უცებ ჩემ წინ უზარმაზარი ძაღლი ჩახტა, ისე რომ ჯასტინს ვეღარ ვხედავდი. მეორე ძაღლიც მოვიდა, პირველზე პატარა..
-არა სიზმარია...
როცა გონს მოვეგე, ლამაზ მინდორზრ აღმოვჩნდი.. გვერდით ედვარდი მედგა..
-ედვარდ ეს სიზმარია?
-არა
-მაშინ ვინ იყვნენე ის არსებები
-მაქციები და ვამპირები
-და შენ ? შენ ვინ ხარ? ათრთოლებული ხმით შევეკითხე
-მე მაქცია ვარ
-კი მაგრამ ისინი ხომ არ არსებობენ
-რონი გთხოვ დამშვიდდი და ნუ ცდილობ ტირილს.. ისინი არსებობენ .. შენ ეს გაიგე და ახლა არავის არ უნდა უთხრა.. მპირდები?
-კი
-მამაშენი.. ვეღარ გააგრძელა თავისი სიტყვა, როგორც ჩანს თქმას არ აპირებდა , მაგრამ წამოსცდა
-რაა? მამაჩემი? რას ნიშნავს მითხარი
-მამაშენი ადრე მაქცია იყო..
-რაა?
-რონი დროა სახლში წაგიყვანო.. იმედია დაპირებას კარგად აასრულებ
-კი გეფიცები
-რას?
ეს შეკიტხვა რაღაც უადგილოდ მეჩვენა და პირველი რაც მოვიფიქრე ის ვუთხარი
-რას არა ვის!.
-ვის?
-დემი
სახლის წინ ორი მანქანა ეყენა..ერთი ჩემი მშობლების მეორე კი ვერ ვიცანი.. მაგრამ ხმა გავიგე რეიჩელის და მაშინვე მივხვდი რომ მისი მანქანა იყო
-რონი!.. ჩემო ანგელოზო რა ლამაზი ხარ!.. როგორ ხარ?
-რავი ვარ ჩვეულებრივად.. ძალიან დავიღალე
-რატო? უი! ედვარდს მოჰკრა თვალი და მისკენ წავიდა მეც უკან გავყევი)..
-შენ რომის შეყვარებული ხარ?
-დეიდა!..
-არა სამწუხაროთ.. მაგრამ დიდი სიამოვნებით ვიქნებოდი..
თქვა ედვარდმა და ღიმილით შემომხედა
მე მათი საუბრის მოსმენა აღარ მინდოდა.. ჰარის ხმას გავიგე და მისკენ მივდბრუნდი
პირი ღია დამრჩა როცა ის დავინახე.. ძალიან შეცვლილიყო და გალამაზებულიყო.
-ჰარი როგორ ხარ?
-მშვენივრად.. შენ ძალიან გალამაზებულხარ... და შეცვლილხარ ლამაზო
-მადლობ, შენც ასევე
ჰარიმ ედვარდს შეხედა და მერე ისევ მე
-იცბობ ედვარდს?
-კი
-საიდან არ როდიდან?
-იმ დროიდან როდესაც ამ მხარეში მყრალი არსებები გამოჩნდნენ
მის სიტყვებზე მივხვდი რომ ისიც მაქცია იყო.. მან ხმამაღლა არ დაასრულა თავისი სათქმელი და ყურში ჩამჩურჩულა
-ვამპირებზე გეუბნნევი ალბათ მიხვდებოდი
-მე დავიღალე და ზევით ავალ
ავედი ჩემს ოთახში და ლოგინზე ჩამოვჯექი...
წარამარა შუბლზე ვისმევდი ხელს, ისე მტკიოდა თავი
ეზოდან მომესმა ხმაური და გავიგე როგორ წავიდა მანქანა, მაგრამ ვინ წავიდა ის ვერ გავიგე
-რონი შეიძლება?
-კი მამა
-გენაცვალე, რამდენი ხანია არ მიმახიხარ
მითხრა მამიკომ ტკბილი ხმით და მომეხვია
-მომენატრე მამი... მე მეგონა მარტო შენ გინდოდა ჩემი ნახვა ..
-მე შენთან სალაპარაკო მაქვს
-ედვარდმა ყველაფერი მიამბო.. ვამპირთან შენი ყოფნა და მეგობრობა შეუძლებელია როდესაც მამაჩემმა ეს მიტხრა სახე დამიმძიმდა
-რატომ? ძლივს ამოვიღე ხმა
-იმიტომ რომ შენში მაქციის სისხლია
-კი მაგრამ
-მე გთხოვ არ გაეკარო .. მაქციები და ვამპირები მტრები არიან .. მათ ერთმანეთი ძულთ.. და გამორიცხული არ არის შეიძლება მაგ ბიჭს შენი გადადგურება უნდოდეს
-მტრები?
-ვამპირები ადამიანებს ხოცავენ.. მაქციები კი ადამიანებს ვამპირებისგან იცავენ
-მამა სად მიდიხარ?
-მეტი დრო არ მაქვს.. ახლავე ბილთან უნდა წავიდე და ვაცნობო რომ ამ მხარეში ვამპირები გამოჩნდნენ
-არა გთხოვ არაფერი დაუშავოთ..ძლივს ამოვილუღლუღე
მამაჩემი ედვარდს მიუბრუნდა, მის გვერდით კი ჰარი იდგა..
-ედვარდ, ჰარი გთხოვთ ცოტახნით სადმე წაიყვანეთ.. ბუნებაში უფრო შეძლებს დასვენებას
-კარგი ბატონო
-ხომ გთხოვე რომ ბატონ რიჩი არ დამიძახო
-კარგით
-მამა მე რომ არ მინდა წასვლა..მათ საუბარში მეც ჩავერიე..
-დამიჯერე შენთვის ახლა ასე ჯობს
-რიჩ დამიჯერე აქედან ძალითაც წავიყვანთ თუ არ გამოგყვება
-ჰარი!!! ნუ მაცინებ.. მამამჩემს ჰარის სიტყვებზე სიცილი აუტყდა.. მაგრამ მალევე შეწყვიტა და დაბლა ჩავიდა.. ჰარი ჩემსკენ მობრუნდა
-აბა ლამაზო ჩაიცვი
-გადი და ჩავიცმევ
სხვა გზა არ მქონდა ჩავიცვი და ედვარდს და ჰარის გავყევი..
ტრიალ მინდორზე მოვხვდით.. ჰარი წავიდა და ედვარდთან მარტო დავრჩი
-რონი ის ვამპირი გიყვარს?
არ ვიცოდი რა მეთქვა ამიტომ მეც კითხვით ვუპასუხე
-შენი აზრით
-კი
-რატომ ფიქრობ ასე?
-იმიტომ რომ მამაშენთან იცავდი
-ედვარდ!
-რონი! მისმინე!. მე შენ მიყვარხარ,, ეს შენ კარგად იცი და გთხოვ შანსი მომცე
-ედვარდ
-რონი მიყვარხარ
-მე
-რონი გთხოვ..
-მე
-კარგი არ მიპასუხო .. აზრი მაინც არა აქვს
ედვარდმა შუბლზე მაკოცა
-მე შენ მიყვარხარ, როგორც ოჯახის წევრი არ შემიძლია..
-მაპატიე
-უი ბოდიშით მემგონი ზედმეტი ვარ
-არა ჰარი.. სახლში წამიყვანე გთხოვ
-კარგი
ედვარდს გამოვეთხოვე
და ჰარისთან ერთად წავედი.. გზაში ჰარი სულ თავის ამბებზს ყვებოდა, მაქციებზე საუბრობდა და მოკლედ ბევრს ლაქლაქებდა..
გზატკეცილზე რომ გავედით ჩვენ წინ ჯასტინის მანქანა გაჩერდა..
-რონი ჩემთან წამოდი..საშინლად ნაწყენი და გაბრაზებული იყო და მხოლოდ ეს მითხრა
მე ხმა ვერ გავეცი და ჰარიმ კი
-აქედან წადი... შენი სუნი ცხვირს მიწვავს მყრალო
-რონიც ჩემთან წამოვა
-არსად წამოვა
უკნიდან ედვარდის ხმა გაისმა
-თუ ჩვენ ყველას დაგვხოცავ მაშინ რონი შენტან წამოვა
რომას ხმაც შემომესმა,, ცოტახანში ჩემ გვერდით გაჩნდა.. მე შემომხედა და გამიღიმა.. შემდეგ კი დაბღვერილი სახით ჯასტინს მიურუნდა
-აქ შენზე მეტნი ვართ.. დაიწყო ედვარდმა...-ახლავე აქედან წადი, რონის სიცოცხლის ფასადაც დავიცავ და შენ არასოდეს გამოგაყოლებ
-გთხოვთ ჩხუბი არ არის საჭირო...მეც ჩავერიე მათ კინკლაობაში..
მაპატიეთ ყველამ, განსაკუთრებით შენ ედვარდ მე ჯასტინთან მინდა წასვლა
-რაა? სამივემ ერთხმად დაიძახეს
-არავითარ შემთხვევაში მაგ მყრალ არსებას არ გაყვები
-თავი დამანებეთ რიტ ვერ გაიგეთ.. თავი დამანებეთ
დავიყვირე და ჯასტინისკენ წავედი...ჯასტინიც მომიახლოვდა,ხელი მომხვია და მანქანისკენ წავედით
-ეი შენ...ჯასტინი უკან მიბრუნდა..
-ზუსტად ორ საათში ისევ აქ მოიყვან რონის
-კარგი
ჯასტინიც მანქანაში ჩაჯდა და მანქანა დაიძრა.. ძალიან შემეცოდა ედვარდი როცა მისი თვალები დავინახე როდესაც ჯასტინთან წამოვედი... უცებ მანქანა გაჩერდა..
-რა მოუვიდა?
-არაფერი აქედან ფეხით უნდა წგიყვანო
-სად?
-ჩემ სახლში
უცებ საიდანღაც ჩვენ წინ ისევ ის მაქცია ჩამოხტა და ჯასტინს ბრძოლა დაუწყო.. თვალები ჩამიცრემლიანდა
-გთხოვთ, გთხოვთ .. ძალიან გთხოვთ ბრძოლა შეწყვიტეთ..
იქვე დანა დავინახე
-თავს მოვიკლავ თუ არ გაჩერდებით
ჩემ სიტყვებზე ორივე გაჩერდა მაქცია ჩემთან მოვიდა,, ის კი წავიდა..
-წამოდი სახლში წაგიყვან..
-არ მინდა როგორმე მარტო წავალ
-მაპატიე თუ გაწყენინე, მაგრამ მე მას არ ვენდობი ..
-მე კი ვემდობი
ედვარდმა მაინც წამიყვანა სახლში
-გინდა სხვა რამეე?
-არა მადლობ...ნაწყენმა ვუთხარი და ჩემი ოთახისკენ წავედი
მე ჩემ ოთახში ავედი და მშვიდად დავიძინე
-არ გინდა ვახშამი სიხარულო?
-მინდა
-მაშინ წამოდი ვივახშმოთ
კომენტარები და გავაგრძელებ
მწყინს წინა თავზე მესამე თავზე 18 კომენტარი იყო..
მეოთხეზე 8
ახლა კი 3 ..
რა გჭირთ ხალხოო?
