ეს წინა თავია არ გეხსომებათ რა მოხდა დიდი ხანი არ დამიდია და :
-დემი კარი გამიღე ! -არა ! -დემ ! -იცი უკვე ვიღაცას გულის კარი გავუღე მან კი გული მატკინა , აღარ შევცდები ! -დემ.... ამ დროს კოდიმ დამიძახა : -დემ ვინ არის ? -არავინ :) მერე ისევ ნიკს მივუბრუნდი . -ნიკ წადი ! -არსად არ წავალ სანამ არ გამიღებ ! -ხოდა იდექი აქ ! მერე გავედი კოდისთან . -დემ ვინ იყო ? -არავინ ! -დემ ! -არავინ ! -ნიკი იყო ? -ხო . -მერე რაო ? -კარი გამიღეო . -შენ რა ქენი გაუღე ? -არა ! -რა ქნა მერე , შემოამტვრია ? :დ -არა მითხრა არ წავალო და დგას იქ ! -დემ გარეთ ყინავს შემოუშვი ! -არა ! -დემ , ჩემი სახლია და გავუღებ იცოდე ! -კაი გუღე და მე წავალ ! -კაი კაი , რაც გინდათ ის გიგქნიათ მე დავწექი . და კოდი წავიდა თავის ოთახში , დავჯექი და ტელევიზორი ჩევრთე მაგრამ გუული ფანჯრისკენ მიმიწევდა , ავდექი და გავიხედე ისევ იქ იდგა , გავბრაზდი . ავდექი და საწოლში დავწექი , მაგრამ ვერ ვისვენებდი , ბოლოს ავდექი და გავიხედე გარეთ იქ იდგა , შუშას მივეყუდე და ასე ვიდექი , უცებ ხმა გავიიგონე : -დემ ვიცი ფანჯარასთან დგახარ ! -............ (ხმას არ ვცემდი ) -დემ ვიცი მიყურებ , ვიცი გული ვერ გაგიძლებდა უჩემოდ ! -........... მან ხელები მოადო ფანჯარას მეც მივადე . -დემ გგრძნობ ! -.............. -დემ ! მე ხმას მაინც არ ვცემდი , ნიკმა ფანჯარაზე დამიწერა " მიყვარხარ " მაგრამ მე მას ვერ ვუჯერებდი , ჩემი თვალით დავინახე როგორ კოცნიდა მას ... არა იტყუება ვერ გავუღებ .... ფანჯარას მივადე თავი და თვალები დავხუჭე , ცოტა ხანში ნიკი წავიდა , უკვე ძალიან გვიან იყყო და დავწექი. 20 წუთში ხმამ გამომაღვიძა კოდის ოთახში ტელეფონი ურეკავდა , კოდის კარებთან მივედი და ყური მივადე : -გისმენთ ! -კოდი სელენა ვარ . -ხო სელ რა მოხდა ! -იცოდე ეხლა რასაც გეტყვი დემის არ უთხრა ! -კაი .. ამის მერე ვერაფერი გავიგე , მალე კოდი გამოვიდა თავისი ოთახიდან და მითხრა : -დემ სადღაც უნდა წავიდე ! -მითხარი სელენამ რა გითხრა ! -არაფერი ისეთი . -კოდი !!!!!!!!!! -კაი ხო ნიკი ავარიაში მოყვა და ეხლა საავადმყოფოშია . -რაააააააააააააააააააააააააა ? მე პერანგი გადავიცვი და ფეხშველა გავარდი გარეთ , ჩემ ველოზე დავჯექი და გავქროლდი , წვიმდა , ციოდა მაგრამ მე ვერაფერს ვგრძნობდი....
| 
