Maria's Book ვხედავდი როგორ მიდიოდა ჯასტინი არ მინდოდა დავეტოვებინე ამიტომ მას გავყევი , უცებ თვალები გავახილე , დავინახე ჩემს წინ მჯდომიარე სელენა რომელსაც თვალებიდან ცრემლები ჩამოსდიოდა , - სელ რა მოხდა ? თითქოს ჩემი ხმის გაგონებაზე შეკრთა თუმცა როცა დამინახა რომ მე უკვე გონებაზე ვიყავი საშინლად ჩამეხუტა ისე რომ გამჭყლიტა ყველაფერი ამიხსნა მომიყვა ისე ყველაფერი რაც მან და ჯასტინმა გადაიტანეს რაც მე კომაში ვიყავი ,, დამნაშავედ ვგრძნობდი თავს ამიტომ , სელენას ჯასტინთან დავარეკინე რომ ეთქვა მოსულიყო ... ისიც მალე მოვიდაა , რომ დამინახა ცოცხალი ვიყავი გაშეშდაადგილიდან ვერ ინძრეოდა ბოლოს მხოოლოდ ესთქვა - მარია შენ ცოცხალი ხარ , ხო ვამბობდი ! და უძლიერესად ჩამეხუტა მისმა სხეულმა გამათბო თუმცა , მე დიდი ნაბიჯი უნდა გადამედგა ამიტომ სელენას ვთხოვე გასულიყო რომ მასთან დამელაპარაკა ... - ჯასტინ იცი , ძალიან მიყვარხარშენსგამო თავსაც გავწიავ თუმცა ეს უკვე ძალიან ზედმეტია , მე შენს ფანებს ვძულვარმათ ჩემი სიკვდილი უნდათ , ამიტომ ჯობია დავშორდეთ (ამის თქმაზე მისი ღიმილიანი სახე სერიოზულმა შეცვალა) ცოთახანი ყოყმანობდა შემდეგ კი თქვა - მარია შენ თუდაგჭირდა კარიერასაც მივატოვებ ... - არა ჯასტინ მე ვერ ვიქნები ეგეთი ეგოისტი ,და ვერ მიგატოვებინებ კარიერას მითუმეტეს ამდენ ფანსვერ დაგაკარგვინებ .. - მაგრამ : | - არა ჯასინ მეეს უკვე გადავწყყვიტე .. - კარგიიი ის სავარძლიდან ადგა და სამუდამოდ გავიდა პალლატიდან ... მას მერე ძალაინ ბევრი რამ შეიცვალა ,, კარიერაში ყველაფერსვცდილობდი და ბევრს მივაღწიე , თანაც მე უკვე ის მარია რარ ვარ ვინც ვიყავი ჩემი ძველისახე უკვე ახალმა შეცვალა ტუმცაარა შინაგანად , მხოლოდ გარეგნულად მე უკვე ეს ვარ მაგრამ შინაგანად არაფერი შეცვლილა , იმის მიუხედავად რომ დღეს ერთ-ერთი ყველაზე პოპულარულიმოდელი და მომღერალლი ვარ , ჩემს გულშიისევ დარჩა ჯასტინის სიყვარული რომელმაც უკვე 2 წელია მიმატოვა , მე ის ისევ ძლიერ მიყვარს როგორც ადრე და უდრო მეტადაც .. მისი ყოველი გამოხედვათვალწინ მიდგას . თუმცა ის უკვე 2 წელია თითქმის აღარ გამოჩენილა ,, : ||| დღეს უკვე ოცი წლიის გავხდი ... ემა და სელენა ბევრს მეციჩინენ დაბადაბისდღის გადახდაზე თუმცა მაინც უარი ვუთხარი , ჩემს ოთახში ჩავიკერტე ,და ისევ ჯასტინზე ფიქრებში გავაგრძელე ცხოვრება ... უცებ რაღაც ხმაშემომესმა ძალიან შემეშინდა კივილიდავაპირე თუმცა უკნიდან ვიღაცამ პირზე ხელი მომაფარა როცა მივტრიალდი გავშესდი , ჩემმა გულმა თამაშიდაიწყო , ჩემსწინს ხომ ჯასტინი იდგა ჩემი ცხოვრების განუყრელი ნაწილი , როგორ მინდოდა ჩავხუტებოდი , მისთვის მეკოცნა მაგრამ არა რაღაც მაბრკოლებდა .. :( - ჯასტინ აქ რა გინდა : ( - მარიადაბადებისდღეს გილოცავ , და ისევ ისე მაკოცა როგორც ადრე ... - ჯასტინ გთხოვ არ გინდა (მისი ტუჩები მოვიცილე) - რა მოხა ნუთუ უკვე აღარ გიყვარვარ ; ( - არა ჯასტინ სიცოცხლეზე მეტად მიყვარხარ მაგრამ .. - გთხოვ მარია :| შანსი მომეცი შენთან ვიყო , - არა ჯჯასტინ , გთხოვ გულს ნუ მტკენ , წადი გთხოვ .. შენს კარიერას დაუბრუნდი და შე ფანებს ასე ნუ ტანჯავ .. - მარია მე შენს გარეშე არც კარიერა მინდა და არც არაფერი .. - ჯასტინ შენ ეგოისტი ხარ არ ფიქრობ ფანებზე მათ შენ ძალან უყვარხარ და წირდებით - და შენ ? შენ არ გჭირდები ? - მჭირდები ჰაერზე უფრო მეტად , მაგრამგთხოვ წადი - კარგი წავალ , მაგრამ თუ ოდესმე გადაწყვეტ რომ ჩვენი გულები ისევ შეერთდეს , იცისადაც უნდა მომძებნო , ხელში ვარდები მომცა და წავიდა , ისე როგორც ორი წლის წინ ვუყურებდი როგორ მიდიოდა და მისი გაჩერება არ შემეძლო ოთახში ჩავიკეტე და უფრო ცუდად გავხდი ვიდრე ადრე ... JB'd Book როცა მარიადანწამოვედი გადავწყვიტე კაანადაში წავსულიყავი , ისევ ჩემს ბავშობაში , იქნებ იქ მაინც მეპოვა სულიერი სიმშვიდე .. ასე როომ პირველივე რეისით წავედი სტეტფორდში ბებიაჩემის და ბაბუაჩემის თბილმა საქციელმა , გაყინული გული ოდნავ მაინც გაათბო , ვუყურებდი ჩემს მშობლიურ ქუჩებს და ვიხსენებდი უდარდელ ბავშობას იმის მიუხედავად რომ ძალიან მიჭირდა ყველაზე ბედნიერი წუთებიც აქ განვიცადე , მაგრამ მარიაზე ფიქრები არ მშორდებოდა , ხოლო მისი სიყვარული უფრო მიძლიერდებოდა , თან როგორ გალამაზდან თავის თავს აღარ გავს ის უკვე ქალია და არა 18 წლის ბავშვი რომელსაც პატარას ვეძახდი ...
|