... კოცნაზე მეც კოცნით ვუპასუხე, მაგრამ უცებ ცუდად გავხდი, ტუჩები, ენა, კბილები, ყველაფერი ამტკივდა, ვერ ვგრძნობდი რას ვაკეთებდი და შემთხვევით ლუკას ვუკბინე:
– ეს რა მიქენი? სულ გაგჟდი? _ მითხრა მან
არ ვიცოდი როგორ გადამეხადა მისთვის ბოდიში ... თანაც კომპიც დამჯდარი იყო, ვეცადე მეთქვა მისთვის, ასოებს ვიმეორებდი:
– მმაპატტტიეე არრ მმმმინდდოდდა...
– ანიი... დაილაპარაკე? მიყვარხარ მიყვარხარ! _ თქვა ლუკამ და დათო ექიმს დაუძახა..
ექიმი შემოვიდა პალატაში, მომიახლოვდა და ხელი მომკიდა:
– ყოჩაღ ანი! შენ ეს შესძელი! თუ ასე გააგრძელე ყველაფერი კარგად იქნება! :) მთავარია შენი თავის რწმენა არ დაკარგო! :)
– სსაკუთთარრრი თთთთავისს რრწწმმენნა არრცც დამმიკარგგსავსსსს...
– ჰოდა ძალიან კარგი! :)
ექიმი უნდა გასულიყო, მაგრამ შემობრუნდა და მთხრა:
– თუ ხვალ კარგად იქნები დაცოტა მოუმატებ შეიძლება გაგწეროთ! :) _ ამჯერად კი მართლა გავიდა :დ
სულ ვცდილობდი რამე მეთქვა, ვცდილობდი კარგად გავმხდარიყავი და ასეც მოხდა... გამწერეს, გამწერეს ზუსტად ჩემ დაბ. დღეზე...
როცა სახლში მივდიოდი სულ ვფიქრობდი:
– ნეტავ სახლში რა დამხვდება? მაგრამ უნდა მოვითმინო მივალ და ვნახავ...
მუვუახლოვდი ჩემს ქუჩას, მაგრამ სახლი ვერ ვიცანი :დ ვერ ვიპოვე :დ მაგრამ ბოლოს მაინც ამოვიცანი და პირი ღია დამრჩა:
– ეს ჩემი სახლია? კი კი ჩემია... ყვავილები ვიცანი :დ
ვნახოთ აბა შიგნით რა არის...
შევედი და
– ვაიმეეეე.... რა მაგარიააააა...
ეს მხოლოდ ჩემი ოთახია კიდევ ძალიან ბევრი ოთახი იყო...
როცა ჩემს ოთახს ვათვალიერებდი ნახეთ რა ვიპოვეე::
ასეთი ხელწერა არავის არ აქვს ჩემს ოჯახში და მივხვდი ეს ლუკას "ნახელავი" იქნებოდა... მაშინვე დავურეკე მას:
– ალო..
– ალო ლუკა შენ ხარ?
– არა მე ქეთი ვარ... :დ
– ქეთი? ხო ლუკას და ვარ :დ
– აა... :დ გული გამისკდა...
– რაა?
– არა არაფერი.. ლუკა სახლშია?
– კი, დავუძახო?
– აბაა?? :დ
– ახლავე...
ლუკაც მალე მოვიდა:
– ალო
– ალო ... ლუკა შენ ხარ?
– ჰო ჰო მე ვარრ! :დ
– ისა გინდა სადმე გავიდეთ?
– კი რატომაცარა, მაგრამ ჯერ არ უნდა მომიკითხო?
– უი ხოო.. :დ როგორ ხარ? :დ
– კარგად შენ?
– მეჩ :დ
– აბა მიტხარი სად წავიდეთ...
– მოდი კინოში წავიდეთ და მერე კიდე სადმე, მაგალითად ზღვაზე...
– ჰო კაი... სად გნახო?
– მე მოგაკითხავ სახლში..
– ოკე :*
– გაკოჩეეე!!
– მეც გაკოჩე და გელოდებიი!! :*
– ოკე წავე მეე... :დ
– კაი...
არ ვიცოდი რა მექნა და რაც ხელში მომხვდა ჩავიცვი:
ამ ორ შორის ვაკეთებდი არჩევანს, მაგრამ...
... მაგრამ ბოლოდ მაინც ეს ავირჩიე:
მერე ლუკამაც მომაკითხა და წავედით კინოში...
ჩემი ტანისამოსის ფერი ძალიან მოუხდა კინოთეატრის ფერს... :დ
კარგი ფილმი იყო, მომეწონა :დ
მაგრამ ეხლა ეს რა შუაშია :დ
მერე ზღვაზე წავედით...
მე 1 ძალიან ლამაზი ქვა ვიპოვე და ლუკას ვუთხარი:
– ეს ჩვენი, ორივეს გულია, და თუ ჩვენმა მტერმა ამ გულის გასაღემი იპოვა ყველაფერი დამთავრდება, ამიტომ უნდა ვიბრძოლოთ სიყვარულისთვის თუ საჭირო გახდა... :**
ნაპირთან დავრბოდით, ხან მე მივზდევდი ლუკას ხან თვითონ მომზდევდა... ერთხელ, როცა მისი ჯერი დადგა მთელი სისწრაფეთ გამომეკიდა, მე შემეშინდა, წავიგეცი, იგი ზედ დამეცა....
To Be Continued!!!
ახლა კი ვაკანსიის შესახებ:
მოკლედ მე ავიყვანე დამხმარე, (ქეთი – keet), მაგრამ ქეთი სოფელში დასასვენებლად არის წასული და დროებით მჭირდება მისი შემცვლელი... : )) ასე რომ ვაცხადებ ვაკანსიას... : )) თითოეულ დადებულ თავზე 10 ჯილდოს გადავცემ მას, მაგრამ უნდა გითვალისწინოთ, რომ ერთ დღეს მე დავდებ ამ მოთხრობას მეორე დღეს დამხმარე პირი... : ))
მსურველებმა დამიკავშირდით ნომერზე:
577 125 719
მომძებნეთ სკაიპში:
a.samurkas
ან მომწერეთ პირადში :)
აბა თქვენ იცით! :)
