვენაა? -არა..ხოო.. -ვინ იყო? -არავინ -ხელში რა გიჭირავს? ჯასტინმა შეამჩია, ჩემს ხელში წერილი.. -მომეცი -არაფერია.. -თუ არაფერია მომეცია.. -არა ჯასტინ ჯასტინმა წერილი წამართვა.. -ამას მიმალავდიი? გუშინაც ასეთი მიიღე ასე რომ ნერვიულობდი? ჯასტინი ისე იყო გაბრაზებული,რომ თვალებიდან ცეცხლის ნაპერწკლებს ყრიდა.. მე შემეშინდა და მხოლოდ თავი დავუქნიე.. -რონი დედაშენის დაბადების დღეზე ვერ წახვალ .. არ გაგიშვებ -რაა? ის ხომ დედაჩემიაა -საშიშიაა -გაუბერე? -არა მართლა საშიშია.. ვერ ხედავ წერილში რას გწერენ? -არაფერი მომივა.. -რონი უფლებას არ მოგცემ ჯასტინმა ხელით დამიჭირა.. მოვიშორე.. -მივდივარ -სად? -სანაპიროზე გავივლი -არა რონი -ააა ესეც საშიშია? -გთხოვ -ჯასტინ .. ჯასტინს მივუახლოვდი.. ხელები წელზე შემოვახვევინე -ჯასტინ არაფერი მომივა.. ჯასტინს ვამშვიდებდი მე კი ძალიან ვნერვიულობდი.. ჯასტინს დამამშვიდებელი მივეცი.. მე გამოვიცვალე და სანაპიროზე წავედი.. მივდიოდი .. წერილების მეტი თავში არაფერი მომდიოდა.. ჯასტინის ნათქვამი თუ მართალი იყო, მართლაც საშიში იყო დედაჩემის დაბადების დღეში წასვლა.. ფიქრებიდან სელენა გომეზის ხმამ გამომაღვიძა -გამარჯობა რონი -სელენაა? თოფი დავუნახე .. -რა თოფი? რათ გინდაა? -რათ მინდააა? თოფი ამოიღო და ჩემკენ გამოიშვირა.. -სელენა შენ მომწერე ის წერილებიი? -კი მე მოგწერე.. მოგეწონაა? თოფი გადატენა.. ის მიახლოვდებოდა მე კი უკან ვიხევდი.. მივხვდი რომ ვერ გავასწრებდი და თოფის წართმევა დავაპირე.. ორივეს ხელი გვეკიდა თოფზე როცა გაისროლა.. სელენა დაიჭრა.. გაშტერებული ვიდექი.. არ ვიცოდი რა მექნა.. და გადავწყვიტე ჯასტინთან დამერეკა -jastin shen xar? -ki me var .. ra gwirs? -gTxov modi -sad xar? -modi -sad xar miTxari da movdivar -saswrafoc wamoiyvanee -ra moxdaa? -gtxov swrafad -kargi .. kargi chemo angelozo ჯასტინს მისამართი მივეცი.. მე კი სელენას გვერდით ვიყავი და არ ვშორდებოდი.. ცრემლები ღაპაღუპით მომდიოდა.. ასე საშინლად არ ვიყავი ძალიან ცუდად ვიყავი.. ჩემი ბრალი იყო რომ სელენა დაიჭრა და თავს ვწყევლიდი.. მის სახეს როცა ვუყურებდი.. მეც ვკვდებოდი და ვიტანჯებოდი როგორც ის -სელენა გთხოვ გადარჩი ვლუღლუღებდი და თან ცრემლები მომდიოდა ღაპაღუპით -სელენა -რონი ჯასტინის ხმა მომესმა -ჯასტინ აქეთ .. -რონი? სელენაა? ჯასტინი ჩამეხუტა.. გულში ჩამიკრა.. -დამშვიდდი ლამაზო.. ჯასტინმა შუბლზე მაკოცა და ძლიერად მიმიხუტა -მიყვარხარ რონი უსაზღვროდ მიყვარხარ მშვიდად იყავი.. წამოდი სახლში წამომაყენა.. სახლში ისე მივედით რომ ვერ მივხვდი.. ვერ ვხვდებოდი ჩემს თავს რა ხდებოდა.. ჯასტინმა დამამშვიდებელი დამალევინა...ძილი მომერია.. ლოგინში ჩავწექი.. ისიც მომიწვა და მომეხუტა.. _____________________________________________________ მადლობთ კომენტარებისთვბის წინასწარ
|