ლოს ანჟელესში დავბრუნდით და ჩემი ცხოვრება ჩვეულ რიტმს დაუბრუნდა. მე დემი, სელე, კოდი, ჯო და ნიკი დროს არაჩვეულებრივად ვატარებდით. სექტემბერი დამთავრდა და ცივი ოქტომბერი დაიწყო, მაგრამ ეს ჩვენს ხასიათზე, რა თქმა უნდა, არ მოქმედებდა. ერთ დღეს სახლში ვიჯექი და პრემიერის ფოტოებს ვათვალიერებდი, როცა მამა მოვიდა.
მამა:კარგია, რომ სახლში ხარ, უნდა გელაპარაკო.
მე:გისმენ.(ვხვდებოდი, რაც უნდა ეთქვა)
მამა:ხომ გახსოვს, ტიშზე რომ ვისაუბრეთ?
მე:მახსოვს მამა. მე დაგპირდი, რომ მას მივიღებდი და ასეც მოვიქცევი, მაგრამ იცოდე, რომ ამას მხოლოდ შენთვის ვაკეთებ.
მამა მოულოდნელად გამოიქცა და ხელში ამიყვანა.
ბილი:საუკეთესო შვილი ხარ.
მე:შენც საუკეთესო მამა. რამდენ ხანში მოგყავს?
_ერთ-ორ თვეში ალბათ.
_რა მაგარია. ბევრს კი არა აქვს მამის ქორწილზე დასწრების შესაძლებლობა. მა, მე ახლა დემისთან მივდივარ და ერთი-ორი დღე დავრჩები.
_იმეცადინე?
_ხვალ შაბათია.
_ა, ხო. ფული გინდა?
_არა, ბარათზე საკმარისად მაქვს. ისე, თუ გინდა ჩამირიცხე, არაა პრობლემა.
_კარგი ჩაგირიცხავ.
ზევით ავირბინე, გამოვიცვალე და ეგრევე დემისთან გავვარდი.
სელეც მოვიდა და მთელი დღე გიჟობაში გავატარეთ. ბიჭები არც ერთს არ გაგვხსენებია. გვიან ღამით დავწექით. სელენა საწოლში დაწვა, მე და დემი კი პირდაპირ იატაკზე წამოვწექით.
მე:დღეს დილის მერე ნიკს არ დაურეკავს, ნეტა რატომ?
დემი:არ ეცალა ალბათ, რა იყო. კაი მეძინება.
მე ვერაფრით დავიძინე და აიპოდშ მუსიკების მოსმენა დავიწყე
გვიან, როგორც იქნა დამეძინა. რომ გავიღვიძე, გოგოები უკვე ამდგრები იყვნენ. ლეპტოპთან იჯდნენ და რაღაცნაირი სახეები ჰქონდათ.
მე:რა იყო, რას უყურებთ?
დელენა:არაფერს_მაშინვე დახურვას შეეცადნენ, მაგრამ სანამ გამორთავდნენ, მივედი და ხელი გავაშვებინე. იცით რა დავინახე? არა, თავიდან მეგონა, მომეჩვენა, მაგრამ სიმართლე იყო. ნიკის ფოტო იყო, ვიღაც გოგოს რომ კოცნიდა.
ქვევით კი ეწერა:
,,დღეს დილით პაპარაცებმა ნიკ ჯონასი lax-ის აეროპორტში დააფიქსირეს, როცა ის დელტა გუდრემს კოცნიდა. არავინ იცის, ნილეი დაიშალა თუ არა, მაგრამ რაც ფოტოზე ჩანს, სრული სიმართლეა.’’
|
