მე ერთი ჩვეულებრივი გოგონა ვარ.. რომელიც მაიამიში ცხოვრობს .. ყოველთვის მინდოდა ლოს ანჯელესში ცხოვრება.. მაგრამ სიღარიბის გამო ვერ მივდიოდი.. ეს იყო ჩემი პრობლემა.. დედაჩემი და მამაჩემი გაშორდნენ .. ეს ყველაფერი ჩემთვის ძალიან მტკივნეული იყო .. მხოლოდ ერთ რამეზე ვფიქრობ .. რატომ არ შემიძლია ვცხოვრობდე ისე როგორც რომელიმე სთარი.. ეს ხომ ჩემი ოცნებაა, რომელზეც მთელი წლებია ვვოცნებობ.. მთელი 16 წელია..

უი სულ დამავიწყდა .. მე სტელა მქვია და 16 წლის ვარ ..

ერთი ფიქრი არ მშორდება თავიდან .. პატარაობაში მახსოვს როდესაც ლოს ანჯელესში დედაჩემთან ერთად ვიყავი , მახსოვს რომ ერთი ბიჭი მიყვარდა, არ მახსოვს ზუსტად ვინ იყო , მაგრამ ეს კი ვიცი რომ ეგ ფიქრები არ მშორდება თავიდან ..

დედაჩემი ძალიან მენატრება, რადგან ახლა მამასთან ვარ.. 

დღეს კვირაა და დედაჩემის ზარს ველოდები.. აი ტელეფონმაც დარეკა..

-ვაიმე დეე როგორ ხაარ??

-კარგად სტელა შენ??

-მეც ძალიან კარგად..

-სტელშენთვის სურპრიზი მაქვს..

-რა ხდება??

-ბარგი ჩაალაგე.. დგეს ლოს ანჯელეში მოდიხარ

-რა?? დეე შენ რა მეკაიფები?? კარგი რა

-არა სტელა.. დაიწყე ბარგის ჩალაგება.. მამაშენმა ყველაფერი იცის..

ყველაფერს მოველოდი ამის გარდა.. უცბად წამოვხტი, კარადა გამოვაღე და ბარგის ჩალაგება დავიწყე.. 

ერთი წყვილი ტანსაცმელი მოვიტოვე და გამოვიცვალე..

მემგონი კარგად გამოვიყურებოდი 

მოკლედ ტაქსი გავაჩერე და აეროპორტში წავედი..

აი უკვე ლოს ანჯელესში ვარ და დედას სახლში მივდივარ..

ძალიან მიხარია..

ზუსტად აღარ ,მახსოვდა სად ცხოვრობდა და დავურეკე.. 

სახლს მივადექი და ზარი დავრეკე..

კარი დედამ გამიღო..

-დეე როგორ ხარ??

-კარგად სტელა შენ ??

-მე ?? მე ძალიან მაგრად..

-წამოდი შემოდი..

-აბა რას ვიზამ ..

ოთახში შევედი და დავინახე ვიღაც ქალი უკნიდან იჯდა.. ყურადღება არ მივაქციე და სამზარეულოში გავედი.. წყალი ავავსე და გამოვედი..

გამოვედი და რას ვხედავ.. ალბათ არ მივაქციე მაქამდე ყურადღება რომ იქ ვიღაც ბიჭიც იჯდა.. შემოიხედა და .. 

ჭიქა ხელიდან გამივარდა.. ორი გრძნობა დამეუფლა .. თითქოს ეს ადამიანი ჩემთვის უფრო მეტს ნიშნავდა ვიდრე უბრალოდ ჯასტინ ბიებერს.. და მეორე, მე ვუყურებდი თვით ჯასტინ ბიებერს..

-ჰეი ჰეი .. რამოხვდა?? სიცილით იკითხა ჯასტინმა.. 

-ბიბერ?? დეე ეს რა არის..?? მე აქ ჯასტინ ბიებერს ვხედავ??

-ხოო რა იყო მე ვარ .. 

-ვოოვ... და რატომ მგონია რომ შენ ერთხელ უკვე ნანახი მყავხარ??

-მოიცა გოგომ მე მნახა და პანიკა არ ატეხა.. ოოო აშკარად არ უნდა იყო ბელიებერი..

-როგორ გამოიცანი ??

-მორჩით ახლა..  ეს დედაჩემი იყო -ბოლოს და ბოლოს ბავშვობის მეგობრები ხართ 

-რა ?? ესეიგი შენ ხარ ის.. გავბრუნდი და ტირილი დავიწყეე..

-რა მოხვდა?? მკითხა ჯასტინმა..

-სამწუხაროდ ეს ყველაფერი შენ აღარ გემახსოვრება.. ვუთხარი მე და ოთახის კარები მოვიხურე..

კომენტარებიი <33