რთულია როცა სამყაროს სხვა თვალით ხედავ.ჩემს ცხოვრებას აზრი აღარ აქვს.რაც ჩემი საუკეთესო მეგობარი ბაბი გარდაიცვალა მის შემდეგ აღარაფერი აღარ მინდა.
ზოგჯერ მინდა ჩემი ძველი ცხოვრება დავიბრუნო.თუმცა არ გამომდის,ბაბის გარდა მე კიდევ მყავს ერთი მეგობარი და ეს დემია.ის ყოველთვის და ყოველდღე მეუბნება:"თავი დააანებე ბუნდოვან ცხოვრებას და როგორიც იყავი ისეთი გახდი". მე ასეთი არ ვარ სწერვა,ამპარტავანი,ბოროტი.როგორც გითხარით მე კეთილი და ლამაზი ვიყავი. Hy all-მე სელენა მქვია.ვარ 17 წლის.საკმაოდ მდიდარი ოჯახი მყავს. დედა ყოველთვის მთხოვს:ვიყო როგორიც ვარ და სულ ასეთი დავრჩე. მე ჩემი თავის მჯერა ოდესღაც შევიცვლები და ეს დრო მალე მოვა. დღეს მასკარადი გვაქვს ამ უზარმაზარ სახლში.მე და დემიმ მომზადება დავიწყეთ.მე სარკეში ვიყურები და ჩემს თავს ვეკითხები:"ჯობია თუ არა ახლავე შევიცვალო"გაშტერებული ვიდექი სარკესთან და უცებ დემიმ გამომაცოცხლა. -სელენა სწრაფად. -ხო ახლავე. ჩვენ გამოვეწყვეთ. კიბეზე ჩავედით რომ ყველა ჩვენ გვიყურებდა. მე ასეთი სახე მივიღე: თითქოს არაფერიცო მხოლოდ მასკარადია. მე შამპანურის აღება მინდოდა რომ უკნიდან ვიღაცამ გამწუწა.ეს არავის შეუმჩნევია თუმცა მე მაინც გავბრაზდი. როგორც კი თვალებში შევხედე მაშინვე მივხვდი დროა შევიცვალო.
გ ა ვ ა გ რ ძ ე ლ ო ? ? ? _______________________________
|