მერე დემის გარდა ყველა წავიდა მე ვერც კი შემამჩნიეს რომ გავიდნენ დემიმ ტირილი დაიწყო. გამიმართლა მარტოები ვიყავით მაშინვე მივვარდი და იქიდან წამოვიყვანე ნმემსები მოქონდა მეკიდე დავაყრევინე! -ამ რაღაცეებსხ ხელი გაუშვი და ჩუმად წამოდი შენი ხმა არ გავიგო! დემი წამომყვა მერე მანქანაში ჩავსვი და მთელი სისწრაფით სავანმყოფოში მივიყვანე იქიან სარეაბილიტაციო ცენტრსი გააიყვანეს და მკურნალობა დაუწყეს. სსაშნლად ანერვიულებული ვიყავი სანამ ამას სპეციალურ ნემსებს უეთებდნენ რომ გამოსულიყო აიფიდან მე სახლში მივედი . გზაში მანქანა გაჩერდა . მმერე ფეხით ვიარე სახლამდე გზაში ის ბიჭი შემხვდა რომელმაც დემი გააუბედურა. -გამარჯობა ლამაზო. ბიჭმა ნიაპზე ხელი მომიდა. -ლამაზია არა ბიჭებო? -ჰო მაგრამ ის წინა ამას ჯობდა. მაშინვე მივხვდი დემიზე იყო ლაპარაკი: -ჩემი დის გაუბედურების გამო პასუხს აგებ! ხელი გამიშვი შეე ბინძურო! -ოოჰ ნაახე ჯიუტიცაა! ბიჭებმა სიცილი დაიწყეს! ამ დროს ჯეიმა გამოიარა: -გოგოს ხელი გაუშვი! -შენ ვინღა ხარ ერთი? -ტეი მანქანაში ჩაჯექი. მე მანქქაანაში ჩავჯექი და ჯეიიც მალე ჩაჯდა . -რა გჭირს? -რა ჯეი და დემიმ ნაროტიების დიდი დოზა მიიღ ამათმა გაუეთეს და ახლა სარეაბილიტაციოშია. -ხო?? -შენ რომ არა არ ვიცი რა მმოხდებოდა! -ხო! ჩვენებს ძინავთ. მერე სალეაბირიტაციო ცენტრში მივედით. -ტეი მე დავრჩები აქ შენ წადი გამოიძინე მთელი ღამე გაათენე ნერვიულობაში.. -არგი ! ჯეი მალობა! მაშინვე ჯეიკს გადავეხვიე <3 მერე სახლში წავედი ჩემი მანქანით. მერე გამოვიძინე ცოტა და ისევ დავბრუნდი დემისთან თან ელენა და დანიც გამომყვნენ. დანი სულ მამხნევებდა. ასე მეგონა რომ ერთმანეთის მიმართ სიყვარული გაგვექარწყლა. ეს დანისაც ეტყობოდა და მეც. აღარ მიყვარდა არც მას. ვიცოდი რომ ყვეაფერი ასე დამთავრდებოდა.. 3 თვის შემდეგ: დემი გამოწერეს და ერთხელ დანიმდ დამიძახა: -ტეი მოდი რა დავილაპარაოთ!
-მეც მაქვს შენთან სალაპარაო! -ჯერ შენ დაიწყე! -არა ჯერ შენ! -ოკ! იცი მგონია რომ დავშორრდეთ! -მეც ეგ უნდა მეთქვა. -კაი ! მეგობრები? -ჰო! დანიმ ახლოს მიმიწიაა და ჩამეხუტა! როგორ მიჭირდა მასთან ასე უბრალოდ განშორება! ახლა მივხვდი რომ არ შემეძლო მისი დაკარგვა! ეს სიყვარული ჯაანმრთელობასავითაა: სანამ არ დაკარგავ ვერ მიხვდები თუ რა მნიშვნელოვანია ის შენთვის. თვალები ცრემლით ამევსო როცა ვუყურებდი თუ როგორ ალაგებდა ის ბარგს და მიდიოდა! ბოლოს ტირილი დავიწყე ოთახში შევვარდი და საწოლზე დავეგდე. სელენა იქ იყო! -რა დაგემართა? -ის მიდის! -იჩხუბეთ? -არა. -აბა? -რა და გახოსვს რომ გეუბნებოდი მგონი მისმმიმართ სიყვარული გამექარწყლა თქო.? -ხო მერე? -მერე სანამ არ დავკარგე ვეე რმივხვდი როგორი მნიშვნელოვანი იყო ჩემთვის. -დამშვიდიდ! სელენა მამშვიდდება! -სელ შეგიძლია ცოტახანი მარტო დამტოვო? -კი! -მადლობა! მერე დემი შემოვიდა: -რა გატირებს? -დემი დანი უკვე წავიდა? -არა აქაა ჯეიკს ელაპარაკება -რაზე? -მმმ.... სიყვარულზე! -ოჰო! სახე გამინათდა: -მაგრამ იქნებ სხვაზე...? -რავიცი მე ერთ ტეილორს ვიიცნობ :დ -ნეტა რას ეუბნება! -აარ ვიცი! ნახევარსაათში კრების დაკეტვის ხმა იყო. მერე ჯეიკი შემოვიდა ჩემთან; -ჯეიკ! -ჰო! -რაზე გელაპარაკა? -უკვე შენც გაიგე? :დ -ჰო დემიმ მითხრა! ჰეე ამოღერღე რა გითხრა! -რა მითხრა და უთხარი ხვალ საღამოს 7 საათზე მოვაითხავო! -მარტო ეგ? -ჰო ჩემოდანი არ წაუღია აქ დარჩა დანარჩენი საშენო არაფერი! -ოუ მითხარი რაა!
-არა! ხვალ შვიდსაათზე გაიგებ მე არ გეტყვი! -დამპალო : დ მე ჯეის ბალშსი ვესროლე იმან კიდე გაიცინა! მეორე დღე საღამოს შექვსი საათიი: -ვაიმე სელენა დემი ვნერვიულოობ!! -რ განერვიულებს? -არ ვიცი! -კაი გაჩე თორე მაიაჟი გაგიფუჩდება! -კაი! მერე ჩემმა ტელეფონმა დამირეკა: -ვაიმე დანია! -მერე მე რას მიყურებ აიღე (დემი) მე ტელეფონს ვუპასუხე: -ხო დან! -მზად ხარ? -კიი! -მაშნ გამოდი! -კარგი! მე გავედი და დანისთან მივედი. -როგორ ხარ? -კარგად შენ? -მეც. დანიმ ხელი მომკია და მანქანაში ჩამსვა მერე კი რესტორანში წავედით და ბევრი ვილაპარაკეთ მეე ხელი მაგიდაზე მედო მან კი მომკიდა და ცოლობა მთხოვა...
| 
