First Love მგონი უკვე ვთქვი, რომ დედა ძალიან ადრე გარდამეცვალა. აი მისი და მამას ფოტო:
ეს ამბავი არც ისეთი მარტივი გადასატანი აღმოჩნდა ჩემთვის. პატარაობისას ხშირად ვკითხულობდი სად იყო ის, მაგრამ ჩემი კითხვა უპასუხოდ რჩებოდა. ახლაც ხშირად დავყურებ მის სურათს. რაც მთავარია, იმ დრომ განვლო, როდესაც მე ყოველდღე მას მივტიროდი!! ორ კვირაში ჩემი დაბ-დღეა! 18 წლის ვხდები! 18 წლის ვხდები! ნა ნა ნა ნა ნა ნაა!!!)) წინა წელს საუკეთესო წვეულება მქონდა მთელი საუკეთესო წვეულებების ისტორიაში!! 56 ადამიანი მყავდა მოწვეული!)) დღის 2 საათზე დავიწყეთ და ღამის 1 საათზე დავიშალეთ!!! ისეთი ამბავი ხდებოდა, რომ მამას დამლაგებლებიც კი შეეცოდა და სხვა სახლში გადაგვიყვანა!)) ჩემთვის უკეთესი! პლიაჟთან, სელესთან, ვიკისთან (ვიქტორია) და სკოლასთან ახლოა))არ ვიცი წელს როგორ დავითანხმო მამა წვეულებაზე!! თუმცა მანამდე კიდევ 2 კვირაა, რამეს მოვიფიქრებ! ხო მართლა, წინა წელს მართვის მოწმობა ავიღეეეე!!!!!!! დილა გათენდა. სკოლაში ვარ წასასვლელი და საშინლად მეზარება!!! მითუმეტეს, დღეს ორშაბათია და კიდევ მითუმეტეს ისტორია მაქვს! ისტორიის გაკვეთილს კიდევ არა უშავს, მაგრამ აი მასწავლებელი, ოოოო... არავის არ გირჩევთ ასეთ მასწავლებელს!!! სკოლის დაწყების პირველივე დღესვე ორიანები ჩამოარიგა!! მესმის უკვე დიდები ვართ მაგრამ არ შეიძლება ორის დაწერა იმაში, რომ არ გსმენია რომელ წელიწადს აანთო ცეცხლი ადამიანმა მეორედ!! სერიოზულად ვლაპარაკობ! -მაილზ, აქ ხარ? მაილზ! - მეძახდა ტეილორი - მაილზ შენ რა, კიდევ გძინავს?? ადე დროზე გაგვიანდება! - მაგვიანდება არა ის! - ნახევრად მძინარე ხმით ვუპასუხე - რომელია? -ცხრას აკლია 10 წუთი. - რა თქვი?? ვდგები ვდგები!! - გაკვეთილების ცხრილს შევხედე - აუ პირველი ქიმია მაქვს!!! დამკლავეენ! - ისე წამოვხტი გეგონება ცეცხლი მიკიდიაო))
პირველი რაც ხელში მომხვდა ის ჩავიცვი. და პირველი აი ეს მომხვდა:
მერე გამახსენდა, რომ სკოლაში შორტებს გვიკრძალავდნენ და ეს ჩავიცვი:
ერთი ცალი პეჩენია ავიღე და გავიქეცი. გზაში ტორის (ვიკის(ვიქტორიას)) და სელეს გავუარე. -სელე დროზე , წავედით! - გავძახე. სელეც სირბილით შემოახტა მანქანას. - ვიკის გაუარე?? - იკითხა. - კი სელ, გავუარე. უჩინარია და ზედ აზიხარ!! - კარგი ხო დროზე. - ვაიმე, ვაიმე, ვაიმე!!! - ამას იძახდა და მანქანისკენ მორბოდა ვიკი როესაც მის სახლს მივუახლოვდით. კლასში შევედით და ზარიც დაირეკა. - მის ჯასტის, მის საირუს, მის გომეს, რატომ დგახართ ფეხზე? ზარის ხმა არ გესმით? ადგილებზე თუ შეიძლება! - თქვა მასწავლებელმა როგორც კი შემოვიდა და თავისი სულელური სახე მიიღო რომელიც საერთოდ არ უხდებოდა:
დღეისთვის სულ ეს იყო... პირველი თავია და შედარებით პატარა გავაკეთე... Ps. თუ არ იქნება 10 კომენტარი არ ვაგრძელებ!!!
