-შენ ჩემთან ხარ? -კი შენთან ვარ და ასე იქნება ყოველთვის. -არასოდეს დამტოვებ? -არასოდეს. -და სადახარ? -შენთან. -რომ ვერ გხედავ. -მთავარია მგრძნობ. -კი გგრძნობ, როგორ მეხები. -იგრძენი? რათქმაუნდა, მე შენს კოცნას და შეხებას ყოველთვის ვგრძნობ. -ისევ გიყვარვარ? -კი ისევ მიყვარხარ. -მე კი მენატრები და ისევ ისე ძლიერ მიყვარხარ. -ხომ არასოდეს დამტოვებ? -არასოდეს. -დაიფიცე. -ჩვენს მკვდარ სიყვარულს გეფიცები. -არა ის არ მომკვდარა, ეს შენ ხარ მკვდარი. -ჩემთან ერთად სიყვარულიც მოკვდა ჩვენი. -არა მე ისევ მიყვარხარ. -მეც ისევ მიოყვარხარ. მაგრა, ჩვენი ოცნებები, აუხდენელი დარჩა. -არაუშავს მანდ რომ მოვალ ახდება ყოველივე. -შენ აქ მოსვლა დაგაგვიანდება, მანამ არ მოხვალ სანამ შენი თმევი ვერცხლისფერი არ იქნება, მანამ არ მოხვალ სანამ შენი ხელები არ დაჭკნება. -არა მე შენთან უფრო მალე მოვალ. -არ წამოგიყვან აქ. -არა წამიყვან, არ გეცოდები აქ მარტო რომ დამტოვე. -არა შენ მანდ უნდა იყო, მე აქ. -და ცალცალკე? ჩვენ ხომ ამდენიხნით ერთმანეთ არასოდეს დაგვიტოვებია. -წინ კიდევ დიდი დროა. შენ შეხვდები ადამიანს რომელიც არასოდეს მიგატოვებს. -გაჩუმდი. გულს მტკენ, ესეიგი გგონია რომ მე კვლავ ვინმეს გავუყოფ გულს? ის ხომ შენ წაიღე მაშინ როდესაც ჩემგანს ამუდამოდ წახვედი? -მე ხომ არ მინდოდა შენგან წასვლა? ეს ბედმა გაყო ჩვენი გზები. -და მე ვამბობ და გთავაზობ რომ ისევ შევაერთოთ, ჩვენი სიყვარული ხომ ყველაზე ძლიერია? -არა არა, შენ მანდ უნდა იყო. მოვა დრო და ჩემს მიერ გაყინულ გრძნპბებს სხვა გაგითბობს, ჩემს მიერ ნატკენ გულს კი ის მოგირჩენს. -გულს კიდევ უფრო მტკენ. -გაიღვიძე გათენდა. -უნდა წახვიდე? -კი. -ისევ ხომ მოხვალ? -როდესაც დაღამდება და თვალებს დახუჭავ მაშინ მოვალ ისევ. -დამპირდი. -პირობას გაძლევ ჩემო. -ვიგრძენი. -რა? -შუბლზე მაკოცე. -მიყვარხარ. -მიყვარხარ. მიყვარხარ.......გაიგე?.....წახვედი
-სადახარ? დაღამდა. -აქავარ, გეგონა არ მოვიდოდი? -შემეშინდა ისევ ხომ არ დამტოვათქო. -არა ჩემი სულელი გოგო. -დღეს რა მოხდა სკოლაში? -ისეთი არაფერი. -ვიცი სკოლაში არ ყოფილხარ. -საიდან? -ხომ გითხარი მე სულ შენტან ვარ, გთხოვ ჩვენი სიყვარულის ხათრით, ეს აღარ გააკეთო, ნუ დადიხარ ჩემს საფლავზე ყოველდღე, თავს მიხედე, ნუ მანერვიულებ. -კიმაგრამ. მე მენატრები ;( -ვიცი, მაგრამ მოვა დრო, აქ ერთად ვიქნებით. -სულ მალე. -არა გთხოვ. -მენატრება შენი შეხება, მენატრება შენი ჩახუტება რატომ არ გესმის ადამიანო, მენატრებიიიი. -თვალები დახუჭე. -რატომ? -თვალები დახუჭე. -..........(მძიმე სუნთქვა) -გრძნობ? -გთხოვ გთხოვ არ წახვიდე, კიდევ ჩამეხუტე. გთხოვ. -შენ არ შემეხები? -როგორ? მე ხომ ვერ გხედავ -ხომ მგრძნობ? -გგრძნობ. -ხოდა შემეხე. -გეხები... გეხები.. აქახარ. -ვგრძნობ... აღარ შემიძლია ყოველდღე შენტან მოვიდე და გიყურო როგორ გძინავს, როგორ იტანჯები, არ შემიძლია გიყურო და ვერ შეგეხო, არ შემიძია, ვეღარ ვუძლებ, არც ისეთი ძლიერი ავღმოჩნდი...უნდა გავნთავისუფლდეთ. -რას ამბობ? -უნდა წავიდე, სამუდამოდ, ვეღარ ვუძლებ გესმის, ვეღარ ვუძლებ, ამ მონატრებას ამ სიყვარულს. -ხელი არ გამიშვა წამიყვანე. -არა გთხოვ, ნუ მთხოვ. -ხელი არ გაიშვა, გთხოვ, ჩვენს ოცნებებს ჩვენს სიყვარულს გაფიცებ. -რომელ ოცნებებს? რომელ ოცნებებს მითხარი. რომელთაც ასრულება არ უწერია? -გთხოვ, მეც წამოვალ და მანდ ერთად სამუდამოდ ვიქნებით, ვეღარავინ და ვერარაფერი ვეღარ დაგვაშორებს. -სისულელე არ ჩაიდინო, თუ შენთვის ძვირფასი ვარ, არაფერი ჩაიდინო,დამპირდი. -მაპატიე. -არა, გთხოვ არაფერი არ ჩაიდინო. -ერთად ვიქნებით სამუდამოდ. -გთხოოვ ეს არ ჩაიდინო. -გთხოოოოოოვ. -ეხლა სამუდამოდ, ერთად აქ. -ეს რა ჩაიდინე. -გხედავ, გეხები, ნუთუ ერთად ვართ, არ მჯერა, გთხოვ ჩამეხუტე. -ეს რა ჩაიდინე. -ეხლა ვერარაფერი დაგვაშორებს. -შენ ჩემთან ხარ, სამუდამოდ ერთად. -სად მივდივარ, რატომ გშორდები, ხელი არ გამიშვა. -ვეღარ გხედავ, სად წადი? -გთხოვ არ გამიშვა, იქ ყველაფერი იწვის, მიშველე გთხოოოოვ. -ღმერთო, ღმერთო ის როდესაც ჩემტან იყო, რატომ წამართვი ღმერთოო. (იმიტომ რომ მან ვერ დააფასა ჩემი მიცემული, ჩემს მიერ შთაბერილი სიცოცხლე, მან თავადვე მოისწრაფვა სიცოცხლე, მას მე ვერ დავეხმარები, თქვენ ერთად ყოფნა არ გწერებიათ, მისმა სისულელევემ განაპირობა მისი ტანჯვა, ვეღარ დაეხმარები.)