დილით ვინ ვის გვერდით გაიღვიძა არ გვახსოვდა,მე ჯასტინის გვერდით ვიწექი,ნეტა ვი აქ რას ვაკეთებდი!გავიფიქრე და ცალი თვალი ძლივს-ძლივობით გავახილე....ჯასტინი გულაღმა გათხლაშულიყო და უხმოდ ფშვინავდა...ისე საყვარლად ეძინა
"დებილო რეებს ფიქრობ"-შევძახე ჩემს თავს"თქვენ ხომ მეგობრები ხართ"-მაგრამ მშვენივრად ვიცოდი რომ ეს მეგობრობა"მოჩვენებითი იყო და ალბათ დროც დადგა რომ ყველაფერი გაგვერკვია,მაგრამ მანამდე უნდა გამეხსენებინა რა მოხდა გუშინ წვეულებაზე...
თან შხაპს ვიღებდი და თან ვფიქრობდი""ესეიგი,მე და ერიკა მივედით მასკარადზე,შემდეგ ჩემს ოთახში ავედით და კოსტუმები ჩავიცვით....ქვემოთ რომ ჩამოვედით მე დრეიკი გავაცანი...თუ არა არა,ჯერ ჯასტინი გავაცანი...დრეიკი მერე იყო...ჰო...და მე მარტო რატომ დავრჩი?...ერიკა სახლშჳ წვიდა?...მოიცა...კი არ წავიდა ეგ და დრეიკი გავიდნენ სადღაც..ეგ და დრეიკი?...ეეე...რა ხდება?-გაცხარებით ვფიქრობდი ჩემთვის-"როგორც კი გამოვიჭერ ორივეს დაველაპარაკები..მაგრამ რის შესახებ?...კარგი ამას მნიშვნელობა არ აქვს...ეხლა მთავარია ყველაფერი გავიხსენო...ესეიგი მე რომ მარტო დავრჩი ვიღააც ნიღბიანი მოვიდა ჩემთან რომელიც ჯასტინი აღმოჩნდ მომემგონი ცოტა ვილაპრაკეთ...არა ბევრი ვილაპარაკეთ და შემდეგ ისიც მითხრა რომ ჯეიმსი გენატრებაო?...ეგ საიდანღა გაიგო?"-გონება დავძაბე და რაღაც მონაკვეთი აღვიდგინე-"ზუსტად ასე დაიწყო-ლილი მე ვიცი რომ დღეს ჯეიმს შეხვდი...თვითჴნ დამირეკა და მთხოვა ხომ არ გავბრაზდებოდი,მერე კი ვუთხარი რომ ჩვენ მეგობრები ვიყავით,ისე მაგ არაადამიანს ზრდილობა ქონია-ბოლოს ეგ რომ თქვა მახსოვს და მეტი აღარაფერი"...
ჯასტინის სააბაზანოდან გამოვედი და თან მის მაისური მეცვა..იმედი არ გაბრაზდებოდა..
-მთლად შენი ზომაა-ზურგს უკან შემომესმა ჯასტინის ხმა მისი ოთახიდან ჩუმად გასვლას რომ ვაპირებდი....
-უი-უხერხულად გვიცინე-იცი...წყლის გადავლება მინდოდა მე კიდევ აქ ტანსაცმლი არ.....
-კარგი რა არ გინდა ეხლა თავის მართლებები..თან გუშინდელის შემდეგ-მაცდურად ჩაიცინა
-ჰა..რააა?-თვალები გამიფართოვდა-მოიცა..გუშინ ჩვენს შორის რამე მოხდა?
-კი-თავი დამიქნია
-ვაიმე-კედელს მივეყრდენი-მე რომ არაფერი მახსოვს..
-რა არ გახსოვს..გაკოცე შემდეგ შენც მაკოცა და მერე ქ ოთახში ორივეს ჩაგვეძინა
-მართლა?მეტი არაფერი?
-კიდევ უნდა მომხდრიყო რამე?-ისევ მაცდურად გამიღიმე,ეტყობოდა რომ მაშინვე მიხვდა რასაც ვგულისხმობდი
-არა არაფერი-მემგონი ცოტა გავწითლდი-მე ოთახში გავალ
-ერთ წუთს მოიცა-შემაჩერა-ბევრივიფიქრე და გადავწყვიტე დროა ყველაფერი გავარკვიოთ-ჰაჰ,ზუსტად ჩემნაირად ფიქრობს რა ეს ბიჭჳ
-ცოტა ხნის წინ მეც ეგ გავიფიქრე-საწოლზე გვერდით მივუწექი.გამეცინა,ჯასტინის მაისური კაბასავით მქონდა
-კარგია რომ ერთი და იგივე აზრები გვაწუხებს-ჩაეღიმა მაგრამ მაშინვე დასერიოზულდა-ესეიგი მე აღარ შემიძლია მეტის გაძლება უშენოდ-პირაპირ მითხრა-აღარმინდა ჩემი მეგობარი იყო და ვიღაც ჯეიმსი ნებართვებს მთხოვდეს შენს შეყვარებულს რომ შევხვდე ხომ არ გეწყინებაო
-ჯერ ერთი ჯასტინ ის ვიღაც ჯეიმსი კი არა ჩემი ძალიან ახლო მეგობარია და ნებართვა კი არ უთხოვია ურალოდ თავაზიანია
-ვიცავთ კიდევაც?
-დიახაც-მკაცრად გავუმეორე
-ოღონდ არ შეგიყვარდეს-გამაფრთხილა
-არ იყო სასაცილო-დავემანჭე
-მაშინ მოვიფიქროთ რა ვქნათ...მე მინდა რომ შეგირიგდე,მიყვარხარ და ამაში დასარწმუნებლად სულაც არ მჭირდება დრო
-მეც მიყვარხარ-ხმა დაბლა გავიმეორე
ჯასტინი ცოტა ხანი მწველი თვალებით მიყურებდა,თითქოს მაკვირდებაო ბოლოს კი ითხრა
-მოდი ჩემთან-და ხელები გამოიშვირა
მე კიდევ კი არ ჩავეხუტე არამედ ზევიდან დავაწექი და ისე მაგრად ვაკოცე კინაღამ გავგუდე
-ჩემი გადარეული-გადაიხარხარა-ბავშვი ხარ რა ჯერ
-მე ვარ ბავშვი და შენ დიდი ხომ?
-არ დაგავიწყდეს მალე თვრამეტის გავხდები შენ კი ჯერ კაიხანი ჩვიდმეტის იქნები
-მადარდე-ხელი ჩავიქნიე და კიდევ ვაკოცერომ ამ დროს კარზე დაგვიკვუნეს
-აუ ესენი ხომ არაფერს გაცლიან რა-უკმაყოფილოდ ჩაილაპარკა ჯასტინმა
-შემოდით-დავიძახე და გავსწორდი
-ხალხს გაუმარჯოს-შემოალაჯა დრეიკმა და უკან ბავშვები მოყვნენ,ერიკაც აქ იყო...
-დილა მშვიდობისა დრე...ეეე...ფრთხილად იატაკი არ ჩაანგრიოთ რამდენი ხართ-გაეცინა ჯასტინს
-იატაკი კი არა აქ რა ხდება?ეხლა არ მითხრათ რომ შევრიგდითო თორემ გული დამარტყამს-გოგოს ხმით ჩალაპარაკა დრეიკმა კენიმ ჩაიფხუკუნა და ერიკა დაბნეული გვიყურებდა
-დიახაც, შევრიგლით და სუსტი გულის პარტონები ქვევით ჩავიდნენ-წამოვიძახე და დრეიკს კიერზე ჩამოვეკიდე იმან კიდევ იმხელაზე დამაფრიალა გული გამიხეთქა
ნახევარ საათში ყველანი სასადილოში ჩვედი,ერიაც ჩვენთან დავტოვეთ,თურმე მისი მშობლები აქ არ ყოფილან და ხვალ საღამომდე არც ჩამოვიდოდნენ...
-საჭმელს ვამზადებ მე,იცოდეთ ყველას დაგასწარით-წამოვიძახე
-კარგი მაშინ ჩვენ რესტორანში წავალთ და იქ ვისაუზმებთ-დამცინა კენიმ
-ჰო თორე აბა შენ მოგვწამლავ-დააყოლა ერიკამ
-ყოჩაღ,ჩაარტყი,გამოგვიზრდიხარ-შეაქო ჯასტინმა
-თქვენ იცინეთ და ნახეთ მე რა მაგარ რაღაცას მოვამზდებ-ჩემი აზრით შევხარბე მაგამ ბოლოს ისე მოხდა რომ ყველაფერი დამეწვა და მართლა რესტორნში მოგვიწია წასვლა
-სულელი ხარ რა-მეხუმრებოდა ჯასტინი
სამ მანქანაში როგორც იქნა განვლაგდით და დავიძარით...
არ ვიცი პაპარაცებმა საიდან გაიგეს მაგრამ რესტორის შესასცველთან ბუზებივით ირეოდნენ...ჩვენ შიგნით შევედით მაგრამ ჯასტინი და კენი გარეთ დარჩნენ რომ მათ რამდენიმე კითხვაზე გაეცათ პასუხები....
ყველამ შევუკვეთეთ კერძები,მაგრმ მე განსაკუთრებით ყველაზე მეტი,ისე მშიოდა მეშინოდა ჩემს გვერდით მჯდარი სკუტერი არ შემეჭამა...
-აბა ვქეიფობთ?-როგორც იქნა ჯასტინი და კენიც შემოგვიერთდნენ
-არა ვღრეობთ-პირ გამოტენილმა დრეიკმა ძლივს თქვა...
საღამოს უკვე ყველა ბარგს ვალაგებდით.....
რატომ?მიზეზი ჩემთვისაც მოულოდნელი იყო...ჯასტინმა დაახლოებით ხუთი საათისთვის გამოგვიცხადა რომ კანადაში მივფრინავდით ბაბუამისის დაბადებისდღეზე რომელიც ხვალ იყო...
სულელს დილით თქმა დავიწყებია და ახლა ყველა ერთ ამბავში ვიყავით...
მე ერიკსთან ვიყავი.მისი მშობლები დავითანხმეთ და ისიც მოდიოდა და ახლა ბარგს ვალაგებდით.დრეიკს მის წამოსვლა ყველაზე მეტად უდოდა მაგრამ დასალაპარკებლად ვერ მოვიცალე,ყველაფერს დაცაფრქვევინებდი.
ერთ საათში ჯასტინის მძღოლმა მოგვაკითხა და პირდაპირ აეროპორტში წაგივყვანა,ჯასტინის თვითმფრინავით მივფრინავდით.....
როცა გასაფრენად მოვემზადეთ თვითმფრინავში მე,დრეიკი,ერიკა,ჯასტინი,სკუტერი,კენი,რაიანი და სულ დამავიწყდა ერიკას და სესილი ვიჯექით,ის ადრე არასდროს მხსენებია იმიტო რომ სკოლაში ერიკას მერე გადმოვიდა და არც გამხსენებია მაგრამ ძალიან საყვარელი გოგო იყო...
კანადაშჳ ჩასაფრენათ სამი საათი დაგვჭირდა მაგრამ ბოლოს მაინც მივაღწიეთ ჯასტინის სახლში ონტარიოში,სტრადფორდში....ყველანი იქ გველოდებოდნენ,პეტი,ჯერემი,ჟასმინი,ჯეისონი,ჯასტინის ბებია ბაბუა და რაც მთავარია.ქეითლინი.....
|
