- დედა ჩანთა და მანქანის გასაღები დაგავიწყდა კიდე თმების დავარცხნა : | რა გჭირს ? - მე ხმა არ გამიცია ისე ავბრუნდი, ავიღე გასაღები და ბაღში მივიყვანე. მე კი სახლში დავბრუნდი, ვიფიქრე ინტერნეტში შევალ გულს გადავაყოლებთო მაგრამ პირიქით. მთელი ინტერნეტ საიტები აჭრელებული იყო მათი ქორწილის ამბით.. მთელი დღე ტირილში გავატარე, საღამოსკენ ჯეის მივაკითხე. გზაში მაიკლმა დამირეკა :
- გისმენთ
- როგორ ხარ ? : (
- ნუღარ მეკითხები, როგორ ვიქნები.. : |
- ააა და.. ხო კაი გინდა გამოგიარო ? - ცოტა არეულად მკითხა
- არა ეხლა ჯეი გამომყავს ბაღიდან და სახლში ფეხით წავალთ. - დავემშვიდობე და ჯეისთან ერთად გზას გამოვუდექი.
- დედა იცი დღეს ჩვენთან ერთი მომღერალი იყო, თან სადღაც მყავს ნანახი, მაგრამ ვერ გავიხსენე )) - აღფრთოვანებული მიყვებოდა, მაგრამ მე დიდ ყურადგებას არ ვაქცევდი მხოლოდ კის და არას ვეუბნებოდი და ძალით ვუღიმოდი.
- მართლა ? )
- ხო და პირველი მე ამიყვანა სცენაზე და საჩუქრები მაჩუქა, მერე ჩამეხუტა, იმღერა ჩემთან ერთად და მერე მე ემი ავიყვანე სცენაზე და ერთად ვიცეკვეთ.. იცი რა კარგად გავერთე )) - მე გავუგიმე და იქვე პარკში სევედით. ცოტახანი იქ ვიჯექით და 11ისთვის სახლში ავედით. ჯეის ძალიან ეძინებოდა, მე კი თვალს ვერ ვხუჭავდი, ვიდექი ფანჯარასთან და ტელეფონი ხელში მეჭირა. ვფიქრობდი იქნებ ბოლოჯერ დამერეკა მისთვის, ბოლოჯერ გამეგო მისი ხმა. თავი მტკიოდა და წამლები დავლიე, მერე საშინელი ტირილი ამივარდა, ვეფერებოდი მის ნაჩუქარ ბეჭედს და ვიხსენებდი ძველ დროს. ასე ტირილში და ფიქრებში როდის ჩამეძინა აღარ მახსოვს.
დილით 7 საათზე გამეღვიძა. ავდექი და სარკეში რომ ჩავიხედე თვალები საშინლად დასიებული მქონდა, ჩემ თავს ვეღარ ვცნობდი. აბაზანასი შევედი, და ისევ ტირილი ამივარდა, მინდოდა ხმამაგლა მეკივლა, უბრალოდ მეკივლა რომ რაც ტანჯვა და ტკივილი მქონდა ამომეღო ყველაფერი. ჩემი გული სამუდამოდ კვდებოდა, არ მესმის რატომ ვიტანჯებოდი ასე, რა დავაშავე ასეთი, რატომ ვკარგავ სულ იმ ადამიანს ვინც მთელ სიცოცხლეს მირჩევნია.... : (( უცებ ტელეფონმაც დარეკა :
- სახლში ხარ ? - მაიკლი იყო
- ხო - ძლივს ამოვისლუქუნე
- შენთან ვარ, და კარები ჩამოვიგე, მალე გამიღე.. - მეც ავდექი ხალათი მოვიცვი და ქვევით ჩავედი.
- რა დგეში ხაარ : (( ნახე სახე რას გიგავს , ალბათ მთელი ღამე ტიროდი.. რატომ იღუპავ თავს, თავის დროზე რომ... - მე გავაწყვეტინე
- გაჩერდიი ! გთხოვ გაჩერდი !! ჩემი სიკვდლი თუ არ გინდა ნუღარ მელაპარაკები ამაზე. დღეს დამთავრა ჩემი ცხოვრება, დღეიდან უბრალოდ ჯეისთვის უნდა ვიცოცხლო! მორჩა აღარ მიხსენო !
- გული მტკივა ასეთს რომ გიყურებ.. : ((
- მაიკლ რაღაცას გთხოვ !
- ხო მიდი მითხარი რაც გინდა !
- J.Bსთან უნდა წამიყვანო ! სასწრაფოდ ახლავე ! - მე პასუხს არც დაველოდე ზევით ავვარდი, ტელეფონს ვეცი კლერს დავურეკე :
- კლერ გთხოვ 10 წუთში ჩემთან გაჩნდი, მე უნდა გავიდე და ჯეი შენ გყავდეს , მალე
- კარგი ეხლავე გამოვალ )) - ტელეფონი გავტიშე და ტანსაცმელი რაც კი მომხვდა ხელში ის ჩავიცვი. ქვევით ჩავირბინე და მისაღებსი ჩამოვჯექი , კლერს ველოდებოდი.
- სალ რატომ გინდა მასთან წასვლა ? სიმართლე უნდა უთხრა ?
- არა ! ნუ მეკითხები არა ! გთხოვ ნურაფერს მეტყვი უბრალოდ წამიყვანე ! - ცრემლები წყაროსავით მომდიოდა, ვერ ვჩერდებოდი, სულ მაკანკალებდა, ხელში ბეჭედს ვატრიალებდი, გული სულ უფრო და უფრო მიძგერდა და ძალა მეკარგებოდა. კარზე კაკუნი მომესმა :
- მაიკლ გააღე .. - ვიყვირე უცებ და ფეხზე წამოვდექი.. კარებში კლერი შემოვიდა, რომ დამინახა მოვიდა და ჩამეხუტა :
- რა გჭირს სალ ? რამე მოხდა ? - ჩემ მაგივრად მაიკლმა უპასუხა
- რომ მოვალთ ყველაფერს აგიხსნი, ჯეის მიხედე , ძინავს და რო... - ვერ დაამთავრა ლაპარაკი ისე ჯეი კიბეზე ტირილით ჩამოდიოდა, ალბათ მე დამინახა და ამაზე ატირდა :
- დედააა ; (( - მე მივედი ჩავიხუტე, ძლივს გავუღიმე - დედა რა გჭირს ; (
- არაფერი დედიკო : * შენ რა გატირებს , ამხელა კაცი ხარ.. :* ჩემი პატარაა.. <3 - გულში ვიკრავდი და ვცდილობდი ცრემლები მომეწმინდა რომ როგორმე დამემშვიდებინა.
- აბა რატო ტირიი ? : (((
- ისე, რაღაცა გამახსენდა. აი ვსიო აღარ ვიტირებ, :* გპირდები აღარასოდეს ვიტირებ, ოგონდ ეხლა შენ გაჩერდი კარგი ? აღარ იტირო და საჩუქრებს მოგიტან <3 )) - ნელ-ნელა მშვიდდებოდა
- კარგი : ((
- ეხლა შენ კლერთან დარჩი, მე და მაიკლი კი სათამაშოების საყიდლად წავალთ და მოგიტანთ :* კარგი?
- კარგი - კლერს ჩავუჯინე კალთაში და მაიკლთან ერთად სასწრაფოდ გარეთ გავვარდი, სახეზე ფერი აღარ მედო, მანქანაში ჩავჯექით და მაიკლმა ეკლესიაში წამიყვანა.....
