დღეს რა მჭირს? ჩემდა გასაოცრად სკოლის დაწყებამდე ათი წუთით ადრე გავიღვიძე. მამაჩემმა რატო არ გამაღვიძა? კისრისტეხით ჩავედი ქვევიტ და მამაჩემი გაღიმებული სახით დამხვდა. -მა რატო არ გამაღვიძე?-შევსჩივლე. -დღეს სწავლა არაა, შაბათია დაგავიწყდა? - რა? - კალენდარს დავხედე დღეს ათი სექტემბერი გამხდარა, გემრიელად გამოვიღვიძებ.ისევ ზევით ავედი და თავი ძილს მივეცი. სიზმრებით ნიკასთან დავქროდი. თითქოს ერთად ვიყავით. ირგვლივ ყველაფერი მოთეთრო- მოვარდისფრო ფერით იყო შეღებილი. როგორ მინდოდა ეს სიზმარი არასდროს დამთავრებულიყო და სამარადჟამოდ გაგრძელებულიყო, მაგრამ ამის ბედი ვინ მოგცა? გამეღვიძა. საათს დავხედე ორი საათი გამხდარა. ქვევით ჩვედი. -მა!მა! სახლში ხარ?- პასუხი არავინ გამცა, სამზარეულოში გავედი. მაცივარზე მიკრული წერილი დავინახე და ჩამოვხსენი. ” მარი მე სამსახურში ვარ, შემაგვიანდება! სამსახურიდან მამუკასთან უნდა გავიდე და შეიძლება არ დავბრუნდე.შენ თუ გინდა ვინმეს დაურეკე და მოვიდეს. ღამე ერთად გაატარეთ. P.S. გოგოს დაურეკე, ბიჭს არა!” ოჰო! ძალიან კარგი! ცოტა ხანს მარტო ვიქნები და როგორც ჩემი მათემატიკის მასწავლებელი ელგუჯა გვეუბნება ყურს დავუგდებ სიჩუმეს და შევიგრძნობ თავისუფლებას. კარგი, რადგან ვინმეს მოყვანის უფლება მაქვს ნატალის დავურეკავ. -ალო!-ნატას თხოვეთ. -მარი შენ ხარ? -ხო. - რა იყო? -შეგიძლია დღეს ჩემთან მოხვიდე? - რა ხდება ? კარგად ხარ? -კი. ახლა გაციღვიძე. მამაჩემმა დღეს სახლში არ მოვალ და თუ გინდა ვინმე შენს დაქალს დაურეკე და თუ გინდა დარჩესო. -აააააა. კარგი ახლავე მანდ გავჩნდები. რამე გინდა? - კი. შენი საღამურები. წამოიღე! -კიდე? -რავი, შენ თუ გინდა რამე წამოიღე. -შოკოლადი ხომ გიყვარს? -კი. -”ბარამბოს” რძიან შოკოლადს წამოვიღებ. -როგორც გინდა. -ვთქვი და ტელეფონი დაახეთქა. სანამ ნატა მოვიდოდა მე ჩემი ოთახი და სამზარეულო ბივალაგე. ცოტა ხანში კარებზე კაკუნი გაისმა. კარი გავაღე ტუ არა სახეგაბრწყინებული ნატალი დავინახე. ზურგზე ჩანთა მოეკიდებინა და ხელში კი ’ბარამბო:-ს შოკოლადებით სავსე კალატი ეკავა. - ამდენი შოკოლადი რა ამბავია? -გავირიმე -ხომ მითხარი ძალიან მიყვარსო? - კი, მაგრამ ამდენი? -მეც ძალიან მიყვარს. -კარგი, შემოდი. -გავურიმე. -მამაშენი სად არის? -მეგობართანაა და ასე მითხრა გვიან დავბრუნდებიო -ნატამ შემომხედა და გადაიხარხარა -რა იყო? -ბალიში აგიფეთქდა? -ისევ ხარხარებდა. -არა ახლა ავდექი. -ძილისგუდა! ამდენ ხანს ლოგინში რამ გაგაჩერა? -დაღლილობამ. -კარგი. ესე იგი საუზმე ჯერ არ მიგირთვია არა? -არა. -მაშინ მე მოგიმზადებ. - არაა საჭირო. -გთხოვ! -კარგი -სამზარეულოში გიჟივით შევარდა. გაზი აანთო და უჯრები დაათვალიერა. ჩაიდანი წყლით აავსო და გაზქურაზე შემოდგა. ყავის ჭიქები გამოალაგა. ყავა მოძებნა, შაქარი. მოკლედ რომ ვთქვა ორი ყავა გაამზადა. შოკოლადს ხელი დაავლო და მაგიდას მიუჯდა. - მარი მოდი მზადაა. - აქ ვარ. -მარი ახლა რა გავაკეთოთ/?მთელი დღე ასე უსაქმოდ ხომ არ ვიჯდებით? -აქაურობაზე მომიყევი. ქუთაისი როგორია? -ჩუმი და წყნარი. -შენზე მომიყევი რამე. მე ხომ თითქმის არ გიცნობ- წამით ჩაფიქრდა. -ხოოო. მართალი ხარ. მოკლედ მე როგორც ყველას მყავს მშობლები და მათთან ერთად ვცხოვრობ. ჩემები ყველაფრის ყფლებას მაძლევენ ოღონდ უნდა გავაფრთხილო სად ცარ, რომ არ შეეშინდეთ. მყავს და და ძმა. დას ანიტა ჰქვია ძმას ლუკა. კიდევ გაინტერესებს რამე? -კი. -მაინც? -ვინმე გყვარებია? -აუ, მგონი არც ისე კარგი თემაა. -კი. მყვარებია, მიყვარს და ყოველთვის მეყვარება. - მართლა ვინაა? -აკო. -როგორი გრძნობაა როცა გიყვარს? -შენ არასდროს გყვარებია? -არა. სიყვარული ცჰემთვის უცხო ხილია, რომელიც ჩემს ცნობისმოყვარეობას ეთამაშება. -ოჰო! რატომღაც ვერ წარმომედგინა რომ შენ არასდროს გყვარებია. -თურმე შეიძლება წარმოდგენა. და მაინც როგორი გრძნობაა სიყვარული? -რავი აბა? როგორ გითხრა? როცა ვინმე გიყვარს სულ მასზე ფიქრობ, მისი სახელის ხსენებისას სახე და თვალები სიხარულისგან გიბრწყინავს გულს კი ბაგაბუგი გაუდის. -ერთგვარ ეიფორიაში ხარ? -ხო. -გამიღიმა და თვალები სასწაულად გაუბრწყინდა. -აკოზე ფიქრობ? -შემეტყო არა? -ხო -ცოტა ხნით მის ნათქვამზე ვფიქრობდი. ნატალი კი ფიქრებით აკოსთან იყო. -მარი! შენ როგორი ხარ? მეც ხომ არ გიცნობ? -ძალიან მეგობრული. მიყვარს თითქმის ყველაფერი რაც ჩემთანაა დაკავშირებული. მომწონს ჩუმი, დინჯი ბიჭები, მაგრამ შეყვარებული ჯერ არ ვყოფილვარ. კიდე რა გითხრა? -რომელი ცხოველი გიყვარს და რატომ? -ძაღლი. ალბათ იმიტომ რომ ძაღლი ყველაზე მეგორული ცხოველია მთელს მსოფლიოში. კიდევ ძალიან ჭკვიანია, ემოციური და ძლიერი. -კიდე რა ცხოველი გიყვარს?და რატომ? -კატები. იმიტომ რომ საყვარლები არიან და რბილი ხასიათი აქვთ -კიდევ? -თევზები.იმიტომ რომ აკვარიუმში ჩუმად დაცურავენდა ძალიან უწყინრები არიან. -აჰა! - ეს რა საჭირო იყო? - პირველად შენ თქვი ძაღლი. ესე იგი სხვის თვალში შენ ხარ ემოციური, ძლიერი,ჭკვიანი და მეგობრული.მეორე შენ თქვი კატა. ესე იგი სინამდვილეში შენ ხარ საყვარელი და მესამე შენ თქვი თევზები ესე იგი შენ მოგწონს წყნარი ბიჭები. მაგარია არა? ეს ყველაფერი მართალია? -პირველი შენ უნდა მითხრა . სხვისი თვალითო და...... -ხო პირველი მართალია. -მეორე და მესამე ჭეშმარიტებაა. -ჩათვალე რომ კარგად გიცნობ. -კარგი. -საღამომდე ასეთ სისულელეებზე ვსაუბრობდით ბოლოს კი ძილის დროც დადგა.
-ნატა მე ზევით მაქვს საძინებელი და იქ ერთი ლოგინია. შენ აქ გაგიშალო საწოლი? -არა მეც შენთან ერთად დავიძინებ. -კარგი, როგორც გინდა-ზევით ავედით. -აი, ჩემი ოთახი. -პლაკატები არ გაქვს? -არა ნატ. - მყუდრო ოთახოა, წყნარი . - ხო მე სიწყნარე და სიმყუდროვე ძალიან მიყვარს. - ორივე დავწექით დათავი ძილს მივეცით.
| 
