დღეები სწრაფად გადიოდა. გარეთ რომ გავდიოდი ყველა სხვანაირად მიყურებდა,ზოგი გახარებული ზოგი ბოღმით. თავიდან ვერ ვხვდებოდი რა ხდებოდა, მაგრამ შემდეგ ყველაფერი ცხადი გახდა, აქაც J.B.. სკოლაში დავდიოდი.. სწავლა ისევ მეზარებოდა მაგრამ სხვა გზა არ მქონდა. ყოველ დგეს ტანჯვაში ვატარებდი.დამატებითად დავიწყე გიტარაზე სიარული. მუსიკა ჩემი ცხოვრების განუყოფელი ნაწილი გახდა. მის გარეშე არ შემეძლო.
დრო მართლაც სწრაფად გადიოდა და აი უკვე ზაფხულიც დგებოდა. სკოლა დავამთავრეთ.. ხატიას და ტატას გადაუწყვეტიათ ბათუმში წასვლა და მეც მათთან ერთად წავედი.... წინა დღეს კი ნუცას საფლავზე გავედი ყვავილები წავიღე და წასვლის შესახებ მოვუყევი. მე მჯეროდა რომ მას ყველაფერი ესმოდა და სულ ჩემს გვერდით იყო.
დილით ადრე გავემზადეთ და მანქანით წაგვიყვანეს. მე მთელ გზა მეძინა. საგამოს უკვე დაბინავებულები ვიყავით. გოგოებმა ბიჭების გაცნობა უკვე მოასწრეს და წვეულებაზეც დაიპატიჟეს თავი . მე კი არსად გასვლა არ მინდოდა. აივანზე ჩამოვჯექი და პლიაჟს გავყურებდიი. Jay სულ თვალწინ მედგა. როგორ მინდოდა ეხლა ჩემს გვერდით ყოფილიყო. ალბათ მას არც კი ვახსოვდი. ერთხელაც კი არ დაურეკავს. ასე ჩამდზინებია და დილაადრიან სიცივემ გამაღვიძა. ოთახში რომ შევედი ხატია და ნუცა კარგ დგეში ვერ იყვნენ საშინელი სახეები ქონდათ. როგორც მოვიდნენ ეგრევე დაუდზინიათ. მე სავარჯიშოდ გავედი. პლიაჟზე დავრბოდი. ბულვარისკენ რაგაცას აშენებდნენ.. დამაინტერესა და მივუახლოვდი. იქვე ვიღაც ქალი იდგა:
- გოგონა აი ეს გამომართვი.. მოსაწვევია.. ორი გეყოფა ? - გაოგნებული ვუყურებდი მერე გავუღიმე და ვუთხარი.. :
- უკაცრავად და აქ რა ხდება ? რისი მოსაწვევია?
- სცენა ააშენეს. დგეს საღამოს კონცერტი იმართება.. ჭურში ზიხარ? : | - ისე მელაპარაკებოდა მეტი კითხვა აგარ დამისვია. შემაშინა. 
სამი მოსაწვევი გამოვართვი და სცენას დავუწყე თვალიერება. წარმოიდგინეთ და ასეთი სცენა საქართველოში ჯერ არ მინახავს. აშკარად განსაკუთრებული სტუმარი ეყოლებოდათ. მერე სახლში წავედი რომ ეს ამბავი გოგოებისთვის მეთქვა. ვიცოდი ძაან გაუხარდებოდათ. - ქალბატონო სად დაიკარგე ? წერილი მაინც დაგეტოვებია )) - გაბრუებულმა ტატამ ოთახში ფეხის შედგმაც არ მაცალა ეგრევე მაჯახა.
- თქვენნაირი უსამური კი არ ვარ ვვარჯიშობდი და ნახეთ რა ვიშოვე ? :P - ააჰ.. რა მაგარია დგესაც ვერტობიით დილამდეეე.. - ხატიამ ყვირილი დაიწყო.
- ხო ვიცოდი რომ გაგიხარდებოდათ. აქვეა ახლოს და მემგონი სერიოზული ვიგაც მგერის..
- და ვინაა არ იცი ? აუუ რა სულელი ხარ .. იქნებ ვიგაც ოპერის მომგერალია გაჩე მოსაწვევზე ნახე - არ აწერია არაფერი .. ძალიიან მაინტერესებს. რა იცით ვინაა ? ! - ასე ერთმანეთს აყვნენ და როდის გაჩერდნენ ამის გარჩევიით არ ვიცი..
საათს რომ დავხედე 4 ხდებოდა. ძალიან მშიოდა. გოგოები დავიყოლიე და შოპინგის ნაცვლად კაფეში წავიყვანე. იქ ყოფნისას დედაჩემმა დამირეკა:
- სალ როგორ ხარ დედი ? :* რას შვებით ? კონცერტზე ხო მიდიხართ ?
- კარგად დე. მაგრამ კონცერტის შესახებ შენ საიდან იცი ? - გაკვირვებულმა ვკითხე.
- ააა TV-ში გამოაცხადეს და მაინც დაგირეკე ხომ არ გამორჩათქო. -დაბნეულმა ძლივს მიაბა სიტყვები ერთმანეთს.
- ხო კარგი. კი მივდივართ მაგრამ რამდენად მოგვეწონება არ ვიცით.. : *
- ძალიან მაგარი იქნებაო ამბობენ წადით არ ინანებ.. მიყვარახრ ეხლა უნდა გავიქცე საქმე მაქვს.. - ასე დედაჩემი ჯერ არ დამლაპარაკებია.. მაგრამ დიდი ყურადგება არც მივაქციე.
დადგა კონცერტის დროც. ხატია და ტატა ისე გამოეწყვნენ თითქოს გასათხოვებლად ემზადებოდნენ კაბები. ქუსლიანი ფეხასცმელები.. მე კი ჩემს კედებს ვერაფერში გავცვლიდი. ჩვეულებრივად ჩავიცვი და გავედით. შესასვლელში მოსაწვევები გამოგვართვეს. კარებთან კი ეწერა " Chven shevxvdit ertmanets." ამ სახელმა დაგვაეჭვა და შესვლაზე ვიყოყმანეთ მაგრამ ახალგაზრდების ხმაურმა მიგვიზიდა.კონცერტი დაწყებული იყო. რომ მივედით ვიღაც DJ-ს სიმგერებზე ხალხი იმხობდა დედამიწას. წინ გავძვერით.არ დავაყოვნეთ და ცეკვა დავიწყეთ. შემდეგ კი მოულოდნელად, უცებ ყველაფერი ჩაბნელდა,აღარც სიმღერა ისმოდა და ხალხიც დადუმდა.... 
