ამ დროს ზარიც დაირეკა. ბავშვები წავიდნენ. - მოიცა! მოიცათ! სად მიდიხართ?!აქედან ვინ ჩამომიყვაააააანს?!?!?! -გავკიოდი ბოლო ხმაზე. _______________________________________________________________
სკოლა დამთავრდა და აბა ვის გავახსენდი?! ამ დროს სკოლის დამლაგებელი შემოვიდა. -ოღონდ ეს არა!! - კივილი შევწყვიტე როგორც კი ის დავინახე. ვერ აგიღწერთ რა საშინელი იყო!! ცხვირი ნიკაპს ქვემოთ ეკიდა; მუდმივად რაღაცას ეძებდა; ხელებს თვეში ერთხელ იბანდა ისიც ცხობისას; და რაც მთავარია..მუდმივად ოფლად იყო დაღვრილი. ვერ წარმოიდგენთ რა სახეს ვიღებდი როცა დასახმარებლად ჩემსკენ წამოვიდა. ეს ყველაზე ნორმალურია:
[img][/img] [img][/img]
შიშისგან კინაღამ ულვაშები გამეზარდა:
[img][/img]
ჩამომხსნა, მაგრამ ვაი ამ ჩამოხსნას! მთელი დღე დავრჩებოდი იქ ოღონდ მას არ ჩამოვეყვანე!!! თანაც გაითვალისწინეთ, რომ სიმაღლის ისევე მეშინია, როგორც ბავშვს, რომელიც ფიქრობს, რომ მის საწოლსქვეშ მონსტრია!!!!
[img][/img] [img][/img]
სახლში გავიქეცი! მანქანას არ შევხებივარ, არ მინდოდა ახლად გარეცხილი დამლაგებლად აყროლებულიყო!!
სახლში შევვარდი და ბოლო ხმაზე დავიკივლე (თან მე ისეთი ხმა მააქვს...მტერს!) : -ტტეეეიიილოოოორ!!!!! - ხო ხო! რა მოხდა? ვინ მოკლეს? - დაფეთებული გამოვარდა ტეი. - ააა, არაფერი?! ესე იგი ისევ ჭუჭყა (დამრიგებელი) შეგეხო!! ვიზიარებ შენს მწუხარებას!! - თითქოს და დამცინავი ტონით თქვა. - ოოოო, ეხლა უფრო გაიცინეებ!!!! - ვთქვი და ტეისკენ გავიქეცი გაშლილი ხელებით. - შენ რა, ხომ არ აპირებ... ააააააააააა!!!!!! - და ისე დაიკივლა ხელები ჩამოვუშვი მაგრამ ყურზე მიდება ვერ გავბედე! მათ ხომ ჭუჭყა შეეხო! - კარგი რა მაილზ ვიხუმრე! - და დივანს კრუგებს ურტყავდა. - დროზე აბაზანაში წყალი გამიმზადე, 4 გუბკა და 11 საპონი! თორემ ჩაგეხუტები!!! -კარგი ხო, ეხლავე!!! - ამის მერე კიდევ უფრო სწრაფად გარბოდა მაღაზიაში საპონის საყიდლად. იქაც გავეკიდე, ყოველი შემთხვევისთვის, იქნებ გზას გადაუხვიოსთქო)) ტეის დევნისას ასე გამოვიყურებოდი:
[img][/img]
უფრო სწორედ ვიმედოვნებდი, რომ ასე გამოვიყურებოდი.
ტეი კი ცოტაც და ასეთი იქნებოდა:
[img] [/img]
ბევრი ვირბინეთ და სახლშიც მივედით, მე მთლიანად საკუთარი თავი ისე გავიხეხე, როგორც ადრე ახალი მანქანის გასაღები!! ეს ამბავიც დამთავრდა. 4 საათზე ვიკი და სელე დავპატიჟე ჩემთან. უფრო სწორედ გავუარე, ტანსაცმელი ავარჩევინე და არც მითქვამს სად ისე წავიყვანე. ისე თქმა რათ უნდოდა ზეპირად იციან, სულ ასე არ ვაკეთებ?! როცა მივედით მერე გამახსენდა, რომ გასაღები არ მქონდა და დაკაკუნება მომიწია ჩემს საკუთარ სახლში, წარმოიდგენთ?! კარი მამამ გააღო.
- გამარჯობა მაილი და მაილის მეგობრებო სახლში არასოდეს ნამყოფებო! - თქვა მამამ. - კაი რა მა! მაგის თავი არ გვაქვს დავიღალეთ! - აფერისტულად ვთქვი, რა თქმა უნდა გოგოებიც ამყვნენ, ჩემი ოინები სულ ზეპირად იცოდნენ)) ჩემს ოთახში ავედით. კარი დავკეტე და დავიწყე : - ვაიმე გოგოებო ვერ წარმოიდგენთ რა გადავიტანე!!! ეს იგი სპორ.... - ხო მართლა იმ ბაგირიდან ვინ ჩამოგხსნა? - უცებ დაახსენდა ვიკის. -არა! - თქვა სელემ და უკან დაიხია - არ თქვა რომ... -ფუუუუუუ !!!! ორივემ ერთად თქვა და ნაბიჯით უკან წავიდნენ. - დაწყნარდით! ტანი გავიხეხე! - შენს სტილში თუ ჩვენს სტილში?? - იკითხა ვიკიმ. - ჩემ სტილში! - ა, მაშინ ყველაფერი კარგადაა! ვიკი: არ ვიმეცადინოთ? სელე: კარგი ხო რაც არის არის! კიდევ ერთხელ არ მეცოდინება და შეიძლება გამრიცხონ! ისე მაინც ვერ ვხვდები ამ დირექტორს ყველა რატომ უჯერებს! ვინ გონია თავი?? - სკოლის დირექტორი ალბათ!! - ხუმარა ტონით ვთქვი და მეცადინეობაც დავიწყეთ. სელე: მეთერთმეტე სავარჯიშო ვერ გავიგე, თქვენ? - კიი! - ორივემ ერთხმად ვუპასუხეთ. - გოგოებო, არ ჯობია მეცადინეობის მაგივრად შოპინგზე წავიდეთ??? - და ვიკის თვალი ჩავუკარი. - WhooHooo!!!!!! შოპინგიიიიი!!!! -იყვირა ვიკიმ დაწამოხტა. - სტოპ სტოპ სტოპ სტოპ! გამოსაცვლელი არ წამოგვიღია, და მე ესე წამოსვლას არ ვაპირებ!!! გუშინაც ეს მეცვა! - რეალობაში გადაგვიყვანა სელემ. - ოოო.. დიდი ამბავი! ორივე ჩემი ზომები ხართ, რამეს მოვქექავ! - WhooHooo!!!!!! შოპინგიიიიი!!!! - ამჯერად ორივემ ერთად იყვირა)) მე ეს ავირჩიე:
[img][/img]
ვიკიმ ეს:
[img][/img]
სელემ კი ეს:
[img][/img]
მოკლედ სამივე გამოპრანჭულები წავედით !! იქ... _____________________________________________________________10 10 კომენტარი თუ იქნება ხვალ გავაგრძელებ! ისედაც ეხლა ზუსტად 11 საათია წაკითხვას თუ მოსწრებთ...))
