ნიკი ახალ ფილმს იღებდა და კალიფორნიაში არ იყო... სამი თვე გავიდა მას შემდეგ, რაც კლინიკიდან გამოვედი. ყველაფერი კარგად იყო. როგორც გითხარით, სელენას, დემისა და ჯოსთან ერთად დროს არაჩვეულებრივად ვატარებდი. სწავლა დაგვეწყო და ისე აღარ გვეცალა, მაგრამ გარტობას მაინც ვახერხებდით. ერთ დღეს ოთხივენი წვეულებაზე ვიყავით. მე ასე მეცვა:
დრო ძალიან მხიარულად გავატარეთ. ბევრი ვიცინეთ. რა თქმა უნდა, ფოტოებიც გადავიღეთ:
ძალიან დავიღალე. ბავშვებს გამოვეყავი და ბართან განცალკევებით დავჯექი. ცოტა ხანში ჩემთან სელენა მოვიდა. რაღაც საეჭვოდ იცინოდა.
მე:მიდი, ამოღერღე.
სელენა:კოდი ხომ გახსოვს?
მე:ვინ სიმფსონი? რამ გაგახსენა? მგონი პატარები რომ ვიყავით უყვარდი, ხო?
სელენამ გაიცინა:ხო, მაგრამ ეგ დიდი ხნის წინ იყო.
მე:კარგი, და ახლა რამ გაგახსენა?
სელენა:აქ არის.
მე:რა? ეგ ნიუ იორკში არ ცხოვრობს?
სელენა:ჩამოვიდა ალბათ. აი იქ არის_დამანახა.
 მე:ვაუ, რა შეცვლილია. როგორ იცანი? სელენა:რავი.
მე:მიდი, დაუძახე.
სელენა:თვითონ ვერ მიცნო და მე რატომ დავუძახო?
მე:როგორ გიცნობდა, თუ არ დაუნახიხარ?
სელენა:ოო. გამანებე თავი.
მე: მე დავუძახებ, რა პრობლემაა.
კოდთან მივედი და ვუთხარი.
_ცეკვა არ გინდა?
_რატომაც არა. ისე საიდანღაც მეცნობი.
_მეც მეცნობი, ნეტა საიდან?
_მაილი? შენ ხარ?
_არა, მაილის მოჩვენება.
_საუკუნეა არ მინახიხარ.
_მეც. სელენას რომ არ ეთქვა, ვერც გიცნობდი.
_სელენა აქ არის?
_კი. ბართან დგას. მიდი ნახე.
კოდი სელენასკენ წავიდა, მე კი ჯემის შევუერთდი.
სახლში ძალიან გვიან მივედი. ისე დაღლილი ვიყავი, ფეხზე ძლივს ვიდექი. მამაჩემი ჩემდა გასაოცრად შინ დამხვდა.
მამა:შეიძლება დაგელაპარაკო?
მე:რა თქმა უნდა. რა მოხდა?
მამა:მაილი, ახლა რასაც გეტყვი, შეიძლება არ გესიამოვნოს, მაგრამ მაინც უნდა გითხრა. მოკლედ. შენც ხომ იცი დედაშენი როგორ მიყვარდა, მაგრამ 5წელი გავიდა მისი დაღუპვის შემდეგ. მეც მაქვს უფლება, რომ ბედნიერი ვიყო. ერთი ძალიან კარგი ადამიანი შემიყვარდა და მინდა ცოლად მოვიყვანო.
მისგან ყველაფერს მოველოდი, ამ სიტყვების გარდა.
მე:არც იოცნებო, რომ დედას ვინმე შემიცვლის. ვერ ავიტან, მისი ადგილი ვინმემ დაიკავოს.
მამა:მის ადგილს არც არავინ დაიკავებს.
მე:მამა, გთხოვ, დაფიქრდი, თორემ იძულებული გავხდები არჩევანის წინაშე დაგაყენო. მე წავედი უნდა დავიძინო და შენ კარგად იფიქრე.
აღარაფერი მომისმენია. მაშინვე დავწექი.
დილით ძლივს ავდექი. მეზარებოდა, მაგრამ კოლეჯში აუცილებლად უნდა წავსულიყავი. მამასთან დალაპარაკებაც მინდოდა, მაგრამ წასული დამხვდა. რაღას ვიზამდი, კოლეჯში წავედი. გაკვეთილებზე ლამის მეძინა. მოწყენილი ვიყავი, რადგან ჯო არ იყო. სელენამაც და დემიმაც თავი გაითავისუფლეს. მოკლედ, სახლში მარტოს მომიწია წამოსვლა. კოდიმ მანქანით წაყვანა შემომთავაზა(ჰო მართლა, კოდი ჩვენთან გადმოვიდა), მაგრამ უარი ვუთხარი. ფეხით გავუყევი გზას. კოლეჯის ეზოს არც ვიყავი გამცდარი, როცა... |
