-მოიფიქრე პასუხი.
-რაზე?
-რომ ჩემთან ერთად წამოხვალ
-არ ვიცი ჯასტინ თავი დამანებე და ეხლა გამატარე.
ჯასტინმა დამწუხრებული სახე მიიღო ცოტა შემეცოდა და ვუთხარი.
-დავფიქრდები და გავუღიმე.
სახლში წავედი და ამ დროს მირანდამ დამირეკა
-კენდისსსსსს ვერ წარმოიდგენ რა მოხდა?
-ჯერ არ გინდა გაკვეთილები ჩაგანიშნინოოო დღეს რო არ იყავი.
-ოოოო მე მაგ სკოლაში აღარ ვივლი და..
-რაა?გადადიხარ აუ კაი რა გეხვეწები არ გადახვიდე.
-მოკეტე და ეხლავე გეტყვი.
-მიდი დავაი მითხარი.
-ხო იცი რომ დეიდაჩემი მუშაობს ვიქტორია სიქრეტის სამოდელო სააგენტოში.
-მერე?
-მერე და მითხრა რომ მოდელები სჭირდებათ დღეს ჩამოვალ დაიქნებ იქ დაიწყოო მოდელობაო..რა მაგარია არაა..
-კი მიხარია შენს გამო მაგრამ მე მტოვებ აქქქ...შენს გარდა მეგობარი არავინ მყავს..
-აუ რა სულელი ხარ შენ გგონია აქ დაგტოვებ შენც თან მიმყავხარ არაჩვეულებრივი გოგონა:ლაამზი,ცისფერთვალება ქერა ხარ და რაც მთავარია მაგარი ტანი გაქ.
-მართლაა?არ მჯერა მხოლოდ პრობლემა ისაა დედაჩემმა რომ არ გამომიშვას?
-ეგ მე მომანდე.
-კარგი გელოდები მოდი ჩემთან.
ისე გამიხარდაააა რომ სადაცააა ფანჯრიდან გადავხტებოდი.
მირანდა სანამ გადმოვიდოდააა მე უკვე დამეძინებოდა ამიტომ დედაჩემთან მე ჩავედი და ვუთხარი:
-დედი გეხვეწებიიიი ძალიან გთხოვ გეხვეწები....რაღაც რო გთხოვო ამისრულებ..
-ნუუუ გააჩნია რას მთხოვ...
-გეხვეწები მირანდას დეიდა მუშოაბს ვიქტორია სიქრეტის სამოდელო სააგნეტოში ის ეხლა ჩამოდის მაგასთან და თქვა რომ მოდელები სჭირდებათო მრიანდამ თქვაააა შეიძება ჩვენ გამოვადგეთო და წავიდეთო...გამიშვი გეხვეწები გპირდები ყოველდღე დაგირეკავვვ იცოდე...
-არაააა ეს ძალიან შორია..
-გეხვეწები.უცებ ზარის ხმა გავიგე ალბათ მირანდა იქნებოდა.
კარები გავაღე და მირანდა და მისი დეიდა დავიანხე.
-ბოდიში ომ დამაგვიანდ აკარები როგორც კი გავაღე დეიდა დამხვდა და...
-მე ვკითხე უკვე არაოო..გამარჯობათ!
-გამარჯობა..ეს არის მირანდაა ეს გოგოა.
-ხო დეიდა.
-ძალიან ლაამაზი გოგონა ხართ.ცისფერთვალება ქერაააა ტანიც დახვეწილი გაქვსთ გამოგვადგებით აუცილებლად...
-მადლობთ ამ სიტყვებისთვის მაგრამ დედაჩემი არ მიშვებს.
და ბოდიშჳთ შემობრძანდით.
-მე დაველაპარაკები.თქვა მირანდას დეიდამ.
ბევრი ილაპარაკეს მე და მირანდა ჩემს დას ვუსმენდით.ყოველწამს ვიხედებოდი უკან.ისინი კიდევ ლაპარაკობდნენ.
და უცებ დედა მოვიდა.
-კარგი კენდისსსს ოღონდ ყოველდღე დამირეკავ!
-აააააააააააააააააააააააააააააააააააააა
იმხელაზე ვიკივლეთ მე და მირანდამ რომ ჩემი და ტახტიდან გადავარდა.
-ყოველდღე დამირეკავ ოღონდ!
-ხო დე ყოველდღე გპირდები.
მიყვარხარ დე!!!
-მეც შვილო♥
-ეხლა წადით და ბარგები ჩალააგეთ კარგი ტანსაცმელებიი ასევე მაკიაჟი გაიკეთეთ დღეს ღამის 1 საათზე მივფრინავთ!!(დეიდა)
-მააგრია წამო მირანდააა ახალი კაბა ვიყიდე და გაჩვენებ.
მანამდე დედა და მირანდას დეიდა ყავას სვამდნენ ჭორაობდნენ ლაპარაკობდნენ.
მე და მირანდა ტანსაცმლებეს ვარჩევდით.
-ეს არ წამოვიღო?
-წამოიღე....
ეგ მიყვარს.
უცებ ერთ კააბს დავავლე ხელი რომ მირანდამ გამოგლიჯა.
-გეხვეწები ეს მაგარი კაბააააა მაჩუქე რა...და იმ ფეხსაცმელებს მოგცემ რომელიც მოგწონს..
-აიღეეეე გჩუქნიი ისე...
ბევრი ვიქექეთ კარადა გადმოვატრიალეთ რეები აღარ დავძებნეთ დაა ბოლოს გადავწყვიტე რომ ესენი წამომეღო:
მირანდამ თავისი ბარგი წამიღო და მაიცნ გადაარჩიაააა და მან ესეთი ჩააალაგა:
ბარგი უკვე მზად გვქონდა.იმდენი ხანი ვძებნიდით რომ ხელები დაგვეღალა.
ღამის 10 საათი იყო.მანამდე მაკიაჭიც გავიკეთეტ.
მე ეს ჩავიცვი:
მირანდამ კი ეს:
ბარგი უკვე ჩალაგებული გქვონდა.ამიტომ უკვე გადავედით ჩანთებზე ისეთი რაღაცეეები ჩავალგეთ როგირც იყო:iPod,ლეპტოპი,კოსმეტიკა,ფეხსაცმელები,ბიჟუტერია და სხვა.ისიც მოვათავეთ მოხალოვდა 11 საათიც.უკვე ჩვენი წასვლის დრო იყო.
დედა საჭმელს გვატანდა.ერთი საათი მკოცნიდააა ძლივს გამოვეცალე ჩემი დაიკოო ძაან მეხუტებოდა კინაღამ გამჭყლიტა.
ტაქსში ჩავჯექით და წავედით..ფანჯრიდან ხელს ვუქნევდიი...მან კი ტირილი დაიწყო.
გზაში მაგარ რაღაცეებზე ვლაპარაკობდით დეიდა ლუსიმ ისიც გვითხრა რომ:
-ალლესანდრა ამბროსიო,ადრიანა ლიმა,როსი და სხვები გვასწავლიდნენ როგორ უნდა გვესწავლა სიარული სცენაზე თამამები რომ ვყოფილიყავით და ა.შ
აეროპორტს მივუახლოვდით და ბილეთები ავიღეთ.
თვითმფრინავში ჩავჯექით.დამცავი ღვედი გავიკეთეთ და უცებ პერატორმა გამოცხადა:
-ყველას ჰქონდეს შეკეული დამცავი ღვედი უკვე მივფრინავთ!
თვითმფრინავმა რო დაიწყო ფრინვააა აგული გამისკდააა ღრუბლებში დავფრინავდი.
არ მჯეროდა.. მაგრამ წინ რა მელოდა არ ვიცოდი .. ღმერთო ჩემო იმხელა ქალაქი დამხვდა .. გული ლამის წამივიდა
არ მჯეროდაა არაა არაა ესშეუძებელი იყო.დეიდა ლუსიმ კომპანიაშჳ მიგვიყვანა ჯერ ვიქტორიასსსს დალეპარალა და ჩვენზე აჩვენა ხელიი...ამ დროსს ჩემს უკან ალლესანდრა ამბროსიო გაჩნდა.
-ღმერთო ჩემო ალესანდრა ამბროსიო....შეიძება თქვენი ავტოგრაფი..და ბლოკნოტი ამოვიღე.
ალესანდრას გაეღიმა და მითხრა.
-კიბატონო.
და უცებ დამაკვირდა.
-შენ ახალი მოდელი იქნებიი ამ კომპანიაში არააა?
-შეიძება.გავუღიმე.
მირანდააც შემობრუნდაააა დაა კინაღამ კივილი მორთო.
უცებ ვიქტორიამ თქვა:
-ალლესანდრა ეს ქერა გოგო და ის გოოგო წაიყვანე საგრიმიეროში ბიკინი ჩააცვი და მერე დამენახონ.
-კარგი ვიქქტორია.
ალლესანდრამ საგრიმიოროში შემიყვანა ბიკინი ჩაამაცვააა და მაჩვენა როგორ უნდ აგავსულიყავი.იმხელა მაღლებზე დვადექი კინაღამ გადაავარდი.
სცენაზე გავედიი დაააა ვიპოზიორეე...ეს რაც დამამახსოვრდა ალლესანდრას სიტყვები იყო:რაც უფრო თამამი იქნებით მით აგყვება დარბაზი.
ვიქტორიას რომ მივუხალოვდი გული ამიჩქარდა უცებ მან თქვა:
-კენდისი კარგი გოგო კი არისს მაგრამ.....
