იმდენი კაბები ვნახეთ რომ ვეღარ ავარჩიეთ რომელი უფრო მოუხდებოდა დემის:
ჯერ ეს ვიფიქრეთ:
მერე ეს:
და ბოლოს ეს ვნახეთ: და ძალიან მოგვეწონა.
გავიდა რამოდენიმე თვე...ქორწილი გადადეს რადგან ახალ წელს უნდოდათ თან მთელი ოჯახი ერთად იქნებოდა...
მოვიდა ჩვენი ცივი დღეებიც.
ბარბარა ისე მალე გაიზარდა რომ სულ დავიბენი..
ისე წლები...რას გვაკლებს...
31 დეკემბეი იყო..დემი და ჯო ჯერ სახლში გვეპატიჟებოდნენ... იქვე სახლში გადაიხადეს ქორწილი..მამოც იქ იყო და ყველაფერი...
ბარბარა ასე გამოვაწყვე:
მე ასე:
ნიკი კი ასე: მთელი ოჯახი დემისკენ გავეშურეთ..იმდენი ვიხალისეთ რომ დემის მშობიარობა დაეწყო თან იმხელა მუცელი ქონდა ... სასწრაფოდ გავაქანეთ სავაადმყოფოში..ჯოს უხაროდა..თუმცა ცოტა ეშინოდა...რამდენიმე წუთის შემდეგ როგორც იქნა ექიმი გამოვიდა.
გვითხრა რომ ყველაფერმა კარგად ჩაიარა და შეგვიძლია პაციენტის მონახულება... შევედით პალატაში..და პატარა გოგონა დაგვხდა.. -დემ რა საყვარელია..რას დაარქმევ? -არ ვიცი.. -მოდი ბელა დავარქვათ..წამოიძახა ჯომ.. ყველაც დათანხმდა.. რამოდენიმე კვირაში დემის გამოწერეს... ბავშვის დაბადებაც ავღნიშნეთ...ნათლობაც დავნიშნეთ..მოკლედ ყველა ძალიან ბედნიერი იყო...
3 თვის შემდეგ... ყველამ სამოგზაუროდ წასვლა გადავწყვიტეთ... მაგრამ ამ დროს მაილი ჩამოვიდა..ლოს-ანჯელესში.. თავისი ქმრით და შვილით... კარების კაკუნი იყო.. კარები რომ გავაღე მაილი და ჯასტინი დამხვდნენ. მაილს რომ შევხედე გამიხარდა თუ არ გამიხარდა ეს ვერ გავიგე მაგრამ ჯატინს რომ შევხედე ასეთი სახე მივიღე:
ჯასტინმა კარები შემოამტვრია და ნიკს ჩხუბი დაუწყო... -გაჩერდი ჯასტინ.. -შენი საქმე არ არის...და ხელი გამარტყა..ეს რომ ნიკმა დაინახა......