ანალიზები რომ ავიღე სახლში წასვლა არც მე და არც ჯასტინს უნდოდა.
ამიტომ გადავწყვიტეთ გაგვესეირნა,ოღონდ სად უნდა წავსულიყავით
არ ვიცოდით,ამიტომ ბევრი ფიქრის შედეგად მოვიფიქრეთ რომ მანქანით
არსად წავიდოდით,და სადაც ფეხები წაგვიყვანენ იქ წავიდოდით.
ასე ჩემს ბავშვობაში ხშირად ვიქცეოდი,ნუ არც ეხლა ვარ დიდი
მაგგრამ 12_13_14 წლის რომ ვიყავი,როდესაც მე და ჩემი
მეგობრები ვსეირნობდით და რომ არ ვიცოდით სად უნდა წავსულიყავით
ყურადღება სხვა თემაზე გადაგვქონდა და სადაც ფეხებს მივყავდით
იქ მივდიოდი,მანქანები კენის ჩავაბარეთ,კენიც არ წაგვიყვანია,გვინდოდა
რომ მხლოდ ჩვენ გვესეირნა,და ეს დღე გაგვეტარებინა როგორც ჩველებრივ
თინეიჯერ ბავშვებს,მაგრამ ვიცოდით რომ ეს რთული იქნებოდა,რადგან
პაპარაცებს ვერსად მოვიშორებდით,ხოლო ფანები რომ დაგვინახავდნენ
პანიკებში ჩავარდებოდნენ,მაგრამ ვცდილობდით რომ ამისათვის
ყურადღება არ მიგვექცია,ქუჩაში როგორც ჩვეულებრივი ადამიანები
ისე დავდიოდით,მართალია ყურადღებას ვიბყრობდით მაგრამ,
ვცდილობდით ამისათვის ყურადღება ჩვენ თVითონ არ მიგვექცია,
ფანებთან ერთად სურათებსაც ვიღებდით,ავტოგრაფებსაც ვაძლევდით,
და ზოგიერთ მათგანQან ერთად ცოტახანს ვსეირნობდით,ბოლოს
უკვე დაღლილები და მოშიებულები კაფეში დავჯექით,
-აუ ჯასტინ მშია საშინლად თა,
-აუუ მეც მოდი რამე შევუკვეთოთ,
-კარგი,
ჯასტინმა მიმტანს ანიშნა რომ ჩვენთან მოსულიყო,მოვიდა ჩაი წერა
რაც გვინდოდა და წავიდა,შეკვეთილი საჭმელი მალევე მოიტანეს,
მე როგორც ყოველთვის ნატურალური წვენი შევუკვეთე,ვერ ვიტანდი
გაზიან სასმელსს,ჯასტინმა ფორთოხლის წვენი შეუკვეთა,რაც მთავარია
პიცა,კარტოფილი ფრი,და ორიცალი ჰამბურგერი,უცბათ ცუდათ გავზდი.
თვალებში დამიბნელდა,თუმცა მალევე მოვედი გონს,
-ელენე რა ხდდება>?
-ააა,რა უნდა ხდებოდეს,?
-ფერი არ გადევს უ გინდა წავიდეთ>
-არა იყოს უბრალოდ ცოტა ცუდათ გავხდი მაგრამ არაუშავს აი უკვე
გამიაარა.
-კარგი,
მითხრა და ხელი პიცისკენ წაიღო,
-გაჩერდი,
-რაა?;:/;/გაკვირვებულმა შემომხედა,
-გაჩერდი,პირველი ნაჭრი ხომ იცი რომ ჩემია,
-აუუ ელენე კარგი რა ამ ერთხელ.
-აუ არა რაა,გთხოვ,
-პირველი მე გთხოვე,
-კარგი რააა,ოო ჯანდაბას კარგი,ოღონდ პირველი მე მოვაკბეჩ
-კარგი,.ჯასტინმა პიცა მომიწია პირთან,და წვერო მოვაჭამე,მერე
კი თვითონ განაგრძო,ვხედავდი როგორ გვიღებდნენ სურათებს
იქ მსხდომი ადამიანები,დავინახე როგორ უნდოდა იქ მჯდოომ ერთ
ბავშვს ჩვენთან მოსვლა,მაგრამ კაფის მცველი არ უშვებდა ამიტომ
ავდექი,ფეხები ჩამოვიფერთხე,და სკამიდან გამოვედი,ჯასტინი კი
გაოცებული იყურებოდა,მე წავედი იმ ბავშვისკენ,ყველა
გაკვირვებული მიყურებდა,ავიყვანე ხელში,ვაკოცე,მერე დედამისს
ვთხოვე თუ შეიძლებოდა რომ ჩემს მაგიდასთან მიმეყვანა,ისიც დამთანხმდა,
ბავშვი სადღაც 5-6 წლის იქნებოდა,სკამზე დავჯექი და კალთაში
ჩავიჯინე,მერე დავუწყე ლაპარაკი ისიც ამყვა,
-პატარავვ რა გქვიაა,
-მეე>,მეეე ქეთლინი,
ვაუუ,,,კარგი კარგი სახელია,
-(ლაპარაკში ასტინის ჩაგვერთო)იცი რომ ქეთლინი ჩემი საყვარელი
სახელიაა:?:?
-კი,
-რამდენი წლის ხაღ>(ვკითხე მე)
-მე ექვსის ვარ, და შენნ?(სიმართლე ითხრათ არც გამკვირვებია
რომ ეს მკითხა,ან მართლა არ იცოდა ცემი წლოვანება,ან კიდე აღარ
იცოდა რა ეკითხა და ამიტომ მკითხა,
-მე 17_ის ვარ.
-და ასტინ შენ რამდენის ხარ,.
-მეე?მეც 17_ის ვარ,
-ორივე ტოლები ხაღ?ტ/
-კი ასე გამოდის,
-იცით ჩემი დიდი მეგობრები სულ თქვენზე ლაპარაკობენ,ამბობენ
რომ საყვარელი წყვილი ხართ>(მე ჯასტინს შევხედე და გამეცინა,
ისიც იცინოდა.)
-მართლა,ხოდა შენს მეგობრებს რომ ნახავს მადლობა გადაუხადე
ჩEმს მაგივრად,
კარგი,თ.,
-და ან ძმა გყავს ქეთლიინ?(ვკითხე ისევ მეე)
-არაა,დედიკომ მითხრა რომ მალე მეყოლებაა,
-მართლაა,კარგია,ააუ ჯასტინ ნახე რა საყვარელიაა,
-იცი კარგი ავშვი ხარ,მგონი მეგობრები შეგვიძლია რომ ვიყოთ.
-მართლა,ძალიან მაგარი იქნება დიდი მეგობარი რომ მეყოლება,
იმ ბავშვს იმ დროის განმავლობაში მართლა დავუმეგობდრი,
მისამართიც გამოვართვი და დავპირდი რომ მივაკითხავდი,
სახლში რომ მივედი ჯასტინს დავემშვიდობე,ასე უბრალოდ გავიდა
ექიმთანმე და ჯასინი მივედით,ჩვენს გარდა არავინ იცოდა
ჩემი ცუდად ყოფნის ამბავი ამიტომ სხვა არავინ წაგვივანია,
ექმიმა მითხრა რომ სერიოზული არაფერი მჭირდა,უბრალოდ გადაღლილი
ვიყავი და დასვენება მჭირდებოდა,მუცელის გაზრდა კი არა ჯანსაღი
საკვების მიღების ბრალი იყო,ამიტომ დამინიშნა დიეტა.ვიცოდი რომ
ამ დიეისათვის ნებისყოფა არ მეყოფოდა მაგრამ ბოლოს მაინც დაითანხმეს,
ჯასტინი სულ თვალ ყურ მადევნებდა,პატარა ქეთლინს კი უფრო და
უფრო ვუახლოვდებოდი,მართლაც შესანიიშნავი ბავშვი იყო,
აღტაცებული ვიყავი ვისი სიკეთით,უკვე ისე დავახლოვდით რომ
ჩემთანაც რჩებოდა,სკოლაშიც ხანდახან მე დამყავდა,როცა ჯასტინს
ეცალა ისიც ჩემთან ერთად დადიოდა ქეთლინის სკოლაში,ბავშვ დიდ
ყურადღებას ვაქცევდი,რადგან დედამისი ორსულად იყო,და მისი
მოვლის თავი არა ჰქონდა.ამიტომ როგორც შემეძლო ვეხმარებოდი,.
ქეთლინს ჩემი ძმა ისე შეუყვარდა რომ რავიცი,სულ ხელით დაატარებდა
თითქოს ჯასი პატარა სათამასო იყოსო,ქეთლინში აღმოვაჩინე სიმღერის
ნიჭი,ამიტომ გადავწყვიტე ჩემი ახალი ალბომისათვის ქეთლინთან
ჩამეწერა სიმღერა,რომელიც პირველივე გამოვიდოდა,მასთან მუშაობა
ძალიან სასიამოვნო და ადვილი იყო,ყველაფერ გვიჯერებდა,ძლაიან
ჭკვიანი ბავშვი იყო,შემდეგი დუეი კი ჯასტინთან ჰქონდა,ხოლო შემდეგი
ელენესთან,ელენეც ძალიან დიდი პოპულარობით სარგებლობდა
თინეიჯერ ბავშვებში,ასევე დიდებშიც,ერთერთი მაღალ რეიტინგული
თინეიჯერი ვარსკვლავი იყო,ასე გავიდა ერთი თვე,ხო კიდე მე და
ქეთლინი ახალ კინოში მივიღებდით მონაწილეოას,სადაც ის ჩემი
დის როლს ითამაშებდა,ესეთი პატარა ბავშვი ოჯახის მარჩეენალი
გახდა,დედამისი ყოველ დღე მადლობას მიხდიდა,რაც მისი შვილისთვის
გავაკეთე,ვცილობდი აღმომეჩინა კიდევ ბევრი და ნიჭიერი ბავშვი,
ჯასიც მალევე იზრდებოდა,ისე მიხაროდა რომ რა ვიც,ერთი სული
მქონდა როდის აიდგავდა ფეხს რომ შესძლებოდა მთელი სახლის
მორბენა,ერბინა ეზოებში,და მეც მასთანერთად მერბინა,უკვე
ძალიან დაღლილი ვიყავი,გადატვირთული გრაფიკი,დასვენებასც
ვეღარ ვახერხებდი,ახანდახან ამის გამო მართლა სერიოზული პრობლემები
შემქმნია ჯანმრთელობასთან,მიწევდა ხანდახან შიმშილი.უბრალოდ
ვერ ვიცლიდი ჭამისთვის,უძილო ღამეები,დაღლილობა ეს ისეთი
ცუდი იყოო,
ძალიან ნერვიულიც გავხდი,უკვე პატარა რაღაცაზეც ნერვები მეშლებოდა
და უცბად ფეთქებადი ხასიათი ჩამომიყალიბდა,რამდენჯერ მიჩხუბია
ჯასტინთან პატარა რამის გამო,მაგრამმან იცოდა რომ მე უბრალოდ
გადაღლილი ვიყავი და დასვენება მჭირდებოდა,ვიყავი ბევრ შოუში
მიწვეული,ერთგან დამისვეს ასეთი კითხვა,
-ელენე შენ მართლაც საოცრად ნიჭიერი და კეთილი გოგონა ხარ,
შენი ეკრანზე გამოჩენის დღიდან ხარ სუპერ ვარსკვლავი,
ალბათ შენ ხარ ადამიანი რომელიც დაბადებულია ვარსკვლავობისვის.
-გინდათ გითხრათ სიმართლე,მე ერთი უბრალო ადამიანი ვარ,ნიჭი
ყველა ადამიანს აქვსს,უბრალოდ ზოგს ან არ უფასებენ,ან ზოგიც
თვითონ არ აფასებსს,და ზარმაცობს,არ არსებობს ისეთი რამ რისი
მიღწევაც ადამიანს არ შეუძლია.მთავარია მოინდომო.და ყველაფერი
გამოვა,აი მაგალითს მოგიყვანთ,როდესაც ვიყავი 13 წლის ასე
მეგონა რომ ყველაფერს რაზეც იოცნებებდი თავისით მოვიდოდა,
და მეგონა რომ ყველაფერი ასე ადვილი იქნებოოდა,უმცა ამის გარდა
მე ვიყავია ძალიან ჭკვიანი ბავშვი,და ესმოდა ბევრი რამე,მაგრამ როდესაც
დედა გარდაიცვალა,დამეკარგა აზრი იმისა რომ კიდევ რამეზე მეცნება,.
თუმცა რამოდენიმე ადამიანის დახმარებით მე მოვახერხე ისევს
გავმხდარიყავი ის ვინც ვიყავი,სიმართლე გითხრათ როდესაც მე
კასთინგზე მივედით სულაც არ ვფიქრობდი რომ ვიქნებოდი ასეთი
როგორიც დღეს ვარ,მაშინ მხოლოდ ერთ რამეზზე ვფქრობდი,რომ
დამევიწყებინა ჯასტინი,იქ მხოლოდ ამისავის მივედი,ვიცოდი რომ მას
ცოტახანი დავივიწყებდი,თუმცა არ მეგონა რომ ამდენს მივახწევდი,
-ძნელია რომ იყო ასეთი როგორიც დღეს ხარ,შენ ხარ ძალიან
პოპლარული მთელს მსოფლიოსი,გყავს მილონობით ფანი.რეიტინგით
უკან ჩამოიშორე ძალიან ბევრი გამოცდილი მომღერალი თუ მსახიობი,
და ეს შენ შეძელი სულ რაღაც რამოდენიმე თვეში,ამისთანა რამ არც
არასოდეს მომხდარა,
-იციღთ,სულაც არაა ისეთი ცნობილი ადამიანობდა და
ვარსკვლავობა როგორიც ერთი შეხედვით ჩანს,მიწევს ძალიან
ბევრი ნერვიულობა,უძილო ღამეების თენება,ეს ჩემს ფსიქიკაზე
ძალიან მოქმედებს.
|
