რესტორანში რომ შევედით და ნიკი დავინახე ძალიან გამიკვირდა.. არ მეგონა თუ ასე მოხდებოდა.. ნუ რა უნდა მექნა.. დავსხედით და ჯეკმა და ნიკის მენეჯერმა(მგონი ბობი ერქვა) დაიწყეს მოლაპარაკება.. ნიკს თვალსაც ვერ ვუსწორებდი.. ის კიდე თვალს არ მაშორებდა.. ვხვდებოდი რომ ჯერ კიდევ არ ვყავდი დავიწყებული კი არადა უფრო შევუყვარდი.. ამაზე ძალიან ვნერვიულობდი რადგან მე მხოლოდ ჯასტინი მიყვარდა და მეყვარრება.. მან ხომ იცის ეს არა? რატო ართულებს სიტუაციას ? უცბად ნიკმა მკითხა - რაზე ფიქრობ? (ნიკი) - იმ დღეზე ჯასტინი რომ... (მე) - კაი კაი ნუ იხსენებ.. უარესად გახდები :( (ნიკი) - მე ის მადარდებს რომ გვამი,.. ვერ იპოვეს.. ესე როგორ უნდა დამწვარიყო,, თავისი მედალიონიც არ იყო ნაპოვნი .. ეს ეჭვები მაწუხებს ძალიან.. :( (მე) - ნუც ნუ ფიქრობ მაგაზე.. თუ იპოვიან რამეს ხომ იცი პირველი შენ რომ შეგატყობინებენ.. (ნიკი) - კი ვიცი მარა იმათ არ მჯერა... (მე) - ეს უკვე არ მომწონს.. ესეიგი რაღაცა ჩაიფიქრე.. (ნიკი) - არაფერიც არ ჩამიფიქრია.. უბრალოდ რაღაცა უნდა გავაკეთო.. ამათმა მოილაპარაკონ და მე მოვალ მალე :* კარგად :) (მე) - არა არსად არ წახვალ უჩემოდ.. მეც მოვდივარ (ნიკი) - არა შენ რჩები.. არ მინდა რომ შეგაწუხო.. ეს კიდე მარტო მე უნდა გავაკეთო .. კარგად .. (მე) უცბად გავიქქეცი და აეროპორტში გავვარდი .. სულ რაღაცა ეჭვები მაწუხებდა და ეს რომ არ გამეკეთებინა არ ვიცი ალბათ ამ ეჭვებს ვერასოდეს ვერ მოვიშორებდი.. მოკლედ წავედი აეროპორტში და ჩემს თვითმფრინავში ჩავჯექი .. გავეშურეთ კუნძულისაკენ.. გზაში ვერაფრით ვერ დავიძინე.. სულ ვფიქრობდი.. სტიუარდესამ მითხრა 10 წუთში დავფრინდებითო.. მოვემზადე .. მართლაც მალე დავფრინდით.. კუნძულზე რომ გადმოვედი, რაღაცნაირი შეგრძნება მქონდა.. აი არ ვიცი რანაირი,მაგრამ ეს მაწუხებდა.. დამავიწყდა მეთქვა რომ კუნძულზე კიდევ ერთი პატარა სახლი იყო .. და იქ წავედი... ჩანთა დავდე და მსახური მოვიხმე.. - გისმენთ ქალბატონო.. - ეგრე არ მომმართოთ ოღონდაც.. ნუცა დამიძახეთ :) (მე) - კარგით.. :) - თქვენ რა გქვიათ? (მე) - მე დიეგო მქვია :) - კარგი დიეგო.. ესეგი რა უნდა გთხოვო.. კუნძულზე რამდენი მსახურია? (მე) - 11 იქნება ჩემს გარდა .. (დიეგო) - კარგი .. მაშინ მსახურებს დაუძახე და კუნძული უნდა მოვიაროთ.. რაღაცნაირი შეგრძნება მაქვს რომ ჯასტინი ცოცცხალია :) (მე) - დარწმუნებული ხართ ? (დიეგო) - კკი კი... მალე მოიყვანე გთხოვ.. (მე) - კარგით ნუცა (დიეგო) დიეგო წავიდა და 10 წუთში ყველანი მოვიდნენ.. რუკა ავიღეთ და დავიწყეთ ძებნა..ცოტა ხანში ერთმა მსახურმა დაიყვირა.. "რაღაცა ვიპოვე.. მალეე მოდიით" ჩვენც მივვარდით.. პირველი მე გავბორდი..მაგრამ სულ ტყუილად.. თურმე პერანგი აღმოუჩენია.. ეს პერანგი კი მაშინ დაგვჩა აქ როდესაც სანაპიროზე ვიყავით ;( კიდევ განვაგრძეთ გზა.. მალე სანაპიროსთან აღმოვჩნდით.. იქაც არაფერი იყო.. მე ჩამოვჯექი ქვაზე და ზღვას გავყურებდი.. და რა დავინახე თქვენ ხომ ვერც წარმოიდგენთ.. სანაპიროსთან მეორე მხარეს ანუ ჩვენ სადაც ვიყავით იმის პარალელურ მხარეს ვიღაც კაცი ეგდო ქვიშაზე.. ყველა შევყარე და მივედით.. ვინ აღმოჩნდა იცით? ჯატინიიიი... ესეიგიი ჩემსს სიხარუულსს სააზღვარიი არ ჰქონდაააა !! ვაიმე დავხტოდი.. მერე რომ მითხრეს რომ პულსი შენელებული აქვსო გავგიჟდი.. წავიყვანეთ სახლში.. დავაწვინეთ.. სულ ვეხუტებოდი და ვკოცნიდი.. ექიმს დაურეკეს დაა ჩამოფრინდა... წაიყვანეს სავადმყოფოში.. ისე მეშინოდა რომ აი არ ვიცი რა :(( რომ არ გადარჩენილიყო .. ან რაიმე მოსვლოდა.. :( სულ ეს ფიქრები მიტრიალებდა თავში! მალე ექიმიც გამოვიდა და მითხრა - გამარჯობათ მე ექიმი ლილი ვარ.. თქვენ ხართ მისი ოჯახის წევრი? - დიახ.. (მე) - კარგით მაშინ უნდა გითხრათ რომ ახლაც მძიმე მდგომარეობაშია.. და ბევრი დამწვრობა აქვს მიღებული :( მაგრამ მინდა გახაროთ რომ ეს ყველაფერი მალე გამოსწორდება.. ოპერაციას გაიკეთებს და დამწვრობები აღარ ექნება.. კიდევ ბევრი წყალი აქვს გადაყლაპული :( (ექიმი) - მადლობა დიდი :(( (მე) წავედი და სკამზე ჩამოვჯექი.. შოკში ვიყავი.. ნახევარი საათის შემდეგ მოვედი ცოტა აზზრზე და დავურეკე ჯასტინისს დედას.. პეტის ! - გამარჯობა პეტი.. სასწრაფო საქმე მაქვს.. (მე) - გისმენ ნუცა.. (პეტი) სევდა ისევ იმჩნეოდა მის ხმაში - პეტი დაჯექი .. და ვინმეს დაუძახე.. (მე) - აქ ჩემი მეგობარია და ვზივარ უკვე.. რა იყო? ნუ მაშინებ.. (პეტი) - რა იყო და.. ჯასტინი ვიპოვეთ.. და ცოცხალია (მე) უცბად გავიგონე ტელეფონის დავარდნის ხმა.. გული გამისკდა.. მაგრამ მალევე აიღო ტელეფონი - რაა? მართლა? სად იყო? როგორ არის? ხომ არაფერი სჭირს? (პეტი) - დაწყნარდი სავადმყოფოში ვართ.. ცოტა მძიმე მდგომარეობა კი აქვს მარა გადარჩება :)) (მე) - ვაიმე ნუცა შენ ხომ არ იცი როგორ გამახარეე !! მოვდივარ.. მომწერე მისამართი ! (პეტი) მე მივწერე მისამართი და დავკიდე ყურმილი.. მალე კიდევ ექიმი გამოვიდა და დამიძახა... გაიღვიძაო..სიხარულისგან გავგიჟდი..შევედი და ჯასტინი რო დავინახე მივვარდი.. საცოდავს თავიც არ ჰქნდა რომ ელაპარაკა.. ლუღლუღებდა - მი... ყვ...არ... ხა.. რ.. (ჯასტინი) - მეეც მეც მეცც.. შენ ვერ წარმოიდგენ რა დღეში ვიყავი.. სიცოცხლეც არ მინდოდა შენს გარეშე ... არაფერი არ მინდოდა... მაგრამ მერე ეჭვები გამიჩნდა და ამის გამო ვცხოვრობდი. ვერ გადამეწყვიტა უნდა წამოვსულიყავი კუნძულზე თუ არა.. ბოლოს გადავწყვიტე და ჩამოვედი.. შენც გიპოვეე :)))))) (მე) სიხარულის ნიშნად გაიღიმა .. და ისიც ძლივს.. რა საყვარელი იყო თქვენ უნდა გენახათ... მალევე დაეძინა.. პეტიც მოვიდა.. გაგიჟებული იყო შვილი რომ დაინახა.. მაგრამ გაღვვიძება მაინც არ უნდოდა.. :)) შემდეგში გავაგრძელებ :) იმედია მოგეწონათ.. ბევრი ფანტაზიაა ვიცი.. და დებილობაა ! :) თქვეენი აზრი დაწერეთ :)
| 
