-უკაცრავად. -იდიოტო.. -რა სწერვა ყოფილხარ? -ვიცი. -მე ჯასტინი მქვია. შენ? -სელენა.თუმცა ეს ყველამ იცის. იმ ბიჭს მალევე მოვცილდი... გარეთ გავედი რომ თავს 5ბიჭი დამესხა.ჩემი გაუპატიურება უნდოდათ.ვკიოდი,ვწიოდი ვყვიროდი.ამ დროს ჯასტინი მოვიდა ზედიზედ ყველა დაგლლიჯა. ვერ ვიტყოდი კუნთიანი არის ჯასტინი თქო თუმცა სიმპატიური რო იყო ეს აშკარად ეტყობოდა
მთელი ტანსაცმელი შემოხეული მქონდა.ისე შემრცხვა რომ გავიქეცი.სადაც ეს ყველაფერი მოხდა იქ მე მედალიონი დამეკარგა.ის მედალიონი დედამ მაჩუქა:გრძნობდა რომ მალე სკვდილი ელოდა.თუმცა ეს სისულელეა. ჯასტინმა მედალიონი აიღო და დილით ისევ დამიბრუნა.
კარები გავაღე და ჯასტინი დამხვდა. -გამარჯობა ლამაზო. -გამარჯობა ჯასტინ. -ეს დაგრჩა გუშინ. -დიდი მადლობა.შენ არ იცი ეს მედალიონი ჩემთვის რა მნიშვნელოვანია. -გინდა სადმე გავისეირნოთ? -არა. -რატომ? -არ მინდა. და კარები ცხვირის წინ მივუხურე.
ყველაფერი დემის მოვუყევი.დემი გაიგიჟებული იყო. შემდეგ მე ტყეში წასვლა დავაპირე ხის ძირას ჩამოვჯექი.და გვერდით ღაღაც ლაპარაკო მომესმა.გავიხედე და ის შტერი ჯასტინი დამხვდა.იმანაც დამინახა.და ჩემთან მოვიდა. -აქ რას აკეთებ? -შენ აქ რას ეკეთებ? -პირველი მე გკითხე.. -პირველი მე გკითხე რა 7 წლის ხარ ეს რომ ვერ გაიგო...თან ჩუმად ჩავიცინე.. -მე აქ ისე ფიქრებში ვარ გართული..აი შენ ლამაზო იცოდი რომ მე აქ ვიქნებოდი და იმიტომ მოხვედი..სახეზე გაწერია რომ მოგწონვარ.. -ავადმყოფო..ეს როგორ გამიბედე...იოცნებე..ავდექი და თმები დავაწიწკნე..თან ასეთი სახე მივიღე: შემთხვევით პირისპირ შევხედეთ ერთმანეთს და...