ქალაქ ნიუიორკში ცხოვრობდა ერთი თინეიჯერი გოგონა სახელად დესტინი მაგრამ მას ყველა მაილის ეძახდა რადგან პატარაობაში ის სულ იღიმოდა
მაგრამ ეს ესე არ გაგრძელდა როდესაც მაილის მშობლები ავტოკატასტროფაში დაიღუპნენ მაშინ როდესაც ის მხოლოდ რვა წლის იყო. მას ბებია ზრდიდა, არაფერს აკლებდა მაგრამ ყველას სჭირდება საკუთარი მშობელი. ამიტომაც მაილი იყო სხვა თინეიჯერებისაგან განსხვავებული. იგი იყო ჩაკეტილი, არავის ეკონტაქტებოდა, მას სკოლაში ყველა დასცინოდა. ამიტომაც როდესაც იგი 16 წლის გახდა გადავიდა სხვა სკოლაში მაგრამ არც იქ ჰქონდა ურთიერთობა თანატოლებთან.მან მხოლოდ ერთი გოგონა შეამჩნია, რომელიც მასწავლებელმა მის გვერდით დასვა. მაილი მიხვდა რომ მას და იმ გოგონას ბევრი საერთო ჰქონდათ რადგნ მან შეამჩნია რომ ისიც მასავით ჩაკეტილი იყო. მან გოგონას სახელი ჰკითხა. იმ გოგოს სელენა ერქვა, სელენა გომეზი. მაგრამ უცებ მაილი შეჩერდა, გაიფიქრა:
–იქნებ ამ გოგოს ამ სკოლაში ბევრი მეგობარი ჰყავს და არ უნდა ჩემთან ურთიერთობა?
მაილი გაჩუმდა. მთელი გაკვეთილი
ხმა არ ამოუღია.
ზარიც დაირეკა.
მაილი და სელენა ჩუმად იყვნენ და არცერთი არ ამდგარა თავიანთი
ადგილიდან მანამ, სანამ 3 გოგონა არ მოვიდა და სელენა
სკამიდან არ ააგდო. მეგანმა, ეშლიმ და ვანესამ სელენა სხვა სკამზე დააგდეს
და მათემატიკის დავალება შეაჩეჩეს. სელენამაც თავი ჩაღუნა და წერა დაიწყო
. მაილი გაოცებული იყო, რაც გოგოებმა შეამჩნიეს და მას მიუბრუნდნენ:
– რაიყო გოგო! რამე პრობლემა გაქვს?
მაილის ძალიან შეეშინდა. სელენამ ვერ მოითმინა, წამოხტა და თქვა:
– ვანესა გთხოვ მაგ გოგოს თავი დაანებე
გოგონები სელენასკენ მობრუნდნენ
მაილი კლასიდან გავარდა და საჭირო ოთახში შვარდა, ტირილი დაიწყო. სელენა კი დავალებას მიუბრუნდა.
