სელენას დღიური: რამდენიმე დღეში ჩემსა და სედრიკს შორის ყველაფერი დაიძაბა. ტვინს ჭამდა. არ შემეძლო მასთან გაჩერება ამიტომ დალაპარაკება გადავწყვიტე -სედრიკ იცი რა -რა ? -ჯობია დავშორდეთ -რატომ? -არ ვიცი უბრალოდ ეს ჩხუბები აუტანელია! -კაი როგორც გინდა დავშორდეთ მე ჩემი კაბა ჩავიცვი და წამოვედი მერე ჩემს დაქალ დემისთან წავედი, დემიმ დოსკოტეკაზე წასვლა შემომთავაზა მე ასე ჩავიცვი: დემი : -ვაუ დემ <3 -მოგწონს? -ხო ძალიან შენ ჩემი? -კი კაია მაგრამ შენს ადგილას ამეებს ჩავიცმევდი: დემიმ თავის არჩეული ტანსაცმელი ჩამაცვა : -ხო დემზ მართალი ხარ ეს ჯობია, მერე დისკოზეც წავედით იმდენი ვიცეკვეთ და დავლიეთ.. დემის იქ თავის ნაცნობი შეხვდა და თავიანთი ძველი სიმღერა დაიწყეს :
მე ბევრს ვცეკვავდი იქ ერთი ბიჭი გავიცანი. იმას იანი ერქვა იანი კარგი ადამიანი იყო სედრიკი სულ დამავიწყდა და წარსულს ჩაბარდა. რა ჩემი ბრალია თვითონ რომ აუტანელია. : || სედრიკის დღიური: სელენას დავშორდი. ახლა ისევ ქეითის საფლავთან ვზივარ და ვუყვები ყველაფერს. სელენა ძალიან აუტანელი ყოფილა უკვე დავავიწყერ რადგან მე მხოლოდ ერთი მიყვარს მას ქეითი ქვია. ქეითის მეტს ვერავის ვიყვარებ და უსიყვაულოდ ვინმესთან ყოფნა არ მინდა უცებ ისევ ქეითის ხმა ჩამესმა: ამ წამს ვიგრძენი რომ ვიღაც მეუხტებოდა მერე ვიღაცამ მაკოცა როცა თვალები დავხუჭე ჩემს გვერდით ქეითი იყო
|