ერთ დღს სკოლაში ჩამოვიდა თბილისიდან ახალი მოსწავლე ბიჭი რომელიც ძლიან მეცნობოდა და რომელმაც როგორც კი დამინახა იმჭუთსჰი რაღაცას მიხვდა და შეკრთა ჩვენს ჯგუფში დააჯინეს და მთლი გაკვეთილები საიცრად მიყურებდა და თვალს არ მაცლიებდა მერე გადაიყვანეს პარალელურ ჯგუფში და მეგობარს ვკითხე იმის შესახებ და მან ფგამახსენა რომ ის ჩვენი ბაღის ამხანაგი იყო და რომ ვუყვარვარ სასწაულად და თან ბაღიდან მოყოლებული უყვარვარ მე შევკრთი დავიბენი რაღაც გრძნობა დამეუფლა იმ დღის მერე დაიწყო ,,sms"-ები ტელეზე ,,skype"-ში და ა.შ ის ბავშვი სულ მეუბნებოდა თუ როგორ ვუყვარდი ლექსებს მწერდა მიგზავნიდა და ბევრი რამ მერე თანდათნ მეც შემიყვარდა მაგრამ არ ვეუბნებოდი და ბოლოს მაინც გამომტეხა სჰემდეგ დაიწყო ჩვენი ურთიერთობა ძლიან შეგვიყვარდა ერთმანეთი მე ტყუილებსაც არ ვერიდებოდი სახლში რომ შევხვედროდი მას,მაგრამ ერთ დგესაც მომდის ,,sms" მარი დავშორდეთო ჩემთვის ეს უდიდესი დარტყმა იყო ასე მოულოდნელად მე მივწერე მიზეზი და მან მითრა დაფიქრება მჭირდება და დრო მინდაო მე სიტყვებით ვერ გადმოვცემ თუ რა ვიგრძენი ამ სიტყვების წაკითხვისდროს იმდღიდან ჩემი ცხოვრება შეიცვალა სულ გამიფუჭდა ხასიათი აღარაერი მახარებდა ოჯახის წევრების თვალწინ არ ვიმჩნევდი ვიცინოდი მაშინაც კი როცა არ მეცინებოდა და მარტო დავრჩბოდი თუ არა ეგრევე ვიძირებოდი და ვტიროდი გამუდმებით დღე და ღამე არეული მქონდა არ მეძინა ერტი წამითაც არ მომიხუჭავს თვალი დავხედავდი ,,skype"-s და არაფერი ახალი არც ტელეზე ყოველწამს ველოდი მის შეტყობინებას მაგრამ უშედეგოდ ვიხსენებდი ერთად გატარებულ ყოველივე წუთს წამს დღს ბევრი რამ გადავიარეთ ერთად ბევრი სიგიჟე გავაკეთეთ და ეს მხოლოდ მოგონებებად დარჩა რომელიც ყოველივე ჩემს დღიურში იყო ასახული და ერთხელაც დავწერე მეორე დღეს კი შეტობინება მომივიდა და ეს ,,ის" იყო მან ყველაპერი ამიხსნა პატიება მთხოვა მე არ ვპატიობდი,მაგრამ ჩმი გული მაინც სხვანაირი და ვიფიქრე ცხოვრება შანსს მაძლევს და რატომ არ გამოვიყენოთო და ვაპატიე მის მერე საერთოდ არაფერი არ მომხდარა ცუდი გარდა ერთისა გაიგეს ოჯახის წევრებმა და სასტიკად ამიკრძალეს ურთიერთობა მაგრამ მიუხედავად ჩემი პირობისა ვერ შევასრულებ იმიტომ რომ,,we love each other"
