ეს არის ჩემი მოთხრობის მეორე ნაწილის, პირველი თავი. ძალიან გთხოვთ დაწერეთ კომენტარები... 
მე და ნიკს კარგი ურთიერთობა გვქონდა ერთმანეთან, თუმცა ამის შესახებ არავინ არ იცოდა. ნიკმა მთხოვა ,რომ ამის შესახევ არავისთვის არაფერი არ მეთქვა, მეც სიხარულით დავთანხმდი თავიდან, თუმცა ბოლოს ყელში ამომივიდა. აბა წარმოიდგინე მე და ნიკი ვზივართ ერთად, მაგრამ არა ისე როგორ მეგობრები და ამ დროს შემოვა დემი უნდა ვიხტუნო, რომ დემიმ არაფერი დაინახოს.. ანხელი ხელ ჩკიდებულნი მოვსეირნობთ და ხელი უნდაგაუშვა და ასეთი იდელია უნდა დამერღვეს. ეს ძალიან მოსაბეზრებელი იყო. ჰოდა ერთ დღესაც ნიკს ვუთხარი, რომ არარ მინდოდა ვყოფილიყავი მისი შეყვარებლი. _ნიკ მისმინე, მე შეთან სალაპარაკო მაქვს.. _გისმენ. უი ისე მეც მაქვს სალაპარაკო... სურპრიზი მოგიმზადე! _ჩვენ ერმანეთს უნდა,,, ჩვენ ერთმანეთს უნდა დავშორდეთ ნიკ...  _კი, მაგრამ... კი, მაგრამ რატომ? _იმიტომ, რომ ... არ შემიძლია .. მიზეზს ვერ გეტყვი.. _კარგი რა... მაგრამ ჩვენ ასე ... ასე კარგად ვიყავით ერთად... _არ შემიზლია ნიკ... ყელსაბამი მოვიხსენი და დავუბრუნე.. მერე კი გარეთ საა სხვები, სხვა ბავშვები ისხდნენ იკ დავჯექი... უცბად გაისმა მუსიკის ხმა... ნიკი გიტარიტ ხელში გამოვიდა და თავის ახალ სიმრერას მღეროდა და თან სულ მე მიყურებდა.. მივხვდი რისი გაკეთებაც სურდა. ამით ჩვენს მეგობრებს, ჩვენი ამბავი შეატყობინა. როცა სიმღერა დამთავრდა. კულონი გამიკეთა და მთხოვა _მარი, თუნდაც ერთმანეც დავშორდეთ, თუნდაც ერთმანეთს ვერ ვიტანდეთ... არასოდეს მოიხსნა ეს კულონი , ახლა კი რარაც უნდა გხოვო... იქნები ჩემი გერლფრენდი? _სიმართლე გითხრა, არ ვიცი რა ვთქვა... სიმღერა მაგარი იყო... მადლობთ... :*
გაგრძელება იქნება თუ დამიწერთ კომენტარებს!!!! <3 შეასწორა : Miss_Cyrus
| 
