როგორციქნა დავბრუნდიიი :**
ახლახანს ჩამოვედი სოფლიდანნ!! : ))
მომენატრეთ ძაანნნ!! :*:*:*:*:*
აბა ჰეე... ნახეთ სრულად ჩემი მოთხრობის მე–3 თავი.... : ))
იმედია მოგეწონებათთ!! : ***
...... და უცებ ჩამეძინა ...
ახლაც როგორც წინათ რაღაც განათდა, ისევ წინ მივდიოდი, არ ვჩერდებოდი, გზას ვაგრძელებდი და თან სინათლეს ვუახლოვდებოდი...
სინათლესთან მივედი, იქ 2 კარი დამხვდა (თეთრი და შავი) თეთრი კარის გაღება დავაპირე, მაგრამ თავად გაიღო და მოვხვდი სამოთხეში:
აქ ძალიან ლამაზი იყო ყველაფერი, მაგრამ მეშინოდა, არ ვიცი რისი, მაგრამ ძალიან მეშინოდა....
არ ვიცოდი რა მექნა და წინ წავედი... სარკე დავინახე, სადაც ჩემს თავს ვხედავდი, მაგრამ ეს ის ადგილი არ იყო სადაც მე ვიყავი...
თავზე ექიმები მადგნენ, გურზე რაღაცას მარტყამდნენ და მეც ნელნელა უკან ვიხევდი, ვბრუნდებოდი იქ საიდანაც მოვედი, უკან გავიარე გვირაბი და თვალები გავახილე...
ექიმები გარეთ გავარდნენ და უცებ დედიკო შემოვიდა:
– ანი!!! ;(( ჩემო ლამაზო... როგორ შეგვაშინე... ;(
– დედა რა მოხდა ? _ ძლივს ამოვიკვნესე მე
– არვიცი გონება დაკარგე...
– დდეედიკო _ ვთქვი, მაგრამ მეტი ვეღარ გავაგრძელე და დავდუმდი... მინდოდა მეთქვა ბევრი რამ მისთვის, მაგრამ ვერ ვამბობდი, თითქოს ენა გადავყლაპეო...
ამასობაში დედიკოც გავიდა...
სულ იმაზე ვფოქრობდი, თუ რა მოხდა, მაგრამ ვერ ვერკვეოდი... არ ვიცოდი რა მჭირდა, თითქოს ზეციდან მოვბრუნდი და გული ისევ იქით მიწევდა...
– შეხედეთ ამ საცოდავს :დ ვერ საუბრობს _ გაეცინა ეთოს... არ ვიცი საიდან შემოვიდა, მაგრამ ნამდვილად ის იყო...
სულში ვფიქრობდი:
– საზიზღარი!
– ალბათ შენთვის არავის უთქვამს, მაგრამ უნდა იცოდე, რომ ...
მაგრამ ეთომ სიტყვის დასრულება ვერ შესძლო, იმიტომ, რომ პალატაში თათია შემოვიდა:
– მიდი თქვი რას ამბობდი!!! შენს ერთ სიტყვასაც კი არ დაიჯერებს ანი... _ თქვა თათიამ
– არა მერე იყოს... :დ _ გაიცინა ეთუნამ და განაგრძო _ ისე რომ იცოდე ანი საბა მხოლოდ ჩემია და არ გაბედო მისი წართმევა გაიგე? თუმცა როგორ მიპასუხებ :დ
– გაეთრიე!!! _ თქვა თათიამ და ეთუნა გააგდო...
მერე მე მითხრა:
– ანი ნახე ნოუთბუქი მოგიტანე, ცოტა გახალისდები მაინც...
არ ვიცოდი როგორ მეპასუხა და მაშინვე ჩავრთე სკაიპი... სტატუსზე დავწერე:
– ჩემი ლამაზი გოგო მადლობა მიყვარხარრ!!! :*
ეს დავაყენე კიდეც... თათიამ შუბლზე მაკოცა და ოთახიდან გავიდა...
ვა მეგობრობა შემომთავაზესს?? ნეტა ვინაა?
- Hi! me luka var... Sheni poto vnaxe da dagimate...
- hoo?? :D
- ho... :D
- sasiamovnoa... :)
- Chemtvisac!
- ise rogorc fotoshi chanxar iseTi lamazi xar realobashic?
- albat... :D
- ici? fotos ro davxede dzalian momewone, lamazi da sayvareli gogo xar... ginda sadme shevxvdet?
- ara ici ... me saavadmyofoshi var... :(
- rato? ra gchirs?
- metvitonac ar vici, magram ar minda axla amaze saubari...
- kai mashin saavadmyofoshi mogakitxav da gnaxav... :)
- ase dzalian ginda, rom mnaxo?
- hooo... : (
- magram me gadaglili var... :(
- araushavs moval raa... Plzz... : (
- xo kai kai, magram wesierad arc ki gicnob da ravici...
- nu geshinia micnob! tan dzalian kargad! _ ეს მომწერა და გავიდა...
მთელი დღე იმაზე ვფიქრობდი ვინ შეიძლებოდა ყოფილიყო, მაგრამ როცა ის დავინახე პირი ღია დამრჩა...
– მიცანიი?? :დ
მე ხმას ვერ ვცემდი...
– უი ჰო სულ დამავიწყდა რომ ვერ საუბრობ...
ნოუთბუკში დავწერე (ვორდში)
– აქ დავწერ ხოლმე პაუხებს :დ
– ჰო კაი :დ
– აბა მთხარი მიცანი???
– კიი დებილოო... :დ იცი როგორ მომენატრე?? _ ვუთხარი კიარადა დავუწერე ლუკას ... (ჩემი პატარობის მეგობარია)
– არა... მე რავიცი :დ მითხარი და მეეცოდინება
– ოო... ეხააა... :დ მაგის თქმა ძნელია :დ
– ანუ ძალიან :დ
– ჰოო... შენ? შენ? შენ არ მოგენატრე?
– კი ძალიანნ... _ იგი ახლს მოდიოდა ჩემთან ბოლოს თქვა:
– აი ასე! და მაკოცა... რაღაცნაირი გრძნობა დამეუფლა...
კოცნაზე მეც კოცნით ვუტასუხე, მაგრამ...
To Be Continued .. !!
